Ξεκινώ από τη Σάμη, μεροληπτικά μεν –καθότι είναι η ιδιαίτερη πατρίδα μου–, αλλά και γιατί αποτελεί σημαντική κωμόπολη του νησιού, με αρχαία ιστορία.

Βασικό λιμάνι της Κεφαλονιάς και ιδανικό ορμητήριο για εξερευνήσεις σε όλο το νησί. Εντός των συνόρων της βρίσκονται δύο μοναδικά αξιοθέατα: το σπήλαιο της Δρογκαράτης, με τους χρυσαφένιους σταλαγμίτες και σταλακτίτες και ακουστική που θα ζήλευε και η Φιλαρμονική του Αμβούργου, και το λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης στον Καραβόμυλο, όπου όταν ο ήλιος βρίσκεται στο ζενίθ του δημιουργεί ψυχεδελικούς ιριδισμούς στα νερά της. Σταρ της περιοχής η Αντίσαμος, μια μαγική παραλία με βαθιά νερά και μια καταπράσινη πλαγιά. Αν θέλετε να κρυφοκοιτάξετε στην προσεισμική Κεφαλονιά, ανηφορίστε μέχρι το ερειπωμένο χωριό Παλιά Βλαχάτα, όπου σε ένα κινηματογραφικό σκηνικό διοργανώνεται κάθε καλοκαίρι (αλλά όχι φέτος) το μουσικό και εικαστικό φεστιβάλ Saristra.

Από τον Καραβόμυλο ξεκινά ο αγαπημένος μου δρόμος στο νησί. Έχει μήκος 7 χλμ., είναι 5-6 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, έχει αλλεπάλληλες στροφές και διαπερνά μια δαντελωτή ακτογραμμή με μικρές παραλίες, όλες στεφανωμένες με συστάδες από σκίνα, ελιές και θάμνους. Η μοναδική οργανωμένη είναι αυτή της Αγίας Παρασκευής, αλλά προτιμώ την Ψαμούσα, μια σχεδόν ιδιωτική «πισίνα» με βράχια εκατέρωθεν. Αν βρεις θέση εκεί, δεν θα θες να φύγεις. Ακολουθεί η Αγία Ευφημία, αρχοντικής ομορφιάς παραλιακό χωριό με λιμανάκι που τα «κανονικά» καλοκαίρια είναι γεμάτο ιστιοπλοϊκά. Για μπάνιο περπατήστε μέχρι το τέλος του οικισμού, για την παραλία του Πίσω Λιθοβάτη. Όταν πεινάσετε, πηγαίνετε για μαγειρευτά και ψάρια στην οικογενειακή ταβέρνα «Παραδεισένια Ακτή», γνωστή στους ντόπιους ως Δενδρινός. Αν βρείτε μπακαλαόπιτα Κεφαλονιάς, παραγγείλτε χωρίς δεύτερη σκέψη.

Μύρτος, η παραλία-σταρ του νησιού, που έχει πρωταγωνιστήσει σε δεκάδες διαφημιστικά σε όλο τον πλανήτη. (Φωτογραφία: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΟΥΡΗΣ)

