Τα παιδιά αρχίζουν να λένε ψέματα από την ηλικία των τριών περίπου. Σε αυτή την ηλικία τα παιδιά αντιλαμβάνονται ότι μπορεί να μην καταλαβαίνεις αν έχουν πει την αλήθεια ή όχι.  Έτσι μπορεί να λένε μικρά ψέματα και εμείς πολλές φορές να τα πιστεύουμε.

Μεταξύ τεσσάρων και έξι ετών, μπορούν να υποστηρίξουν ένα ψέμα  με κινήσεις ή εκφράσεις του προσώπου τους. Στα οκτώ, δύσκολα πια μπορούμε να καταλάβουμε πότε μας λένε αλήθεια και πότε όχι.

Οι περισσότεροι γονείς έχουμε ακούσει μικρά ή μεγαλύτερα ψέματα από τα παιδιά μας. Ατάκες όπως “ο μπαμπάς έφαγε τα μπισκότα”, “δεν έχω διάβασμα για αύριο, θα παίξω”, “ο αδερφός μου με χτύπησε”, μπορεί να είναι στην καθημερινότητα ενός παιδιού. Άλλες φορές είναι πραγματικές, άλλες φορές όμως δεν έχουν  καμία δόση αλήθειας.

Γιατί  όμως τα παιδιά μας λένε ψέματα;  Τα παιδιά λένε ψέματα όταν δεν θέλουν να μπλέξουν σε μπελάδες, για να μην τα μαλώσουμε, για να κάνουν μια ιστορία πιο συναρπαστική, πιο ενδιαφέρουσα. Για να τραβήξουν την προσοχή μας, για να πάρουν κάτι που θέλουν, “μπαμπά, η μαμά είπε ότι μπορώ να φάω άλλη μια σοκολάτα.”

Όταν λοιπόν αντιληφθούμε ότι το παιδί μας, για κάποιο λόγο λέει ψέματα, είναι καλό να του εξηγήσουμε πόσο σημαντικό είναι να είσαι ειλικρινής.  Σε αυτή τη φάση είναι σημαντικό να είμαστε και εμείς οι ίδιοι ειλικρινείς. Προσπαθήστε να αποφύγετε καταστάσεις που το παιδί μπορεί να πει ψέματα. Για παράδειγμα, αν του πέσει κάτω το ποτήρι με το νερό, αντί να θυμώσουμε και να μιλήσουμε με ένταση μπορούμε να πούμε “έπεσε το ποτήρι με το νερό, πάμε να καθαρίσουμε”, αν μας πει μια ιστορία που καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι αληθινή μπορούμε να του πούμε “ αυτή είναι ωραία ιστορία, μπορούμε να γράψουμε ένα βιβλίο”, έτσι το ενθαρρύνουμε να χρησιμοποιεί τη φαντασία του αλλά του δείχνουμε ότι καταλάβαμε ότι δεν είναι αλήθεια. Τέλος, μπορούμε να του διαβάζουμε βιβλία που δίνουν έμφαση στην αλήθεια και την ειλικρίνεια.

Πηγή: anastasiasworld.gr