Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός

Από μικρός ο Διονύσης Αποστολάτος εξεδήλωσε το μουσικό τάλαντό του, το οποίο ανδρώθηκε στερεά μέσα στην κεφαλληνιακή μας μουσική παράδοση. Πήρε δυναμικά τη μουσική μπακέτα στα χέρια του και τη δύσκολη χρονιά του 1944, μέσα στη μαύρη Κατοχή, διεύθυνε το τροπάριο της Κασσιανής στο ναό του Σωτήρος στο Αργοστόλι,  με πολλή επιτυχία. Ο τύπος της εποχής εγκωμίασε το ταλέντο του ανερχόμενου  τότε μαέστρου, για την ακρίβεια και τη μελωδικότητα, μα πάνω από όλα την  αξιοσύνη  του  στη μουσική διδαχή και μαεστρία, τις οποίες  έως το τέλος της ζωής του  κράτησε επάξια ως μεγάλος μουσικοδιδάσκαλος.

Η σπουδαία  μουσική καταβολή του Αποστολάτου απέρρεε από τα θαυμάσια μουσικά ακούσματα των χορωδιών του νησιού μας, των κανταδόρων και των κανταδόρων –ιεροψαλτών, που χάραξαν μια σπουδαία ταυτότητα μουσικής φόρμας, την κεφαλληνιακή δωρική καντάδα, «στυλωβατικό  μέρος», μέσα στην Επτανησιακή μουσική.

Ένας από τους παλιούς στυλοβάτες της κεφαλληνιακής κανταδόρικης  μουσικής και εκκλησιαστικής τετραφωνίας ήταν και ο Σπύρος Ποταμιάνος- Αμακαδόρος, που άφησε  δυνατό ίχνος συνέχειας στη μουσική του νησιού μας και όχι μόνο.