Ανησυχώ.

Ανησυχώ πολύ, παρά πολύ!

Ανησυχώ για τα όσα βλέπω να συμβαίνουν γύρω μου αλλά και για όσα άλλοι δεν μου επιτρέπουν να δω.

Ανησυχώ γιατί δεν βλέπω αυτά που θα ήθελα να δω.

Ανησυχώ γιατί οι πολεμικές συγκρούσεις δε λένε να κοπάσουν. Σκορπούν την όλεθρο, διαλύουν υποδομές, αφανίζουν ζωές στρατιωτικών και αμάχων, μετατρέπουν σε κρανίου τόπο τεράστιες εκτάσεις προκαλώντας τριγμούς σε οικοσυστήματα υποβαθμίζοντας έτσι το περιβάλλον.

Ανησυχώ γιατί η αδιαφορία έχει κυριεύσει τον κόσμο. Αδιαφορούμε για το ότι συμβαίνει δίπλα μας γιατί δήθεν δε μας αφορά, δεν θίγει τα συμφέροντά μας.

Ανησυχώ για την έξαρση της εγκληματικότητας ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους!

Ανησυχώ για τη σχολική βία που έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας. Δεν περνά μέρα που να μην έχουμε περιστατικά ξυλοδαρμού μαθητών και μαθητριών από συμμαθητές τους με ασήμαντες αιτίες. Και ανησυχώ ακόμα περισσότερο γιατί άλλοι μαθητές παρακολουθούν τους άγριους ξυλοδαρμούς απολαμβάνοντάς τους και απαθανατίζοντάς τους με τα κινητά τους!

Ανησυχώ για την κατάπτωση των ηθών. Σιγά σιγά αλλά σταθερά αφανίζονται οι ηθικοί φραγμοί και τη θέση τους παίρνει η άκρατη ασυδοσία.

Ανησυχώ γιατί ο θεσμός της οικογένειας – αυτός ο πυλώνας της κοινωνίας μας – δέχεται συνεχώς ανελέητα πλήγματα.

Ανησυχώ γιατί η παιδεία χάνει αδιάκοπα τη θέση που της αρμόζει σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ανησυχώ γιατί η περίθαλψη της υγείας ασθενεί. Τα νοσοκομεία υποφέρουν με τις ουρές των ασθενών να αυξάνονται.

Ανησυχώ γιατί όλο και περισσότερες κυβερνήσεις, προκειμένου να τραβήξουν το ενδιαφέρον των πολιτών από τα καυτά προβλήματα επιβίωσης, καταφεύγουν σε πολιτικές εσωτερικής κατανάλωσης με δηλώσεις που δημιουργούν εντάσεις τοπικές και παγκόσμιες.

Ανησυχώ γιατί σαν αποτέλεσμα των επεκτατικών πράξεων και δηλώσεων κυβερνήσεων, οι αμυντικές δαπάνες έχουν εκτιναχθεί σε ύψη δυσθεώρητα με θύματα, όπως προανάφερα, την παιδεία, την υγεία και γενικά την κοινωνική καλώς νοούμενη πρόοδο!

Ανησυχώ γιατί ο κύριος στόχος των περισσότερων πολιτικών είναι η επανεκλογή τους και όχι το κοινό καλό!

Ανησυχώ γιατί έχουμε αμέτρητους πολιτικούς αλλά ελάχιστους ηγέτες με κάποιο ανάστημα.

Ανησυχώ γιατί οι λαοί καθισμένοι στην πολυθρόνα της αδιαφορίας συμβάλλουν στην υποβάθμιση της ίδιας τους της ζωής!

Τέλος ανησυχώ γιατί συνεχώς μειώνονται αυτοί που ανησυχούν!

Γιώργος Μεσσάρης