Με τις ψησταριές να έχουν μπει ήδη σε λειτουργία και τις μικρές αλκοολικές απολαύσεις να βρίσκονται προς τον δρόμο του τραπεζιού για να συντροφεύσουν το κυρίως μενού, η Τσικνοπέμπτη προβλέπεται μία μέρα με πολύ φαγητό ή πολύ αλκοόλ ή και τα δύο. Μετά από μία τέτοια κραιπάλη (δεν θα σχολιάσουμε αν είναι σωστή ή όχι), πώς μπορεί η επόμενη μέρα να είναι σαν όλες τις άλλες;
Οι πιο πονηροί ανάμεσά μας, θα πουν ότι κάθε ευκαιρία να “κολλήσει” μία Παρασκευή στο Σαββατοκύριακο είναι καλοδεχούμενη και πως για αυτόν και μόνο τον λόγο, η επόμενη μέρα μετά την Τσικνοπέμπτη χρειάζεται να είναι μέρα ανάπαυσης και ξεκούρασης.
Ωστόσο, το υποσχόμαστε, δεν σκεφτόμαστε ακριβώς έτσι. Οι λόγοι μας είναι αντικειμενικοί (και δεν φταίμε αν η Τσικνοπέμπτη είναι… Πέμπτη και η επομένη πέφτει Παρασκευή!). Ας γίνουμε όμως πιο αναλυτικοί… Παραδέξου μαζί μας, λοιπόν, ότι το πρωί μετά το σημερινό τσιμπούσι θα:
Είσαι τύφλα… Επειδή ήπιες!
Γυρνάς σπίτι μετά από το ωραιότατο τραπέζι. Κοιτάς τους δείκτες του ρολογιού να γυρίζουν μαζί με το φόντο, και εύχεσαι αυτό που βλέπεις να μην είναι αλήθεια. Sorry, είναι. Το ξυπνητήρι ηχεί δυνατά και εσύ προσπαθείς να καταλάβεις πώς πέρασε η ώρα.
Η διάθεσή σου είναι κάτω του μετρίου, ο πονοκέφαλος υποβόσκει, και η αλήθεια είναι πως δεν θέλεις να εργαστείς, όσο και αν αγαπάς τη δουλειά σου. Το αλκοόλ σε ξετίναξε και προβλέπεται μία πολύ άσχημη μέρα. Το θέμα είναι πως σχεδόν όλοι έχουμε διάθεση σαν και τη δική σου και το ερώτημα είναι το εξής:
Αφού όλοι τα “τσούξαμε”, πώς να πάμε αύριο δουλειά; Δεν δικαιούμαστε μία ημέρα αλκοολικής κραιπάλης χωρίς συνέπειες;
Είσαι φουσκωμένος… Επειδή έφαγες του σκασμού!
Έφτασες στο τραπέζι που λέγαμε και βλέπεις μπροστά σου: καλοψημένα κρέατα, μεζεδάκια, εύγευστες σαλάτες, συνοδευτικά και ό,τι άλλο μπορεί να λαχταρά ο ουρανίσκος σου. Από την άλλη, όλο και κάποιος θα φέρει σπιτική ρακή από τον μπάρμπα του, ή καλό κρασί από τα αμπέλια του παππού του (κοίτα και παραπάνω) και οι γευστικοί σου κάλυκες κάνουν πάρτι!
Θες δεν θες, όση αυτοκυριαρχία κι αν έχεις, οι πιθανότητες να φας “κάτι” παραπάνω είναι περίπου ίσες με το να βγει αύριο ο ήλιος από την Ανατολή. Αποτέλεσμα; Την Παρασκευή ξυπνάς τόσο βαρύς που δεν αντέχεις να κουνηθείς. Η σωματική σου νωχελικότητα επηρεάζει και την ψυχολογία σου, με αποτέλεσμα να προκαλείται μία σχετική νευρικότητα, καθώς ξέρεις πως έχεις δουλειά να βγάλεις.
Αφού όλοι φάγαμε λίγο παραπάνω, και δεν είμαστε στα καλά μας, γιατί να μην μπορούμε να ξεκουραστούμε την επόμενη μέρα;
Σέρνεσαι… Επειδή ξενύχτησες!
Είτε έχεις όρεξη να συμμετάσχεις σε ένα τραπέζι με φαγοπότι και χορό είτε όχι, όταν ακούσεις την πρόταση (από φίλους ή συγγενείς) “έλα δεν θα το ξενυχτήσουμε”, όσο και αν βαθιά μέσα σου ξέρεις πως κάτι τέτοιο ισχύει όσο και για το “Δευτεριάτικο ποτό”, κάνεις την καρδιά σου πέτρα και βρίσκεσαι ξαφνικά σε μία μάζωξη που δεν προβλέπεται να λήξει πριν τα ξημερώματα.
Ακόμα κι αν δεν ξενυχτήσεις όσο φανταζόσουν, κάποιες ώρες ύπνου θα τις χάσεις. Γνωρίζεις ότι αύριο θα πας στη δουλειά κουβαλώντας τις συνέπειες του λιγότερου ύπνου ή ακόμα χειρότερα, της αϋπνίας. Η διάθεση θα είναι πεσμένη, ενώ θα ονειρεύεσαι τη στιγμή που θα ξαπλώσεις σε ένα υπέρδιπλο κρεβάτι (και ας μην το έχεις) με κλειστά φώτα και απόλυτη γαλήνη. Ποια δουλειά;
Αφού όλοι ξενυχτήσαμε και δεν μπορούμε να πάρουμε τα πόδια μας, γιατί να συρθούμε ως το γραφείο; Δουλειά, μάλλον, δεν θα βγάλουμε ούτως ή άλλως…
Βέβαια, κάποιος θα μπορούσε να πει, πως από τη στιγμή που γνωρίζεις όλα τα ανωτέρω, καλό είναι να εφαρμόσεις το “μέτρον άριστον”, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Ωστόσο, μπαίνοντας στη σφαίρα της απόλυτης ειλικρίνειας σε ρωτάμε: ποιος λέει όχι σε μία μέρα σαν την Τσικνοπέμπτη, μία αφορμή για να κάνουμε λίγο παραπάνω παρέα με τους φίλους ή τους συγγενείς;
Τέτοιες μαζώξεις δεν γίνονται συχνά και όταν γίνονται θέλουμε να τις απολαμβάνουμε. Έτσι δεν είναι; Τσικνοπέμπτη και άγχος δεν πάνε μαζί. Η Παρασκευή μετά την Τσικνοπέμπτη ας γίνει μία μέρα ξεκούρασης παρακαλούμε κι ας ξέρουμε ότι είμαστε λιγουλάκι υπερβολικοί. Το θέλουν οι μέρες στο κάτω κάτω… Καλές απόκριες!
Πηγή: pathfinder.gr
