Αδελφοί και αδελφές (κατά την ευαγγελική έννοια),….. το παρατραβήξατε!

Είπαμε, να μην κατέλθετε στις εκλογές με ενιαίο συνδυασμό, αφού έχετε διαφορές στον τρόπο διοίκησης του Δήμου ή στην πολιτική που θα ασκήσετε – και είμαι ο τελευταίος που θα επέμενε σε μια γλυκανάλατη συναίνεση για το θεαθήναι. Είπαμε, ο πολιτικός αγώνας να γίνει με σθένος και ένταση, όπως ταιριάζει σε Ληξουριώτες που σέβονται ….τα νεύρα τους.

Από την πρώτη στιγμή όμως της εξαγγελίας δημιουργίας Δήμου Ληξουρίου, δεν έχω ακούσει από εσάς ούτε μία αναφορά σε  διαφορές στην πολιτική σας, ούτε μία αναφορά στην πολιτική σας γενικότερα.

Από την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, έχετε επιδοθεί με ανακοινώσεις ή – ακόμα χειρότερα!- διά της γνωστής τακτικής των ψιθυριστών, σε προσωπικές αναφορές για τον αντίπαλο. Τα ονόματα Αραβαντινός, Κατσιβέλης, Ρουχωτάς, ακούγονται πολύ περισσότερο από τις λέξεις “Δήμος”, “Ληξούρι”, “κοινωνία”, “διεκδίκηση”.

Αυτός ο “πολιτικός” αγώνας που έχετε ξεκινήσει οτιδήποτε άλλο μπορεί να χαρακτηριστεί εκτός από “υψηλού επιπέδου” και οπουδήποτε αλλού αρμόζει εκτός από το Ληξούρι. Είμαι δε βέβαιος πως θα έχετε ήδη αντιληφθεί ότι οι αναφορές σε Ρουβίκωνες (“σούδα” μπροστά στο ληξουριώτικο ποτάμι), σε λεγεώνες (“τσούρμο” μπροστά στην Φιλαρμονική μας) και στον Λασκαράτο (δήλωνε υπερηφάνως “Δημότης Αργοστολίου”!), δεν “σώζουν” το επίπεδο, αλλά αντίθετα το ευτελίζουν ακόμα περισσότερο.

Μην, σας παρακαλώ, αρχίζετε το παιδιάστικο εκείνο: “αυτός ξεκίνησε πρώτος (κυρία)!”. Το ξέρετε πολύ καλά ότι ποιότητα λόγου και γνώμης δείχνει κυρίως εκείνος που δεν απαντά σε προκλήσεις, που δεν παρασύρεται στο πεδίο του πρπσωπικού κατήγορου.

Κυρίες και κύριοι πολιτευόμενοι στον Δήμο μας, ομολογώ ότι άλλα περίμενα από εσάς! Και αυτό μου δίνει το δικαίωμα να σας απευθύνομαι σε αυτόν τον τόνο, χωρίς να παρεξηγηθώ ότι “καβάλησα το καλάμι”, “διέβην τον Ρουβίκωνα”, “ξανα – αφορίζω τον Λασκαράτο” και δεν ξέρω εγώ τι άλλο….

Γιατί, θα πρέπει να κατανοείτε, ότι δεν γράφω αυτές τις γραμμές από κάποιο προσωπικό ή πολιτικό συμφέρον. Ούτε γράφω αυτό το κείμενο για να απαντήσω στα σταγονίδια των “καλλικρατικών” που απέμειναν στο Ληξούρι και κρυφογελούν, νομίζοντας ότι ο ληξουριώτης θα επιστρέψει στην κατάντια του ενιαίου Δήμου, επειδή εσείς “τσακώνεστε”. Για εμένα ο Δήμος Ληξουρίου είναι, ήταν και θα είναι μια πολιτική πραγματικότητα, που δεν την κέρδισε και δεν την στήριξε κανένας άλλος παρά ο Ληξουριώτης, που όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, έχουμε ή “κρύβουμε” μέσα μας.

Ο λόγος που σας απευθύνω αυτήν την επιστολή, Ρωμαιοληξουριώτες μου, είναι ότι δεν μπορώ να βλέπω ανθρώπους, που γνωρίζω  καλά πως έχουν δύναμη, γνώση, σκέψη και βούληση ικανές να προσφέρουν τα μέγιστα στο Ληξούρι, να πέφτουν τόσο μα τόσο χαμηλά, για λόγους ….  για λόγους…. Δεν ξέρω τελικά για ποιο λόγο και νομίζω πως κι εσείς δεν ξέρετε.

Ας αφήσουμε λοιπόν τις αναφορές στην προσωπική γνώμη, στην προσωπικότητα και κυρίως στην ηθική του πολιτικού αντιπάλου, γιατί πρώτον δεν οδηγούν πουθενά αλλού παρά στην δική μας “μείωση” και δεύτερον γιατί είμαι βέβαιος ότι έχετε πολλά άλλα, σημαντικότερα, να πείτε και να πράξετε!

Εύχομαι η επόμενη επιστολή μου να μην απευθύνεται σε Ρωμαίους (ούτε προς Γαλάτας) αλλά σε Ληξουριώτες.

Ασπάζομαι υμάς εγώ ο Γιοσήφης, γράψας την επιστολήν εν Ληξουρίω. Αμήν!

ΥΓ: Η επιστολή αυτή απευθύνεται σε όλους τους συνδυασμούς, εκτός από αυτόν του ΚΚΕ (Λαϊκή Συσπείρωση), γιατί πρέπει να ομολογήσουμε ότι, για ακόμα μια φορά, οι ληξουριώτες κομμουνιστές παραδίδουν μαθήματα ευπρεπούς και ουσιώδους προεκλογικού αγώνα.