Προς τα βόρεια έχετε δύο επιλογές: είτε να πάρετε τον δρόμο που διασχίζει την ανατολική πλευρά της Κεφαλονιάς με θέα την Ιθάκη, είτε τον δυτικό, που περνάει πάνω από τον Μύρτο και την Άσσο. Αν διαλέξετε τη δυτική διαδρομή, αξίζει να μπείτε μέχρι την κεντρική πλατεία του χωριού Μακρυώτικα, όπου στα λίγα τραπεζάκια της ταβέρνας «Μακλιθάρι» ο Πετράγγελος Βαγιανάτος σερβίρει σπιρτόζικη αλιάδα (παραδοσιακή τοπική σκορδαλιά) και κρεατόπιτα όπως την κάνει η μάνα μου. Τον Μύρτο τον ξέρει όλος ο πλανήτης – μπαίνει σταθερά στα charts με τις καλύτερες παραλίες του κόσμου. Επιβάλλεται να καθίσεις σε αυτή την παραλία μέχρι το ηλιοβασίλεμα και να βουτήξεις στο νερό ακριβώς τη στιγμή που βουτάει και ο ήλιος στη θάλασσα (ιεροτελεστία που τηρούμε ευλαβικά τουλάχιστον μία φορά κάθε καλοκαίρι). Μετά τον Μύρτο ο δρόμος συνεχίζει για το βόρειο κομμάτι του νησιού, σε μια συγκλονιστική (και ολίγον γραν γκινιόλ) διαδρομή με γκρεμούς και απέραντο γαλάζιο, η οποία οδηγεί στη χερσόνησο της Άσσου, όπου βρίσκεται το ομώνυμο χωριό. Η Άσσος θυμίζει τα χωριά της ακτής Αμάλφι. Εδώ βρίσκεται ένα εντυπωσιακό βενετσιάνικο κάστρο, στο οποίο συχνάζει μια μεγαλόσωμη ράτσα τζιτζικιών που χαλάνε τον κόσμο. Η Άσσος είναι μια αγκαλιά, με λίγα σπίτια με χρωματιστές προσόψεις, κήπους και ασβεστωμένες αυλές, ελάχιστες ταβέρνες, κανένα μεγάλο ξενοδοχείο και κανένα μπαρ – ένα όνειρο βγαλμένο από ρομαντικά μυθιστορήματα, όπου ο χρόνος έχει μια διαρκώς ρευστή υφή.

Το Φανάρι των Αγίων Θεοδώρων, σήμα κατατεθέν του Αργοστολίου.  (Φωτογραφία: ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΕΛΟΣ)

Αν από την Αγία Ευφημία επιλέξετε την ανατολική διαδρομή για Φισκάρδο, θα διασχίσετε ένα από τα αδάμαστα τοπία του νησιού. Χωριά βυθισμένα στη λήθη του χρόνου αγναντεύουν την Ιθάκη απέναντι και καταπληκτικές παραλίες, λουφαγμένες σε σημεία που δεν τις πιάνει το «τουριστικό» μάτι. Η Γιαγάνα είναι ένας μυστικός κόλπος κάτω από το Νεοχώρι, με αστραφτερά λευκά βότσαλα, πράσινα νερά και σκιά από τις ελιές που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα. Η ονειρεμένη Χοργοτά, με ομορφιά που σου κόβει την ανάσα όταν την πλησιάζεις από τον φιδωτό δρόμο. Η Αγία Σοφία έχει διπλή παραλία και ερείπια σπιτιών πάνω στη θάλασσα, σαν σκηνικό από ταινία ιταλικού νεορεαλισμού. Αν σας αρέσουν τα δύσκολα, πάρτε τον βατό χωματόδρομο από το χωριό Μεσοβούνια, παρκάρετε και περπατήστε σε μονοπάτι για 15 λεπτά, μέχρι να σας αποκαλυφθεί η παραλία Καταλύματα. Πιο βόρεια (προσβάσιμη από χωματόδρομο) και το Καμίνι, επίσης υπέροχη παραλία με γαλαζοπράσινα νερά, όπου μπορεί να πας Δεκαπενταύγουστο και να μη βρεις κανέναν (και μην το πεις σε κανέναν).

Στη νότια ακτογραμμή

Άλλο νησί εδώ, άλλο τοπίο. Από τη μια ο Αίνος, ο αγέρωχος πελώριος όγκος με τα μαύρα έλατα, το ψηλότερο βουνό όλων των Επτανήσων, που φτάνει τα 1.628 μέτρα και αποτελεί εθνικό δρυμό. Στα πόδια του, η νότια ακτογραμμή με τις μεγάλες αμμουδερές παραλίες, άλλες δυσπρόσιτες και άλλες μαζικές, όπως ο Μακρύς Γιαλός. Κρυμμένο μυστικό η εξωτική και ελαφρώς δυσπρόσιτη παραλία Παραδείσι, κάτω από τα ερείπια της Μονής Σισσίων. Η μονή είναι μία από τις παλαιότερες του νησιού, ιδρυτής της οποίας, σύμφωνα με την παράδοση, ήταν ο Φραγκίσκος της Ασίζης. Ανατολικά, η Κορώνη είναι μία ακόμα φανταστική παραλία και τόπος ωοτοκίας της Caretta caretta. Στον δρόμο που οδηγεί σε αυτή την παραλία βρίσκεται μία από τις πιο αγαπημένες μου καντίνες στην Ελλάδα, το «Sesto», με εξαιρετικό ντόπιο τσίπουρο και μαγική θέα. Ο δρόμος καταλήγει στη Σκάλα, το πιο τουριστικό σημείο του νησιού, που όμως διαθέτει μια καταπληκτική τεράστια παραλία, και συνεχίζει προς την ανατολική ακτογραμμή της Κεφαλονιάς μέχρι το λιμάνι του Πόρου.

