Γράφει ο Γεράσιμος Γαλανός

Ευλαβούμαι τον Άγιο Ανδρέα, τον Πρωτόκλητον, γιατί πιστεύω, πως  αυτός εκχριστιάνισε  την Κεφαλονιά κι έπειτα ήρθε ο Απόστολος Παύλος…  Βέβαια,  η έρευνά μου  είναι ακόμη σε αρχικά στάδια, αλλά ελπίζω πως θα βρεθούν ικανά στοιχεία, τα οποία να με οδηγήσουν τεκμηριωμένα για την έλευση του Αποστόλου Ανδρέα στην Κεφαλονιά.

Βρέθηκα στον εσπερινό  της εορτής του αγίου  Ανδρέα, στο  ομώνυμο παρεκκλήσι της Ιεράς Μητροπόλεως  Κεφαλληνίας,  που βρίσκεται στη μπασιά του  νεκροταφείου Ληξουρίου. Ο καιρός λυσσομανούσε  με τον δυνατόν αέρα του και οι ψιχάλες  δεν σου επέτρεπαν να σταθεί ούτε στο μικρόν αύλειο χώρο του ναού.  Βγήκα από το αυτοκίνητό μου και αντίκρισα μέσα σε βραδιασμού το χρώμα, την εκκλησία του αγίου Ανδρέα, ολόφωτη, φέρνοντάς μου μύριες αναμνήσεις, για τους κτήτορες της, την Πηνελόπη και τον Γεράσιμο Φόρτο.

Τούτοι  οι άνθρωποι, η  Πηνελόπη και ο Γεράσιμος Φόρτος, έφτιαξαν    το ναό στο κοιμητήριο του Ληξουρίου, στη μνήμη του παιδιού τους, Ανδρέα, που έφυγε νωρίς από ένα ατύχημα. Μοναχοπαίδι ήταν ο Ανδρέας, πόνος βαρύς για τους δικούς του, που, όσο ζούσαν ποτέ δεν τον ξεπέρασαν. Μα είχαν πίστη, είχαν Θεό μέσα τους για παρηγοριά, και η θλίψη κι ο αβάστακτος πόνος τους,  σμίλευσε το θρησκευτικό τους αίσθημα κι έφτιαξαν το ναό στο όνομα του παιδιού τους.

Η μακαρίτισσα η Πόπη Φόρτου, μέρα και νύκτα ήταν σ’ αυτό το κοιμητήριο, για να ανάβει το καντήλι στο παιδί της, τού μιλούσε ικανοποιημένη, πώς, έκαμε το ναό, για να μαζώνεται ο κόσμος της πόλης και να λειτουργείται και να τον  μνημονεύει για να ζει στην ενθύμηση των ανθρώπων και των φίλων του. Όταν η μακαρίτισσα  Πόπη Φόρτου τελείωσε την εκκλησιά , στο μπέτινο κέλυφός της, φώναξε τον  Κωνσταντίνο Κούτση, σπουδαίο πετροκόπο του νησιού μας και του ζήτησε να την επενδύσει με πέτρα. Το εγχείρημα ήταν δύσκολο, της είχαν αρνηθεί πολλοί τεχνίτες της πέτρας,   μα ο Κώστας  Κούτσης, με σκληρόμετρα από την Φάλαρη, επένδυσε  πάνω σε  δικό του σχέδιο, με τρόπο  αριστοτεχνικό, κι  έντυσε το ναό  περίτεχνα, όπου και σήμερα θαυμάζει κανείς την  πελεκητή και στρωτή γραμμή της εργασίας  του. Εργασία που τον  δικαίωσε πως πράγματι ήταν ο καλύτερος πετροκόπος των ημερών του στο νησί μας. Το 1996 η Πόπη και ο Γεράσιμος Φόρτος παραχώρησαν στο Δήμο  Ληξουρίου το ναό για να υπηρετεί τον κάθε που έχει ανάγκη.

Μπήκα στο ναό, στεντόρεια η φωνή του παπα- Γιάννη Φραγκισκάτου, που συλλειτουργούσε με τον ιερέα π. Νικόλαο Κανελλόπουλο.  Λίγοι είμαστε στο ναό, με τις μάσκες μας,  όλοι  εμβολιασμένοι, με την προσοχή που μας επιβάλλει η ανάγκη να ξεπεράσουμε όσο γίνεται  ανώδυνα την πανδημία  που μας βρήκε.

Στο καλανάρχο οι φίλοι ψάλτες, μακρόβιοι στην ψαλτική  και στη ζωή τους, ο Αντώνης Έρτσος και ο Σταύρος Συνοδινός. Έκαναν ένα γλυκύτατο ντουέτο στα περισσότερα εκκλησιαστικά μελίσματα, όπως και την άλλη μέρα στη Θεία Λειτουργία της εορτής. Οι δυο ψαλτάδες ακολουθούσαν με μαεστρία τη φωνή των ιερέων, ιδίως του παπα- Γιάννη Φραγκισκάτου, που χρωμάτιζε  με μεγάλα κρεσέντα τους εκκλησιαστικούς ύμνους. Έτσι, σε παράσερνε σε μια κατάνυξη, και συγχρόνως εναρμονιζόταν με τους ψαλτάδες και  με τον άλλον συλλειτουργό του ιερέα, π. Νικόλαο Κανελλόπουλο, όπου και αυτός ταπεινά με καθαρή ορθοφωνία και απλότητα ξετύλιγε τον κάθε ύμνο που ακολουθούσε  τη στιγμή που έψαλλε.

Είχε μια ιεροπρέπεια κι ένα γλυκασμό ψαλτικού συναισθήματος τόσο ο εσπερινός, όσο και η Θεία Λειτουργία, μέσα στην απλότητα των μεγάλων στιγμών, που μπορείς να πεις με την καρδιά σου.. το,  «Άνω  Σχώμεν τα καρδίας». Την ημέρα της εορτής, ο καιρός έπαιζε «κουμπαριές» με τον ήλιο. Είχε τελειώσει η Λειτουργία, μοιράστηκαν οι άρτοι  και τα σπερνά της φίλης Ουρανίας Μπαράκου, που ήταν υπέροχα φτιαγμένα και στολισμένα με λουλούδια, κι ανταλλάχτηκα οι ευχές και τα Χρόνια Πολλά. Μολάραμε  στο γυρισμό μας,  για τις δουλειές μας,  σ’ ένα μάτι του ήλιου…

Πόσα μπορεί να σου δώσει μια στιγμή, αν την προσέξεις με ανοικτό Νου και καλή διάθεση πάνω σε σκοπό  που υπηρετεί τη μνήμη και  την προσευχή. Το παρεκκλήσι ήταν του Δήμου  Ληξουρίου και στην πορεία παραχωρήθηκε στη Μητρόπολη Κεφαλληνίας, όπως  όλοι οι κοιμητηριακοί ναοί,  από την  σημερινή Κυβέρνηση στις Μητροπόλεις, για να υπηρετούν τον σκοπό όπου και ιδρύθηκαν.  Το παρεκκλήσι εποπτεύεται από τριμελής επιτροπή: από τον ιερέα  Ιωάννη Φραγκισκάτο – πρόεδρο, τον ιερέα Αθανάσιον Λυκούδη- αντιπρόεδρο, και τον Γεράσιμον Βάλσαμο –ταμία».

«Ο άγιος Ανδρέας ανοίγει τις εορτές … κι ο άγιος Χαράλαμπος τις κλείνει..» Κεφαλονίτικη παροιμία, Φίλοι  αγαπημένοι, καλά γιορτάσια!

Χρόνια Πολλά