Ολόκληρη η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί με συναισθήματα αμηχανίας, αναμεμειγμένης με οργή, το εξωφρενικό παραπέτασμα που έστησε με περισσή μαεστρία ο 33χρονος πιλότος να καταρρέει, γύρω από τη φρικιαστική αλήθεια για τον θάνατο της Καρολάιν, στα Γλυκά Νερά.
Επί 37 ημέρες, ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος έδινε το θέατρο της ζωής του, επιχειρώντας να αποπροσανατολίσει κοινή γνώμη και αστυνομικούς, αναφορικά με τα γεγονότα που οδήγησαν στον θάνατο της Καρολάιν Κράουτς, τα ξημερώματα της 11ης Μαΐου. Επιτυχημένος, φαινομενικά άνετος οικονομικά και εμφανίσιμος, ο 33χρονος είχε όλα τα χαρακτηριστικά για να αποτελεί αυτό που ως κλισέ αποκαλούμε «πολίτη πέραν πάσης υποψίας».
Ο ρόλος του απαρηγόρητου συζύγου
Από την πρώτη μέρα του εγκλήματος, λίγη μόνο ώρα αφότου είχε πιέσει με μανία το μαξιλάρι στο πρόσωπο της 20χρονης γυναίκας του, ανέλαβε τον ρόλο του απαρηγόρητου συζύγου, του πατέρα που έμεινε μόνος να φροντίζει την 11 μηνών κόρη τους. «Άκουγα τη γυναίκα μου να φωνάζει συνέχεια για βοήθεια, δεμένη πάνω στο κρεβάτι και εγώ δεμένος στο πάτωμα. Ουρλιάζαμε να μη μας κάνουν κακό» δήλωνε, ξυπνώντας με μαεστρία το κοινό αίσθημα περί δικαίου, σε κάθε πολίτη που συνέπασχε μαζί του για το δράμα που πίστευε πως αποτελούσε απότοκο μιας αιματηρής ληστείας.
Το παραμύθι του τέλειου γάμου
Οι πληροφορίες που διέρρεαν στη δημοσιότητα συνέθεταν το απόλυτο παραμύθι. Ο γοητευτικός και κατά πολύ μεγαλύτερος άνδρας, το νεαρό και γεμάτο ζωή κορίτσι και ένας έρωτας σαν εκείνους που παρακολουθούμε σε μυθιστόρημα. «Αγαπηθήκανε, πήγανε στην Αθήνα. Αυτή ακόμα πήγαινε στο σχολείο… παντρευτήκανε. Η μαμά του έχει σπίτι στην Αλόννησο. Ερχόντουσαν το καλοκαίρι, η μαμά του ήταν καθηγήτρια και καθόταν εδώ, είχε χρόνια στην Αλόννησο» δήλωνε τα πρώτα εικοσιτετράωρα μετά το φονικό, κάτοικος του νησιού για το ζευγάρι.
Η καθηγήτρια της Καρολάιν δήλωνε τότε στους δημοσιογράφος πως εκείνη «ζούσε μια ζωή παραμυθένια. Τη βλέπαμε να περνάει όμορφες στιγμές με τον σύζυγό της». Η εικόνα που με προσοχή έχτιζε ο 33χρονος για τον έξω κόσμο, δεν άφηνε περιθώρια για παρερμηνείες. Η 11 μηνών κόρη τους ερχόταν να συμπληρώσει την ειδυλλιακή εικόνα της αγαπημένης οικογένειας. Κανείς δεν γνώριζε τι είχε προηγηθεί, την αποβολή που υπέμεινε προηγουμένως. Όπως όμως σημειώνει ο θυμόσοφος λαός «κανείς δεν γνωρίζει τι γίνεται όταν κλείνουν οι πόρτες».
