Του Παύλου Παπαδάτου

Έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη μας σε όλους. Στους πολιτικούς, στηδικαιοσύνη,  στους  ακαδημαϊκούς,  τα πανεπιστήμια, τους δημόσιους  λειτουργούw, στους θεσμικούς φορείς,, την εκκλησία,που ασχολείται ακόμη με  κάστανα,  στην ΕΕ. Και όλα αυτά γιατί μας πρόδωσαν όλοι αυτοί τους οποίους κατά καιρούς επιλέξαμε να διαχειριστούν τις τύχες μας.

Έχουμε ένα τεράστιο  αναποτελεσματικό κράτος που είναι δομημένο με τέτοιο τρόπο λες και η αποστολή του είναι η ταλαιπωρία των πολιτών του και πληρώνουμε δυσβάστακτους  που μέχρι πρότινος δεν μπορούσε να συλλάβει ανθρώπινος νους.

Έχουμε συνδικαλιστές που εμποδίζουν την εφαρμογή κανόνων αξιολόγησης των εργαζομένων στο δημόσιο, αντί να είναι οι ίδιοι που έπρεπε να τους επιδιώκουν ώστε να μην αδικούνται οι έντιμοι και ικανοί δημόσιοι υπάλληλοι. Είναι ώρα να επαναπροσδιορισθούν τα συνδικαλιστικά προνόμια, και  να υποχρεωθούν οι συνδικαλιστές  να δημοσιοποιούν αναλυτικά κάθε έσοδο και κάθε δαπάνη, και να καταργηθεί το αμετάθετό τους.

Κανένας επιχειρηματίες δεν είναι κορόιδο να επενδύει σε μία χώρα  με συνδικαλιστές  που θέλουν να είναι τα αφεντικά της επιχείρησης, και με φορολογικούς νόμους που εξαναγκάζουν τις επιχειρήσεις να πληρώνουν μέρισμα με τη μορφή ‘επιστροφής κεφαλαίου’ για να αποφύγουν την καταχρηστική φορολόγηση των μερισμάτων!

Έχουμε μία κυβέρνηση που σέρνεται και  μόνο όταν την σύρουν τα γεγονότα αποφασίζει να δράσει όταν φυσικά είναι πολύ αργά. Χρόνια πέρασαν από τις πρώτες συζητήσεις για τα κόκκινα δάνεια και οι συζητήσεις ακόμη συνεχίζονται ενώ κάλλιστα θα μπορούσαμε να διδαχτούμε  από το κυπριακό παράδειγμα.

Συμφωνώ και εγώ με την πώληση  των κόκκινων δανείων σεfunds με μία προϋπόθεση. Ευθύς με την πώληση των δανείων στα funds, να έχει την δυνατότητα ο δανειολήπτης  να εξαγοράζει εντός ενός μηνός το δάνειό του με μία μικρότερη έκπτωση. 80% έκπτωσηπ.χστο fund 70% στον ιδιοκτήτη. Αυτή είναι η σωστή λύση. Έτσι ή αλλιώς οι τράπεζες θα χρειαστούν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Ας μην ξεσπιτωθούν και έντιμοι νοικοκυραίοι.

Δυστυχώς η κυβέρνηση ασκεί μία  αρτηριοσκληρωτική οικονομική πολιτική,  διατηρώντας φόρους υπέρ τρίτων, διατηρώντας άχρηστούς και ανενεργούς φορείς , διορίζοντας από το παράθυρο δημόσιους υπαλλήλους  και βγάζοντας   δήθεν αναπτυξιακούς νόμους , ενώ τον μόνο αναπτυξιακό νόμο που χρειάζεται η χώρα, είναι ένας νόμος που να δίνει ευκαιρία σε όλους όσους έχουν κεφάλαια στο εξωτερικό  να τα επαναπατρίζου καταβάλλοντας εφάπαξ ένα φόρο 7% χωρίς να δικαιολογείται  το πόθεν έσχες.

Σημείωση

Είναι ώρα προσέξουμε και λίγο τον τουρισμό μας. Η χώρα γέμισε από όλες τις φυλές των Βαλκανίων που αφήνουν ελάχιστα λεφτά,  αλλά και από χιλιάδες ιδιοκτήτες σπιτιών που τα νοικιάζουν κάνοντας  τεράστια ζημιά στα ξενοδοχεία και εμποδίζοντας  όλους εκείνους που σκέφτονται να επενδύσουν στον τουρισμό της χώρας μας