Του Γεράσιμου Σωτ. Γαλανού
Ευλαβέστατο ήταν το φετινό γιορτάσι της Παναγίας Κεχριωνιώτισσας, του Ληξουρίου , που είναι μοναδικό –Αντιμήρι- (Απόδοση της Εορτής Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αντί ημερών, δηλαδή 9 ημέρες μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου ) στην περιοχή της Παλικής.
Ο εορταστικός εσπερινός πραγματοποιήθηκε με πολλούς ιερείς και ανάμεσά τους ο γνωστός σε όλους μας, π. Γεώργιος Μεταλληνός και ο οποίος μίλησε με καθάριο λόγο, πάνω στο ερώτημα « γιατί λατρεύουμε την Παναγίας μας;».
Ο κόσμος όλο και μυρμήγκιαζε στην εορταστική θεία σύναξη του εορταστικού εσπερινού της Κεχριωνιώτισσας, ενώ μελωδικά ακουγόντουσαν οι ψαλτικές εκφράσεις της μεγάλης παρέας των Ληξουριωτών ψαλτάδων κάτω από τη σίγουρη μαεστρία του χοράρχη μουσικού, Νίκου Γερ. Βάλσαμου.
Επίσης, τίμησαν την εσπερινή γιορτή της Κεχριωνιώτισσας ο Αντιδήμαρχος Παλικής, Γεώργιος Κατσιβέλης, ο υποψήφιος πολιτευτής Χαράλαμπος Λυκούδης (Μπάκης) και ο Ευάγγελος Λουκέρης ο τέως Πρόεδρος της ΝΟΔΕ.
Την άλλη μέρα, της εορτής της Παναγίας, όλα κύλησαν ιερατικά και όμορφα, ακούστηκε δυναμικά ο λόγος του ιερέα, π. Χαράλαμπου Μαρκέτου , που πάντα εστιάζει και συμβουλεύει ενάντια στα φοβερά προβλήματα που οι άνθρωποι έχουμε στην εποχή μας και μας κάνουν να απομακρυνόμαστε από τον Θεό, και επιπλέον στάθηκε σχολιαστικά για το υπερφυές θαύμα της Παναγίας, στα 1694, με τη διάσωση των τριών σκλάβων από την Μπαρμπαριά.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη λιτάνευση του θρόνου της Παναγίας με τη θαυματουργή εικόνα της, από τον ιερό ναό έως και το γεφύρι, όπου βρέθηκαν οι τρεις σκλάβοι και έγινε επιμνημόσυνη δέηση για αυτούς. Το μνημείο ήταν σημαιοστόλιστο από τα χέρια του Σπύρου Γιουλάτου, ο οποίος πάντα μεριμνεί για το χώρο αυτόν.
Η οικογένεια Παύλου Ζακυνθινού είχε τακτοποιήσει την κάθε λεπτομέρεια της εορτής και της αξίζουν πολλά μπράβο, ιδίως για το μοίρασμα των άρτων και την προσφορά των κερασμάτων, που όλα αυτά γινήκαν με τάξη, φροντισμένα μέσα σε κατάλληλη συσκευασία.
Μπράβο στον αντιδήμαρχο Παλικής, Γεώργιο Κατσιβέλη, που τίμησε και την ιερά πανήγυρη την επίσημη μέρα της και μάλιστα συνόδευσε και τη λιτανεία. Η στάση του δείχνει ότι έχει ήθος και σεβασμό, στα πράγματα του τόπου μας.
Μέσα στα πολλά και στα διάφορα θρησκευτικά και λαογραφικά που θυμήθηκα, ήταν δυο γυναίκες που υπηρέτησαν παλιά την Παναγία, την Κεχριωνιώτισσα , η κάθε μια με το δικό της τρόπο. Σήμερα δεν υπάρχουν στη ζωή κι ας είναι μνημόσυνο η μικρή κάτωθι αναφορά γι’ αυτές.
Η πρώτη ήταν η Κυριακούλα Βουτσινά- Ρουμελώτη που έστεκε και φρόντιζε τα κεριά της στα μεγάλα μανουάλια, με μια καλοσύνη και ένα χαμόγελο, έτοιμη πάντα να σου δωρίσει τον καλό λόγο και την εορταστική ευχή.
Η δεύτερη γυναίκα ήταν η Κασσιανή Κυριακάτου από το χωριό του Αγίου Δημητρίου Παλικής. Κάθε που ήταν το πανηγύρι της Κεχριωνιώτισσας, ερχόταν με ένα μεγάλο πανέρι γεμάτο δάφνες και μυρσίνες και στόλιζε το αύλειο χώρο του ναού. Είχε και ένα άλλο μεγάλο πανέρι που το τοποθετούσε πίσω από το μνημείο των τριών σκλάβων, και πριν φτάσει η λιτανική πομπή έστρωνε όλο το δρόμο με μυρσίνες και δεντρολίβανα. Επίσης, είχε αρωματικό ανθόνερο, πραγματικά ευωδιαστό και αρωμάτιζε το χώρο έως και τους ανθρώπους, για να δώσει χαρά στην Παναγιά.
Να είμαστε καλά και του χρόνου και να βρεθούμε στο –Αντιμήρι- της Κυρά του Κόσμου, με υγεία και αγάπη.
