Με αφορμή την εκδήλωση που διοργανώθηκε στο Θέατρο Κέφαλος από το 3ο Γυμνάσιο Αργοστολίου για τον ήρωα του Κυπριακού Αγώνα, Ευαγόρα Παλληκαρίδη, μετά από έρευνα που πραγματοποίησε το σχολείο μας με τη βοήθεια της προέδρου Μεσοβουνίων, κ. Χάιδως Νικολετάτου, ανακαλύψαμε ότι ένας από τους πρωτεργάτες του Κυπριακού Αγώνα, ο Γεράσιμος Κονιδάρης, καταγόταν από το χωριό Κονιδαράτα Ερύσσου. Ευχαριστούμε θερμά την Σύμβουλο των Φιλολόγων και Σύμβουλο Παιδαγωγικής Ευθύνης του σχολείου μας, κ. Αλίκη Γαλιατσάτου, την ψυχή της εκδήλωσης, η οποία μας προσκάλεσε να παρουσιάσουμε τη συμβολή του συμπατριώτη μας στον Κυπριακό Αγώνα.
Γεννημένος στην Αθήνα το 1905 και αποβιώσας το 1987, ο Γεράσιμος Κονιδάρης υπήρξε ένας φωτεινός φάρος για την ορθόδοξη πίστη και την πατρίδα. Ως ένας αφοσιωμένος θεολόγος και ιστορικός, έθεσε τις γνώσεις και τις δυνάμεις του στην υπηρεσία της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Η ζωή και το έργο του αποτελούν μια συνεχή πορεία προσφοράς, δέσμευσης και αγώνα για τα ιδανικά της ελευθερίας και της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα.
Ο Γεράσιμος Κονιδάρης υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους υποστηρικτές του Κυπριακού Αγώνα. Η προσφορά του ξεκίνησε το 1952, όταν έλαβε μέρος στη σύσταση της Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα. Η δράση αυτή αναγνωρίστηκε επίσημα όταν, στο σπίτι του στην Αθήνα, πραγματοποιήθηκε η ορκωμοσία των 12 πρωτοπόρων αγωνιστών που οραματίζονταν την Ένωση της Κύπρου με τη «Μητέρα Ελλάδα». Συγκεκριμένα, τον Μάρτιο του 1953 ο Μακάριος Γ΄ ταξίδεψε στην Αθήνα. Είχε προγραμματιστεί μία μυστική συνάντηση που θα έμενε στην ιστορία. Το βράδυ της 7ης Μαρτίου, στο σπίτι του Κονιδάρη, στην οδό Ασκληπιού 36, 12 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν γύρω από ένα τραπέζι. Αυτοί ήταν ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου, ο Γεώργιος Γρίβας, ο Σωκράτης Λοϊζίδης, ο Νικόλαος Παπαδόπουλος, ο Γεώργιος Στράτος, ο Ηλίας Τσατσόμοιρος, ο Δημήτρης Σταυρόπουλος, ο Σάββας Λοϊζίδης, ο Αντώνιος Αυγίκος, ο Δημήτριος Βεζανής, ο Ηλίας Αλεξόπουλος και φυσικά ο οικοδεσπότης, Γεράσιμος Κονιδάρης. Οι 12 άνδρες έδωσαν έναν κοινό όρκο: να επιτύχουν την πολυπόθητη ένωση. Αφού ήταν πια ξεκάθαρο ότι αυτό δε μπορούσε να γίνει με τα λόγια, έπρεπε να οργανωθούν και να πάρουν τα όπλα. Το κείμενο του όρκου με τις υπογραφές και η Καινή Διαθήκη που χρησιμοποιήθηκε βρίσκονται σήμερα στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Ελλάδας. Ο όρκος ήταν μόλις 48 λέξεις:
«Ορκίζομαι εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος να φυλάξω, θυσιάζων και την ιδίαν μου ζωήν, υποφέρων και τα πλέον σκληρά βάσανα, μυστικόν παν, ό,τι γνωρίζω και θέλω ακούσει διά την υπόθεσιν της Ενώσεως της Κύπρου. Θα υπακούω δε εις τας εκάστοτε διδομένας μοι διαταγάς».
Η επιμονή του Κονιδάρη στην αυτοδιάθεση της Κύπρου αποδεικνύει τη βαθιά του αγάπη για τον Κυπριακό Ελληνισμό, τον οποίο θεωρούσε αναπόσπαστο κομμάτι του έθνους μας. Η στάση του αυτή δεν ήταν απλώς υποστηρικτική, αλλά ενεργή και ουσιαστική, καθώς έθεσε τον εαυτό του, ακόμα και τη ζωή του, στη διάθεση του αγώνα, δείχνοντας έτσι την αφοσίωσή του στον σκοπό.
Η αγάπη του καθηγητή Κονιδάρη για την Κύπρο δεν περιοριζόταν μόνο στον αγώνα για την Ένωση. Ως πρόεδρος του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», οργάνωσε διαλέξεις και εκδηλώσεις με κεντρικό θέμα το Κυπριακό ζήτημα, προσπαθώντας να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει το ελληνικό κοινό για την ανάγκη υποστήριξης του Κυπριακού Ελληνισμού. Με τον ίδιο ζήλο, εξέδωσε το 1964 το βιβλίο του «Αναμνήσεις από την προπαρασκευήν του Κυπριακού Αγώνος προς Ανεξαρτησίαν», όπου καταγράφει με λεπτομέρειες τις προσπάθειες και τις προκλήσεις που συνάντησε το κίνημα αυτοδιάθεσης της Κύπρου.
Συμπερασματικά, ο Γεράσιμος Κονιδάρης υπήρξε όχι μόνο ένας σπουδαίος θεολόγος και ακαδημαϊκός, αλλά και ένας αληθινός αγωνιστής.
Αφιέρωσε τη ζωή του στην υπεράσπιση των αξιών και των δικαίων της Κύπρου, παραμένοντας αφοσιωμένος στο όραμα μιας ενωμένης πατρίδας. Ο αταλάντευτος πατριωτισμός και η θρησκευτική του πίστη τον κατέστησαν σύμβολο ανιδιοτελούς προσφοράς για τα εθνικά ζητήματα. Το έργο του αποτελεί πολύτιμη κληρονομιά και υπενθύμιση της ευθύνης που έχουμε να συνεχίσουμε τον αγώνα του για την υπεράσπιση των αρχών και των ιδανικών του Ελληνισμού. Αξίζει να κλείσουμε με τα λόγια του: «Η Κύπρος αποτελεί το προκεχωρημένο νοτιοανατολικό φυλάκιο του Ελληνισμού και, αν οι πολιτικές ηγεσίες του δεν εκτιμήσουν ορθά την πραγματικότητα αυτή, θα είναι υπόλογες στο Έθνος, για ό,τι προκύψει. Διότι, αν χαθεί η Κύπρος, σειρά θα έχουν το Αιγαίο και η Θράκη».
Ράνια Τσούτση, Middle Mountain College News, 05-11-2024
Για να δείτε την παρουσίαση πατήστε ΕΔΩ
