Στην Κεφαλονια υπηρχαν αρκετά έθιμα τα οποία γίνονταν τις μέρες των εορτών. Σχεδόν για κάθε μια μέρα των εορτών υπήρχαν έθιμα τα οποία όμως δυστυχώς στις μέρες μας έχουν ξεχαστεί τα πιο πολλά.

Πολύ πριν λοιπόν επικρατήσει στον στολισμό των σπιτιών και στην Κεφαλονιά το χριστουγεννιάτικο δέντρο τα σπίτια στολίζονταν με σκινους, αγριοκουμαριες και μυρτιές. Την παραμονή των Χριστουγέννων στα σπίτια άναβαν φωτιά που έπρεπε να κρατήσει μέχρι και την ημέρα των Θεοφανείων η φωτιά ήταν γνωστή και ως φωτιά του δωδεκαημέρου.

Οι νοικοκυρές με ένα κάρβουνο έφτιαχναν σταυρούς στα πορτοπαράθυρα ώστε οι καλικάτζαροι να μην μπουν στο σπίτι ενώ έλεγαν: «Ο Χριστός γεννάται το φως αξανει και το σκοτάδι μικραίνει»  λόγω του ότι η μέρα αρχίζει και πάλι να μεγαλώνει έναντι της νύχτας. Αλλα έθιμα σχετικά με τους καλικάτζαρους ήταν η καθαριότητα του σπίτιου όπου η νοικοκυρά δεν άφηνε τίποτα έξω από το σπίτι, π.χ. φαγητό για να μην της το «λερώσουν» οι καλικάντζαροι ή έβαζαν ένα κόσκινο στην καμινάδα για να μην μπουν στο σπίτι.

Ακόμα πριν από τα Χριστούγεννα, όπως μας θυμίζει το dilinata.gr, συνήθιζαν να βαφτίζουν τα νήπια για να μην τα πειράξουν οι καλικάντζαροι και έκαναν αγιασμό στα σπίτια. Την παραμονή των Χριστουγέννων επίσης τοποθετούσαν στο δάπεδο της κουζίνας τρία κούτσουρα αναμμένα και γύρω από αυτά μαζεύονταν ολη η οικογένεια. Ο πατέρας της οικογένειας έφερνε μια στρογγυλή κουλούρα στολισμένη με σουσάμι,αμύγδαλα, σταφίδες και καρύδια στην οποία μέσα υπήρχε ένα νόμισμα. Αυτή την έκοβε σε τόσα κομμάτια όσα είναι και τα μέλη της οικογένειας συν αυτούς που έλειπαν. Έπαιρνε μετά λάδι και κρασί και τα έριχνε σταυρωτά στη φωτιά ψαλωντας όλοι μαζί το τροπάριο: «Η γέννησις σου, Χριστέ ο Θεός ημών…» και πάνω από τον καπνό που έβγαζαν τα κούτσουρα ο καθένας τους έψαχνε το τυχερό νόμισμα στο κομμάτι του, το οποίο οποίος το έβρισκε θα ήταν καλορίζικος αν δε το νόμισμα το έβρισκε κοπέλα το θεωρούσαν σημάδι γάμου.

Τέλος ένα έθιμο το οποίο υπάρχει μέχρι τις μέρες μας είναι αυτό της κολώνιας όπου το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς, οι κάτοικοι βγαίνουν στους δρόμους κρατώντας μπουκάλια με κολόνιες και ραίνουν ο ένας τον άλλον τραγουδώντας: «Ήρθαμε με ρόδα και με ανθούς να σας ειπούμε χρόνους πολλούς» ενώ η ευχή που δίνει ο ένας στον άλλον ως αποχαιρετισμό στον χρόνο που φεύγει είναι: «Καλή αποκοπή»!

Καλή αποκοπή λοιπόν σε όλους….!