Δυστυχώς ζούμε σε ένα ειδικό καθεστώς στο οποίο με επίκεντρο την Δημοτική αρχή και τον Δήμαρχο θέλει, να ορίζει, να ελέγχει, και όπου ξεφεύγουν τα γεγονότα να επιβάλλει με κάθε τρόπο διοικήσεις και συμπεριφορές αρεστές στο καθεστώς, παραβιάζοντας κάθε έννοια Δημοκρατικής λειτουργίας. Αυτό συμβαίνει με εμπορικούς συλλόγους, φορείς πολιτισμού και τα τελευταία πολλά χρόνια με την τραγωδία του Επιμελητηρίου.

Ένα Επιμελητήριο αποκομμένο από την κοινωνία μας, από της ανάγκες της αγοράς και της πόλης χωρίς την ευθύνη λογοδοσίας, αγνοώντας θεσμούς και Δημοκρατία. Και βεβαίως ζητήματα όπως περιβάλλον, πολιτισμός, η σφαγή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, το εχθρικό τραπεζικό σύστημα (το 85% των μικρών επιχειρήσεων είναι αποκλεισμένο).

Φορολογικό σύστημα, το στεγαστικό, την φτωχοποιηση των πολιτών, τους πλειστηριασμούς, και τα μεγάλα ζητήματα Υγείας και Παιδείας στον τόπο, αγνοούνται και είναι ανάξια προσέγγισης και φροντίδας από το Επιμελητήριο. Αντιθέτως υιοθετώντας τους κανόνες της αγοράς, κόστος, όφελος συμβάλλει στην ασφυξία και απόγνωση της κοινωνίας μας. Το μακρύ χέρι της Κυβέρνησης και της Δημοτικής αρχής…..

Αδιαφάνεια και τοξικότητα παντού….

Σε αυτό το περιβάλλον λοιπόν, περιστατικά όπως του αγαπητού Νίκου Βαλλιανάτου θα ήταν παράξενο να μην συμβούν, ποιός εκπλήσσεται;;

Αντιθέτως τέτοια περιστατικά και άλλα πολλά που δεν ξέρουμε επιβεβαιώνουν την κανονικότητα που μας επιβάλουν.

Θλιβερή εικόνα!!!!
Με τιμή Παυλάτος Νίκος