Την Ιθάκη τη γνώρισα κάπου στα 12, όταν με τους γονείς μου κάναμε μίνι κρουαζιέρα στο Ιόνιο. Θυμάμαι να κάθομαι στην πλώρη του σκάφους και να κοιτάζω μαγεμένη το αμφιθεατρικό λιμανάκι Κιόνι, που καθρεφτιζόταν με λεπτομέρεια στη θάλασσα. Το μυθικό νησί του Οδυσσέα, το νησί των συμβολισμών και των ποιημάτων ήταν για εμένα έρωτας με την πρώτη ματιά. Δεν θα γινόταν να μην επισκεφτώ ξανά, ως ενήλικη πλέον, την παραδεισένια Ιθάκη. Κολύμπησα ξανά και ξανά στο Κιόνι, στις Φρίκες, στο Φιλιατρό. Αγάπησα την ήρεμη παραλία Σκίνος, που μοιάζει με γαλαζοπράσινη λίμνη. Απόλαυσα τη φύση σε όλες της τις εκφάνσεις, όταν περπάτησα το καταπράσινο μονοπάτι που οδηγεί στην ξακουστή, και πιο τιρκουάζ απ’ όσο φαντάζεσαι, παραλία Γιδάκι. Τα καΐκάκια ωστόσο από την Πλατεία της Ιθάκης σε πάνε σε όποια παραλία επιλέξεις και χωρίς να κουραστείς για να φτάσεις. Όμορφη εμπειρία η επίσκεψη στο Ναυτικό Λαογραφικό Μουσείο Ιθάκης, που σε φέρνει πιο κοντά στους όμορφους και καλόκαρδους ντόπιους. Για φαγητό ξεχώρισα το «Αγέρι» στην περιοχή Φρίκες. Η νυχτερινή ζωή εντοπίζεται κυρίως στο Βαθύ. Μία βόλτα εκεί και ένα ποτό στο Rhapsody Bar είναι λοιπόν ό,τι πρέπει μετά από μια γεμάτη χρώματα ημέρα.

*Η Λ.Φ. είναι ηθοποιός. Θα πρωταγωνιστεί στην παράσταση  «Το ξενοδοχείο: Η νύχτα που πέφτει» του Νάνου Βαλαωρίτη, σε σκηνοθεσία Αντώνη Morgan στο Μπάγκειον από τον Νοέμβριο.

Πηγή: athensvoice.gr