Η είσοδος του παιδιού στον παιδικό σταθμό ή στο σχολείο είναι από τις πιο σημαντικές στιγμές της οικογένειας. Το παιδί βγαίνει από τη μικρή ομάδα(οικογένεια) που μέχρι τώρα ανήκε και μπαίνει ως αντιπρόσωπός της στην κοινότητα. Αφήνει το ασφαλές περιβάλλον της οικογένειας και αντιμετωπίζει ένα καινούργιο, εντελώς διαφορετικό.

Οι πρώτες μέρες είναι γεμάτες έντονα συναισθήματα και καινούργιες εμπειρίες που θα “αποσταθεροποιήσουν” λίγο τη ζωή του παιδιού. Στο καινούργιο περιβάλλον θα συναντήσει άλλα παιδάκια που θα θέλει να γνωρίσει και να κάνει φίλους, θα συναντήσει καινούργιους ενηλίκους τους οποίους πρέπει να υπακούει. Θα συναντήσει καινούργιους κανόνες που ίσως είναι λιγότερο ελαστικοί από αυτούς του σπιτιού. Ακόμα και το ίδιο το κτίριο φαίνεται μεγάλο και άγνωστο στα παιδικά ματάκια. Είναι φυσικό λοιπόν για το παιδί να έχει χαρά, άγχος, αγωνία και ακόμη εκνευρισμό, αυτές τις πρώτες μέρες. Μερικές φορές μπορεί να περιμένει κανείς και συμπεριφορές που δείχνουν μια παλινδρόμηση του παιδιού (σε προηγούμενο αναπτυξιακό στάδιο), σε πιο μωρουδίστικες συμπεριφορές όπως π.χ. να πιπιλάει το δάχτυλό του, να βρέχει το κρεβατάκι του κ.λ.π., ή να έχει αναίτια ξεσπάσματα θυμο

Η μετάβαση αυτή είναι σημαντική για όλη την οικογένεια. Νέοι ρόλοι, καινούργια συναισθήματα. Ο γονιός αισθάνεται χαρά και υπερηφάνεια που βλέπει το παιδί του να μεγαλώνει και να ωριμάζει, νιώθει ανακούφιση γιατί θα έχει ίσως λίγο ελεύθερο χρόνο, ενώ συγχρόνως θα έχει και άλλους ανθρώπους να συντελούν στην διαπαιδαγώγηση και εκπαίδευση του παιδιού του. Ίσως όμως να νιώθει και άγχος και αγωνία για το αν το παιδί θα τα καταφέρει στον νέο του ρόλο, αν θα τα πάει καλά με τα μαθήματα, αν θα είναι υπάκουο, αν θα είναι φιλικό με τα άλλα παιδάκια. Ο νέος ρόλος φέρνει και καινούργιο τίτλο για το γονιό. Τώρα πια δεν θα είναι μόνο “η κυρία Παπαδοπούλου” αλλά “η μαμά της Μαρίας” στο σχολείο. Ο τίτλος αυτός δημιουργεί και καινούργιες χαρές και καινούργιες υποχρεώσεις. Να παρακολουθεί την εξέλιξή του στα μαθήματα του σχολείου, να το συνοδεύει σε εξωσχολικές απογευματινές δραστηριότητες, να το συνοδεύει στα παιδικά πάρτυ. Είναι φυσικό λοιπόν να νιώθει έντονα συναισθήματα σε αυτή την καινούργια φάση, στο νέο αυτό ρόλο.

Να είστε ενήμεροι για τη δική σας στάση απέναντι στο σχολείο και για τα δικά σας συναισθήματα

Η δική σας στάση απέναντι στο σχολείο μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την αντίληψη που θα σχηματίσει το παιδί για το σχολείο του, αλλά και τη προσαρμογή του σε αυτό. Είναι σημαντικό λοιπόν να είστε θετικοί, αισιόδοξοι και καθησυχαστικοί.

Κρατήστε τα δικά σας συναισθήματα υπό έλεγχο γιατί είναι σίγουρο ότι το παιδί τα τραβάει σαν μαγνήτης, τα διαβάζει στα μάτια σας και επηρεάζεται από αυτά. Ίσως νιώθετε αγωνία για το αν επιλέξατε το σωστό σχολείο, το σωστό πρόγραμμα για το παιδί σας, και ακόμη αν είστε σίγουρη εσείς η ίδια ότι έχετε την δύναμη να αποχωριστείτε το παιδί σας. Είναι λογικές ανησυχίες αλλά μοιραστείτε τις με άλλους ενηλίκους και όχι μπροστά στο παιδί. Από την άλλη προσπαθήστε να μην είστε υπερβολικά ενθουσιώδεις γιατί αυτό τα κάνει καχύποπτα. Να είστε ρεαλιστικοί.