Άγνωστες παραλίες

Φτέρη, η εξωτική –και μέχρι πρότινος εντελώς άγνωστη– παραλία της Κεφαλονιάς. (Φωτογραφία: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΟΥΡΗΣ)

Ένα γαϊτανάκι παραλιών ξεδιπλώνεται μετά την Αγία Κυριακή, οι οποίες προσεγγίζονται αποκλειστικά με ταχύπλοα από το λιμανάκι στο χωριό Ζόλα. Πρώτο στη σειρά το Καμάρι, με τις εντυπωσιακές σπηλιές και ένα λεπτό τιρκουάζ σεντόνι να καλύπτει όλη τη θάλασσα τριγύρω. Η Φτέρη, μία από τις καλύτερες –άγνωστες– παραλίες στην Ελλάδα, με το ξέξασπρο βοτσαλάκι, που αν τη δεις από ψηλά μοιάζει σαν εξωτική βραχονησίδα κάπου στην Πολυνησία. Ύστερα ξετυλίγεται μια δαντέλα με λωρίδες άμμου κάτω από απόκρημνα ασβεστολιθικά βράχια, που καταλήγει στο Αμίδι – η προσωπική αγαπημένη μου παραλία. Στο λιμανάκι της Αγίας Κυριακής, μετά το μπάνιο κάντε μια στάση για ψάρια στην «Καλύβα του ψαρά», μια ψαροταβέρνα που λειτουργεί μέχρι το απόγευμα και σερβίρει αποκλειστικά τα ψάρια που πιάνει με το καΐκι του ο ιδιοκτήτης, κ. Σπύρος.

Στη χερσόνησο της Παλικής

Καλώς ήρθατε στο Ληξούρι, τον καθρέφτη της παλιάς Κεφαλονιάς. Πρόκειται για μια χερσόνησο άγριας ομορφιάς, με συναρπαστικές εναλλαγές. Εδώ θα κάνετε ένα ταξίδι στον χρόνο ανάμεσα σε μικρά όμορφα χωριά και οικισμούς (Κοντογεννάδα, Δαμουλιανάτα, Μονοπολάτα, Καμιναράτα, Φαβάτα, Χαβδάτα κ.ά.) με ελάχιστους κατοίκους. Η χερσόνησος έχει βέβαια και τα πιο κοσμοπολίτικα μέρη, όπως η παραλία του Ξι με την γκρίζα αργιλώδη πέτρα. Όσοι ξέρουν μουλιάζουν κομμάτια από τις πέτρες και ύστερα τις βάζουν πάνω στο σώμα τους – εν είδει λασποθεραπείας. Οι Πετανοί είναι μια ρεπλίκα του Μύρτου με απίθανους χρωματισμούς στον βυθό. Το Πόρτο Αθέρα είναι ένας οικισμός ξεχασμένος σε άλλη δεκαετία, που απλώνεται σε έναν στενό κόλπο με σήμα κατατεθέν το διατηρητέο «Γαλάζιο σπίτι» του συνθέτη Λίνου Κόκοτου. Στο κέντρο της παραλίας βρίσκεται η ταβέρνα «Δρόσος» με ψάρι-διαμάντι, κρασί από τα τοπικά οινοποιεία και τζαζ (!) στα ηχεία.