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος γνώρισε την Καρολάιν όταν εκείνη ήταν ακόμη στο σχολείο, 14 ετών. Οι μαρτυρίες θέλουν τον πιλότο να πολιορκεί την ανήλικη με την οποία τελικά παντρεύτηκε όταν εκείνη ήταν ακόμη 17 ετών το 2018, σε έναν γάμο σαν κινηματογραφική ταινία, στην παραλία της Praia Do Canavial της Πορτογαλίας.
Αναλύοντας τα στοιχεία του παραμυθιού, μπορεί κανείς με τη γνώση που διαθέτει σήμερα να εντοπίσει τους δράκους που καιροφυλακτούσαν στη σπηλιά τους και οι οποίοι οδήγησαν στην ανείπωτη τραγωδία. Το iefimerida αποτάνθηκε στον κοινωνικό ψυχολόγο – ψυχοθεραπευτή Γιώργο Καραδάκη προκειμένου να βρει τα αγκάθια πίσω από την αψεγάδιαστη εικόνα.
Το προφίλ του πιλότου
Η ανήλικη κοπέλα ακολούθησε τον σύζυγό της πια στην Αθήνα, όπου δεν είχε φίλους και γνωστούς. Ο μόνος άνθρωπός της, το μοναδικό σημείο αναφοράς της Καρολάιν ήταν εκείνος, κάτι που φαίνεται πως το επεδίωκε. Ένα άτομο 14 ετών «είναι ένα πειθήνιο υπάκουο και εύπλαστο πλάσμα. Ό, τι ακριβώς ψάχνει ένας άνθρωπος που χρειάζεται να έχει τον έλεγχο, είτε της ζωής του, είτε των άλλων» σημειώνει ο κ. Καραδάκης.
Ο ψυχολόγος, αφού διευκρινίσει πως η όποια εκτίμηση για το ψυχολογικό προφίλ του δράση είναι αβέβαιη, καθώς βασίζεται μόνο στα δημοσιεύματα για την υπόθεση, σημειώνει: «Από αυτά που βλέπουμε λοιπόν και ακούμε, αυτό που φαίνεται να παρουσιάζει αυτός ο άνθρωπος είναι αντικειμενική διαταραχή προσωπικότητας. Μια διαταραχή που αρχίζει και εμφανίζεται στην εφηβεία και την προεφηβεία και η οποία χαρακτηρίζεται από έντονα ξεσπάσματα θυμού». Με βάση το προφίλ αυτό εξηγείται ενδεχομένως και η επιλογή του επαγγέλματος του πιλότου. «Είναι άτομα που φλερτάρουν πολύ με τον κίνδυνο, είτε με τον κίνδυνο μέσα από τη δουλειά τους, είτε μέσα από τα χόμπι τους. Πάντως φλερτάρουν με αυτό», λέει.
Συμπληρώνοντας το παζλ του θύτη, διαμορφώνεται μια προσωπικότητα με έντονο το στοιχείο του ναρκισσισμού. Ενός ανθρώπου που έχει τη βεβαιότητα πως μπορεί να τα καταφέρει, ό,τι και να συμβεί, ακόμη και ένα απεχθές έγκλημα.
Πότε ξυπνά το τέρας
Ενα κορίτσι που ενηλικιώθηκε πλάι του, που δεν είχε, σύμφωνα με τις μαρτυρίες στενές φιλίες και μόλις που άρχιζε να μαθαίνει τη ζωή, ξεκινώντας επιτέλους να σπουδάζει στο πανεπιστήμιο, αποτελούσε το ιδανικό πρόσωπο για εκείνον. Πώς όμως ένας καυγάς μπορεί να οδηγήσει σε ένα τέτοιο έγκλημα; «Έρχεται και ξυπνάει το τέρας του εκάστοτε θύτη, όταν νιώσει ότι απειλείται το γεγονός ότι μπορεί εκείνος να χειραγωγήσει, το γεγονός ότι φεύγει η κατάσταση από τα χέρια, ότι δεν έχει εκείνος πια τον έλεγχο» εξηγεί ο κ. Καραδάκης.