Μικρές συμβουλές για την προετοιμασία

Λίγες μέρες πριν

• • Μιλήστε του για τη δική σας πρώτη φορά στο σχολείο, αξιοποιήστε την εμπειρία του μεγαλύτερου αδερφού ή ενός μικρού φίλου. Διαβάστε του βιβλία ή πείτε του ιστορίες που να περιέχουν ποικίλλα συναισθήματα και να έχουν καλό τέλος. . Όμως όχι πάρα πολύ κουβέντα γι’αυτό που έρχεται, γιατί και πάλι το παιδί γίνεται καχύποπτο, νευρικό, ανασφαλές και φορτίζεται με άγχος. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα φιάξει ένα παιδί με το μυαλουδάκι του. Γεγονός πάντως είναι ότι ένα παιδί 4-6 ετών πρέπει να είναι προκαταβολικά ενήμερο.

• Αποφύγετε σχόλια του τύπου “τώρα μεγάλωσες, έχεις και υποχρεώσεις”, “τώρα να δούμε αν θα τα καταφέρεις”, “τέρμα τα αστεία αρχίζουν τα σοβαρά” κ.λ.π.

• • Δώστε έμφαση στο ότι μεγαλώνει κα χαίρεστε που το βλέπετε αυτό, ότι του έχετε εμπιστοσύνη και ότι θα τα καταφέρει.

• • Το παιδί νιώθει αγωνία και άγχος με το άγνωστο. Λίγες μέρες πριν την έναρξη πηγαίνετε μαζί στο νηπιαγωγείο ή στο σχολείο για να εξοικειωθεί με τους χώρους. Είναι σημαντικό να γνωρίσει την αίθουσα που θα κάνει μάθημα, την τραπεζαρία, τις τουαλέτες, την αυλή και αν είναι δυνατόν και το δάσκαλό του. Είναι σημαντικό και για εσάς να γνωρίζετε καλά το καινούργιο περιβάλλον γιατί έτσι θα έχετε μια βάση πληροφοριών και ευκαιρίες συζήτησης με το παιδί σας. Πηγαίνετε μαζί να αγοράσετε τα σχολικά είδη και βοηθείστε το να ετοιμάσει την τσάντα του.

• Εξοικονομείστε κάθε βράδυ λίγο χρόνο πριν τον ύπνο έτσι ώστε να έχετε την ευκαιρία για συζήτηση μαζί του και λίγο παιχνίδι αλλά και να μπορεί να κοιμάται νωρίς,

Την πρώτη μέρα στο σχολείο

• • Δώστε του χρόνο να ξυπνήσει και να ετοιμαστεί με την ησυχία του.

• • Αν μπορείτε συνοδεύστε το μέχρι το σχολείο και καθίστε λίγο μαζί του.

• • Αν αυτό σας είναι δυνατόν διαβεβαιώστε το ότι θα πάτε να το πάρετε στο τέλος της ημέρας ή ότι θα είστε στο σπίτι να το υποδεχθείτε και τηρείστε το.

• Δώστε του κάτι δικό σας μαζί του. Κάτι που θα κρατάει στην τσάντα του. Μερικές φορές αυτό ανακουφίζει πολύ τα παιδιά.

• • Αποχαιρετήστε το με ένα φιλί και μη φύγετε από το σχολείο χωρίς να το καταλάβει, ακόμα και αν είναι στενοχωρημένο.

• Η επιστροφή του από το σχολείο είναι το ίδιο σημαντική με την αναχώρηση. Υποδεχθείτε το με αγκαλιές και φιλιά. Επαινέστε το που ήταν τόσο “γενναίο”. Δώστε του μια μικρή λιχουδιά πριν το φαγητό. Ρωτήστε το για αυτή τη σημαντική μέρα. Προσπαθήστε να ρωτήσετε για πράγματα συγκεκριμένα και όχι γενικά. Άλλα παιδιά είναι ενθουσιώδη και έχουν διάθεση να μιλήσουν, άλλα είναι λιγότερο ομιλητικά. Αξιοποιήστε τις πληροφορίες που ήδη έχετε από την επαφή σας με το σχολείο, π.χ. παίξατε με τις δαχτυλομπογιές?, στο διάλειμμα πήγατε στην τσουλήθρα? ρωτήστε το λεπτομέρειες για τα παιδάκια που γνώρισε, π.χ. του Γιώργου του αρέσει το ποδόσφαιρο?, έτσι ώστε να καταλάβει ότι πραγματικά ενδιαφέρεστε για την ημέρα του.

• Κάντε τη μέρα αυτή ξεχωριστή για την οικογένεια οργανώνοντας “μίνι οικογενειακό πάρτυ”. Φτιάξτε του το αγαπημένο του φαγητό ή ένα κέϊκ για να το γιορτάσετε.

Αυτές τις πρώτες μέρες προσπαθήστε να είστε ευέλικτοι και υπομονετικοί. Σκεφθείτε πόσες άλλες “πρώτες φορές” θα αντιμετωπίσει το παιδί σας. Όσο καλύτερα προσαρμοστεί αυτή την πρώτη φορά τόσο πιο εύκολες θα είναι οι επόμενες.

Να θυμάστε ότι δεν είναι δυνατόν να “φτιάξουμε” εμείς τα πάντα για τα παιδιά μας. Εμείς αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους δώσουμε τα κατάλληλα εργαλεία, να τα προετοιμάσουμε και κυρίως να τα εμπιστευθούμε. Η επιτυχία τους εξαρτάται και από τα ίδια.

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!