Μόλις σήμερα Παρασκευή 4/12 σε έκτακτη τηλε-συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σάμης, η δημοτική αρχή επαναφέρει με διαδικασίες express και εν μέσω αυστηρής καραντίνας το σοβαρό ζήτημα της “Αναπτυξιακής Ανώνυμης Εταιρείας”.
Κι αποτελεί ντροπή για τον λαό της περιοχής μας, εκτροπή με όλη την σημασία της λέξης της πολύ νωπής απαίτησης των τοπικών κοινωνιών για έναν δήμο από την αρχή (όπως και το προεκλογικό σύνθημα της δημοτικής αρχής), ανεξάρτητο, κυρίαρχο, διεκδικητικό και μακριά από συμφέροντα και παραγοντισμούς.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ακόμη και μια προφανής δομική πολιτική διαφωνία με μοντέλα δοκιμασμένα, καιροσκοπικά και παντελώς ξεπερασμένα (με όσες πινελιές φρέσκου κι αν χρωματιστούν), έρχεται σε δεύτερη μοίρα σε όσα επιχειρούν σήμερα να φέρουν, με… κουκιά εκ των προτέρων συμφωνημένα και μετρημένα, σε κέντρα αποφάσεων έξω από τα όρια του δήμου μας και χωρίς καμία ενημέρωση-διαβούλευση των τοπικών κοινωνιών. Για μια ανώνυμη εταιρεία μακράς, αποπνικτικής για τους τόπους μας διάρκειας, απολύτως ετεροβαρή με έναν δήμο με διαφορετικά χαρακτηριστικά (πληθυσμιακά, παραγωγικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά) που έξω από κάθε νομοθετική πρόβλεψη και λαϊκή νομιμοποίηση του προσδίδουν μητροπολιτικές διαστάσεις. Κατά απόλυτη προσαρμογή στην κυβερνητική στόχευση, την κύρια “ηθική αυτουργό” της προβληματικά λειτουργικής κατάστασης που επικρατεί στον νέο δήμο Σάμης.
Ούτε έχει και τόσο σημασία να αναφερθεί τώρα, αυτό που αποτελεί διευρυμένη πεποίθηση πια στα μέρη μας, για την παντελή και ηθελημένη… αποστασιοποίηση της δημοτικής αρχής Σάμης όχι απλά από τις προεκλογικές δεσμεύσεις της, αλλά από τις ίδιες τις κοινωνίες μας, τα οράματα, τις ανάγκες και τις προσδοκίες μας, αλλά και την καθημερινότητα μας.
Γιατί είναι τέτοιας έκτασης κι έντασης η πολιτική υποτέλειας και παραχωρητισμού της δημοτικής αρχής και των συνεργαζόμενων της αυτή η μεθόδευση δημιουργίας μιας Ανώνυμης εταιρείας, δεσμευτικής για το παρόν και το μέλλον των τόπων μας, που οδηγεί τις προοπτικές και τον πλούτο της περιοχής μας όχι… θεσμικά σε έναν πχ ενιαίο δήμο Κεφαλονιάς, αλλά ακόμη πιο τραγικά στην ασφυκτική αγκαλιά μιας καθεστωτικής Ανώνυμης Εταιρείας. Μιας εταιρείας απολύτως βολική σε εκείνους/ες που επιθυμούν να διαχειριστούν τον πλούτο των τόπων μας από… απόσταση και με εταιρική… ανευθυνότητα.
Για ακόμη μια φορά, εμείς οι… ανώνυμοι, τα… ακραία στοιχεία, οι αντιδημοκράτες, οι “επεισοδιακοί” και οι… γραφικοί θα ακούσουμε πολλά… επιχειρήματα. Και θα τ ακούσουμε χωρίς να μπορούμε να είμαστε για άλλη μια φορά παρόντες σε μια διαδικασία για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα που επιλέγεται… δημοκρατικά χρήσιμα η συγκεκριμένη συγκυρία που μας κρατά… σπίτι μας. Με ευθύνη και της προέδρου του κορυφαίου θεσμικού οργάνου του δήμου μας.
Πολλά από αυτά δεν τ’ ακούσαμε ούτε τα διαβάσαμε στο προεκλογικό πρόγραμμα της δημοτικής αρχής (και πέρα από αυτήν). Αντίθετα διαβάσαμε για έναν δήμο που θα διεκδικεί, θα παλεύει, θα αγωνίζεται με πείσμα, καθαρότητα και αξιοπρέπεια. Έναν δήμο για τους πολλούς και όχι έναν δήμο που θα υποκαθιστά τις πολιτικές και διαχειριστικές ελλείψεις του με μετοχές σε Ανώνυμες Εταιρείες.
Έναν δήμο που θα πάει μπροστά και ανοιχτά κι όχι πίσω σε μια μη θεσμική αντι-διάσπαση στα κλειστά γραφεία εταιρικών συνελεύσεων, με πρόσχημα την υποστελέχωση (για την οποία δεν πάλεψε), τις μελέτες (που διατυμπανίζει) και την δήθεν ανάπτυξη σε έναν δήμο που πασχίζει να επιβιώσει και όχι να υποθηκευτεί. Κρίμα…
Γιάννης Διγαλέτος
Τάσος Γερασίμου Καβαλλιεράτος
Σταύρος Αντύπας
