Η Ελλάδα προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι πάνω από το νερό αλλά οι εκάστοτε κυβερνήσεις αντί να της ρίχνουν σωσίβιο της δένουν πέτρες στο λαιμό!
Είναι αδιανόητο το γεγονός ότι ΚΑΜΙΑ κυβέρνηση δεν έχει πάρει στα σοβαρά –ή τουλάχιστον όσο σοβαρά έπρεπε– το θέμα της καταπολέμησης της γραφειοκρατίας.
Όλα όσα έχουν επιχειρηθεί μέχρι τώρα είναι σπασμωδικά και ασυντόνιστα!
Ναι, έχουν γίνει κάποια βήματα ψηφιοποίησης των συστημάτων επικοινωνίας του πολίτη με την πολιτεία και γρηγορότερης εξυπηρέτησής του αλλά αυτό δεν αρκεί. Η γραφειοκρατία παραμένει. Παλαιότερα σου έλεγαν «προσκομίσετε, σας παρακαλούμε, τα πιστοποιητικά Α, Β, Γ, Δ…». Σήμερα πρέπει να υποβάλεις τα ίδια πιστοποιητικά για την ίδια υπόθεση… ηλεκτρονικά!
Και δεν είναι μόνο αυτό. Τα περισσότερα από αυτά τα πιστοποιητικά αποτελούν κονσέρτο του απόλυτου παραλογισμού.
Στο απόγειο της παραφροσύνης το πιστοποιητικό γέννησης σου που ισχύει μόνο για μερικούς μήνες ενώ σε πολιτισμένες χώρες το πιστοποιητικό γέννησης εκδίδεται μία φορά και ισχύει για όλη σου τη ζωή, αν μάλιστα το χάσεις πληρώνεις για να σου εκδοθεί αντίγραφο. Το μεγάλο ερώτημα, στο οποίο δεν μπόρεσε να μου απαντήσει κανένας γραφειοκράτης που ρώτησα, είναι τί μπορεί να έχει αλλάξει στο πιστοποιητικό γέννησης σου για να σου ζητάνε συνέχεια «φρέσκο»; Ο πατέρας σου; Η μάνα σου; Ο τόπος γέννησης; Ο χρόνος γέννησης;
Ένα άλλο απαράδεκτο είναι η κάθε δύο χρόνια επικαιροποίηση των στοιχείων σου στον τραπεζικό σου λογαριασμό! Τί μπορεί πάλι να έχει αλλάξει στα στοιχεία σου για να σού ζητάνε εκκαθαριστικό της εφορίας, ένα λογαριασμός ΔΕΗ ή Ύδρευσης και δε συμμαζεύεται; Και αν έχει αλλάξει κάτι, όπως μόνιμη διεύθυνση κατοικίας ή τηλέφωνο ΕΣΥ πρέπει να είσαι αυτός που αυτόβουλα θα ενημερώσεις την τράπεζά σου. Διατηρώ τραπεζικό λογαριασμό στην Αυστραλία για 54 χρόνια και η τράπεζά μου δεν με έχει ενοχλήσει ποτέ για επικαιροποιήσεις και συναφή φαιδρά!
Μετά άντε να ζητήσεις σύνδεση εργοταξιακού ρεύματος σε νέα οικοδομή! Σχέδια επί σχεδίων του ηλεκτρολόγου, υπεύθυνη δήλωση ότι η κολωνίτσα σύνδεσης είναι εντός ορίων του οικοπέδου σου (λες και υπάρχει περίπτωση να βάλεις την κολωνίτσα στο οικόπεδο του γείτονα ή στη μέση του δρόμου!), πιστοποιητικό του Δήμου για μηδενικά τετραγωνικά (τη σχετική, όμως, αίτηση πρέπει να υποβάλεις και στην Πολεοδομία), και βέβαια την άδεια δόμησης. Α ναι, πρέπει να γίνει και η πληρωμή ενός ποσού. Πιστεύω ότι και με τα μισά χαρτιά θα μπορούσε να γίνει η δουλειά αλλά… δουλειά να έχουμε.
Όσο για την πολυπλοκότητα του φορολογικού συστήματος τί να πει κανείς. Τα γνωρίζετε και δε σας λέω κάτι καινούργιο. Κάτι που θέλω να προσθέσω είναι το θέμα φορολόγησης των επαναπατρισμένων που έχουν εισόδημα από το εξωτερικό. Πρέπει να το δηλώνουν και υπάρχουν κάποιες δικλίδες ασφαλείας για την αποφυγή της διπλής φορολόγησης που, όμως, δεν λειτουργούν πάντα ορθολογιστικά. Για παράδειγμα αν έχεις εισόδημα από κάποια ακίνητα στο εξωτερικό φορολογούνται σε ποσοστά που ισχύουν στην Ελλάδα. Αν φορολογούνται με μικρότερο ποσοστό στο εξωτερικό καταβάλεις στην Ελλάδα τη διαφορά. Αν όμως φορολογούνται στο εξωτερικό με μεγαλύτερο ποσοστό από ότι στην Ελλάδα (που συμβαίνει στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων) η Ελλάδα δεν σου δίνει καμιά φορολογική ελάφρυνση!
Είναι παρά πολλά τα γραφειοκρατικά φαιδρά της πατρίδας μας και όσο παραμένουν σε ισχύ η ανάπτυξη θα είναι ένα όνειρο θερινής νυκτός!
Εγώ πάντως φυλάω τα ρούχα μου για να έχω τα μισά! Έχω πάντα στην τσέπη μου ένα πιστοποιητικό που βεβαιώνει ότι η μάνα μου, Θεός σχωρέστην, ήταν… γυναίκα!
Γιώργος Μεσσάρης
