Μπορεί να έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Έλληνας μουσικοσυνθέτης και αγωνιστής Μίκης Θεοδωράκης, έχει όμως αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμα της αγωνιστικής και καλλιτεχνικής του προσφοράς.

Δημιούργημα ο ίδιος της εποχής του – μιας εποχής έντονης πολιτικοποίησης, συνεχών πολιτικοκοινωνικών αγώνων και συγκρούσεων – δημιούργησε με τη δική του συμμετοχή και δράση εποχή, έγραψε τη δική του ιστορία, ανοίγοντας νέους ορίζοντες και υπερβαίνοντας τα μέτρα του καιρού του. Ο Μίκης Θεοδωράκης αποτελεί τη συμπύκνωση της σύγχρονης κοινωνικής και πολιτιστικής ιστορίας της Ελλάδας.

Με τους αγώνες του αντιτάχθηκε στην ξενοκρατία και το φασισμό, υπερασπίστηκε την ελευθερία της σκέψης και την κοινωνική δικαιοσύνη, αγωνίστηκε για την εθνική μας αξιοπρέπεια και τη συναδέλφωση των λαών. Πληθωρικός ο ίδιος, δεν απέφυγε κάποτε αντιφάσεις και παλινωδίες, χωρίς αυτό να μειώνει σε τίποτε την πίστη του στα ζυμωμένα με προσωπικούς αγώνες και θυσίες ιδανικά της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της κοινωνικής προόδου.

Πολυτάλαντος μουσικός, στο έργο του συνυπάρχουν όλα σχεδόν τα είδη της μουσικής. Ιδιαίτερα όμως με τις νότες του έφερε κοντά στο λαό τους μεγάλους μας ποιητές. Λάμπρυνε με τη μουσική του τη ζωή και το μεροκάματο των απλών ανθρώπων, αλλά και τους μεγαλειώδεις αγώνες του λαού μας. Γι’ αυτό τα τραγούδια του ήταν και παραμένουν αστείρευτη πηγή ελπίδας και ανάτασης, δύναμης και ανατροπής.

Ο Μίκης Θεοδωράκης πέρασε ένα σύντομο χρονικό διάστημα της παιδικής ζωής του στην Κεφαλονιά. Και εκείνο το πέρασμα το «κουβαλούσε» πάντοτε μέσα του, καθώς σε κάθε ευκαιρία  ομολογούσε ότι στην Κεφαλονιά ανακάλυψε «τη μυστηριακή σχέση του με τη μουσική». Άλλωστε, ίχνη της επτανησιακής μουσικής ανιχνεύονται στο μουσικό του έργο.

Στον Μίκη της Κεφαλονιάς, στον Μίκη της Ελλάδας, στον Μίκη του Κόσμου υποκλινόμαστε με σεβασμό και εκτίμηση.