Αργοστόλι: Βόλτα στην πόλη

Η πρωτεύουσα πέρασε μια μακρά, άχαρη περίοδο, ωστόσο τα τελευταία χρόνια, ρετουσαρισμένη και αναβαθμισμένη, ξαναμπαίνει ψηλά στην ατζέντα για ρομαντικούς περιπάτους στο ηλιοβασίλεμα πάνω στη γέφυρα De Bosset και για βόλτες στα λιθόστρωτα σοκάκια. Επισκεφθείτε το Ίδρυμα Φωκά-Κοσμετάτου, για τη σπουδαία συλλογή με πίνακες, λιθογραφίες και νομίσματα, συνδεδεμένα με την ιστορία της Επτανήσου, όπως και το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο. Ο Βοτανικός Κήπος της πόλης, μοναδικός στα Επτάνησα, εκτείνεται σε ένα κτήμα 28 στρεμμάτων και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων μία λίμνη και ένα υπαίθριο θέατρο.

ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ ΟΙΝΟΤΟΥΡΙΣΜΟΥ*

Η Άσσος, ένα από τα ομορφότερα χωριά του Ιονίου. (Φωτογραφία: ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΜΕΡΑΚΟΣ)

Η Κεφαλονιά έχει εξελιχθεί σε μία από τις σημαντικότερες οινικές περιοχές της χώρας. Τα τοπικά οινοποιεία, επικεντρωμένα αποκλειστικά σε γηγενείς ποικιλίες με ναυαρχίδες τη Ρομπόλα και τη Μαυροδάφνη, δίνουν μεγάλα κρασιά, αναγνωρισμένα πλέον από τη διεθνή οινική κοινότητα.

Αξίζει να επισκεφθείτε:

• Το Κτήμα Σκλάβου στον Άγιο Δημήτριο Ληξουρίου. Ο πρωτοπόρος της βιοδυναμικής καλλιέργειας στην Ελλάδα, Ευρυβιάδης Σκλάβος, παράγει μερικά από τα καλύτερα ήπιας οινοποίησης κρασιά, που κάνουν καριέρα και σε λίστες σπουδαίων εστιατορίων του εξωτερικού. Τηλ. 26710-92215

• Το Κτήμα Χαριτάτου στο Ληξούρι, γεμάτο αμπέλια, συκιές, μουριές και φοινικιές. θυμίζει Τοσκάνη. Αξίζει να περιηγηθείτε στους αμπελώνες και στο οικογενειακό σπίτι του 1863, που σώθηκε από τον σεισμό. Τηλ. 6976-108768

• Το sui generis Κτήμα Φοίβος, όπου ο Θεόδωρος-Φοίβος Ορκόπουλος παρασκευάζει πολύ ιδιαίτερα κρασιά, όπως μια Μαυροδάφνη που παλαιώνει σε αμφορείς. Τηλ. 26710-29505

• Το ιστορικό Κτήμα Gentilini στις Mηνιές, ένα από τα πρώτα μπουτίκ οινοποιεία στην Ελλάδα, με έναν υπέροχο χώρο για wine tasting κάτω από ελιές και αμυγδαλιές. Τηλ. 26710-41618

• Τον Συνεταιρισμό Παραγωγών Ρομπόλας στο οροπέδιο των Ομαλών, μέσα στη «ζώνη της Ρομπόλας». Τηλ. 26710-86301

• Το Κτήμα Πετρακόπουλου στον Θηράμονα. Εδώ η οινοποιός Κική Σιαμέλη παράγει κρασιά από μικρά προφυλλοξηρικά αμπέλια στις πλαγιές του Αίνου. Γευσιγνωσία σε οικογενειακή ατμόσφαιρα. Τηλ. 26710-29716

• Το Οινοποιείο Σαρρή στην Άβυθο, με τρεις ιδιόκτητους αμπελώνες στις νότιες πλαγιές του Αίνου, που δίνουν σπουδαία, ήπιας οινοποίησης κρασιά από τις τοπικές ποικιλίες Ρομπόλα, Βοστυλίδι και Μαυροδάφνη. Τηλ. 6932-457090

* Τηλεφωνήστε πριν τα επισκεφθείτε, για να οργανώσετε μια ξενάγηση ή γευστική δοκιμή.

Πηγή: kathimerini.gr