Η ψυχραιμία με την οποία ο Μπάμπης μηχανεύτηκε την ιστορία των ληστών, για να αποποιηθεί των ευθυνών του, ταράζει τα συναισθήματα. Αφαίρεσε τη ζωή της γυναίκας που υποτίθεται πως ερωτεύτηκε, της μητέρας της μοναδικής κόρης του και από τα γεγονότα που ακολούθησαν, αλλά και την ομολογία του, κάτι τέτοιο δεν τον ταρακούνησε συναισθηματικά ούτε λεπτό. «Ένα χαρακτηριστικό αυτών των ατόμων είναι η έλλειψη ενσυναίσθησης και η περιφρόνηση των συναισθημάτων και των δικαιωμάτων των άλλων. Οπότε απουσιάζει πλήρως η όποια διάθεση για μεταμέλεια και η ενοχή» εξηγεί ο ψυχολόγος. «Πολύ ορθολογικά, θα μπουν στη διαδικασία να δικαιολογήσουν και να αιτιολογήσουν τις πράξεις τους και να τις καλύψουν» συμπληρώνει.
Η Καρολάιν, ως γυναίκα πλάι σε έναν χειριστικό άνδρα
Η συζήτηση στα social media φούντωσε από τη στιγμή που αποκαλύφθηκε το έγκλημα. Οι τελευταίες ενέργειες της Καρολάιν έδειχναν πως είχε αντιληφθεί τον άνθρωπο που βρισκόταν δίπλα της και με βάση την ομολογία του πιλότου, επιθυμούσε να ξεφύγει από αυτόν.
«Η Καρολάιν από ό,τι βλέπουμε σίγουρα συνειδητοποίησε ποιος είναι ο Μπάμπης, το γεγονός ότι δεν το επικοινώνησε βασίζεται σε δύο πυλώνες:
ο ένας η χειριστικότητα που έχουν αυτά τα άτομα, οπότε προφανώς μπορούσε να τη χειριστεί και λόγω της ηλικίας της και να την βάλει στις νόρμες και στα θέλω του,
και δεύτερον στα κοινωνικά στερεότυπα, φυσικά, που μιλάνε για γυναίκες οι οποίες υπομένουν. Είναι κοινωνικώς αποδεκτό ότι οι γυναίκες υπομένουν».
Ο ψυχολόγος περιγράφει τα κοινωνικά στερεότυπα που πιέζουν μια γυναίκα να μείνει σε έναν γάμο, ο οποίος δεν την ευχαριστεί, να κάνει υπομονή για το παιδί της. «Πρέπει να υπομείνεις γιατί γυναίκα είσαι, ξέρεις πώς είναι οι άνδρες, δεν είδες πώς ήταν και ο πατέρας σου;» σημειώνει χαρακτηριστικά. «Είναι ένας πατριαρχικός έλεγχος, μιας και μιλάμε για γυναικοκτονία, ο οποίος δεν είναι και καθόλου καινούριος» εξηγεί.
Τέλος, ο ψυχολόγος παίρνει θέση και στο θέμα της γυναικοκτονίας, μια συζήτηση που επίσης πήρε τεράστιες διαστάσεις μετά την αποκάλυψη της δολοφονίας. Τι συνιστά ένα έγκλημα σαν αυτό που γίναμε όλοι μάρτυρες στα Γλυκά Νερά, γυναικοκτονία; «Είναι εγκλήματα, έχουν ως κορμό τους από τον θύτη τη μειωμένη θέση της γυναίκας, ως αντίληψη και το ότι η γυναίκα πρέπει να υπομένει και να υπακούει. Ως κορμός, ως βάση, αυτά τα εγκλήματα έχουν αυτά τα δύο χαρακτηριστικά. Βασίζονται στην πατριαρχική αντίληψη της κοινωνίας» αναφέρει.
Πηγή: iefimerida.gr
