“Τα συναισθήματα μου είναι ακόμα πιο δυνατά, και η αλήθεια είναι ότι σε αυτό το κομμάτι της ζωής μου νιώθω τόσο καλά με τον εαυτό μου, γιατί απλά βρήκα τον ιδανικό σύντροφο για μένα! Και να σας πω κάτι; Το ίδιο θα σας πει κι εκείνος αν τον ρωτήσετε, αν και δεν του αρέσει -ευτυχώς- να μιλάει πολύ.
Θυμάμαι ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που παντρευόμουν τον Αντώνη που όλα τα έκανα παρά πολύ γρήγορα. Αμέσως διάλεξα το νυφικό μου, ούτε έβλεπα τα μαλλιά και το μακιγιάζ. Ήθελα απλά να φτάσει η στιγμή που ο μπαμπάκας μου θα με πήγαινε στην εκκλησία. Και είχα και έκπληξη μόλις φτάσαμε! Είχαν έρθει κανταδόροι από τη Κεφαλονιά να με συνοδεύσουν!
Και έζησα την κάθε στιγμή, παρακολουθήσαμε με κατάνυξη όλο το μυστήριο, γιατί ένιωσα ότι αυτή η σχέση έπρεπε να ευλογηθεί, να ενώσουμε τα χέρια μας ενώπιον του Θεού…
Έχουν περάσει λοιπόν 11 χρόνια γάμου και 20 ολόκληρα χρόνια σχέσης… Αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι για να παντρευτείτε πρέπει να είστε σίγουροι ότι θέλετε να ζήσετε με το ταίρι σας για πάντα!!! Ο γάμος θέλει υπομονή, θέλει υποχωρήσεις. Είναι όμως μαγικό το συναίσθημα, να είσαι με τον ίδιο άνθρωπο τόσα χρόνια, να μεγαλώνετε μαζί, να γελάτε μαζί, να κλαίτε μαζί, να ζείτε μαζί.
Και σήμερα το πρωί, που με αγκάλιασε ο Αντώνης, ένιωσα τη καρδιά μου να γεμίζει ευγνωμοσύνη. Έτρεξα στη κουζίνα και είδα πάλι αυτή τη φωτογραφία…”
Αυτό το κείμενο της Μαρίας Μπεκατώρου, για να γιορτάσει την 11η επέτειο του γάμου της με τον Αντώνη Αλεβιζόπουλο, αντισμήναρχο της Πολεμικής Αεροπορίας, κλείνει μέσα του όλη την έγγαμη ζωή τους, τα μυστικά τους και τα συναισθήματά τους.
Πάμε να δούμε, με λόγια της Μαρίας από τις συνεντεύξεις της όλα αυτά τα χρόνια, πώς ξεκίνησαν όλα για τους δύο τους, πώς παντρεύτηκαν και αυτές τις μικρές όμορφες λεπτομέρειες της ζωής τους. Μα πάνω από όλα, σε αυτό το από καρδιάς κείμενο κρύβεται η απάντηση στο γιατί παντρεύτηκε… “Για να παντρευτείτε πρέπει να είστε σίγουροι ότι θέλετε να ζήσετε με το ταίρι σας για πάντα!”.
Η γνωριμία τους
«Είχαμε έναν κοινό φίλο από την Κεφαλονιά και τον φιλοξένησε ένα καλοκαίρι -το καλοκαίρι του ‘99- στο σπίτι του. Εγώ είμαι βέρα Κεφαλονίτισσα. Εκεί γνωριστήκαμε. Στην αρχή ήταν “κόρτε”, φλερτ. Εγώ ήθελα λίγο τον χρόνο μου-εκείνος βέβαια με ερωτεύτηκε από την πρώτη στιγμή που με είδε! Κι εμένα μου άρεσε. Πέρασαν περίπου δεκαπέντε μέρες και από τότε είμαστε αχώριστοι!».
Η πρόταση γάμου
«Εγώ έκανα πρόταση γάμου στον άντρα μου. Μια μέρα που ήμασταν στο αυτοκίνητο, του είπα, αφού είχαμε συζήσει έναν χρόνο. “Τελειώνουν τα ψέματα πια, θα παντρευτούμε”. Μένει κάγκελο. «”Τον Δεκέμβριο, να είναι και κοντά στα Χριστούγεννα, θα είναι ωραία”, του λέω. Δεν μου άρεσε η ιδέα, αλλά το είπα για να τελειώνουμε…»,
Το πιο ξεχωριστό δώρο που της έχει κάνει ο Αντώνης
Α! Το 2001 ένα υπέροχο ταξίδι στη Βιέννη! Περάσαµε φανταστικά, τα πάντα ήταν στολισµένα, χιονισµένα, γιορτινά. Σαν παραµύθι!
Η κρίση στον γάμο τους
«Κρίση ποτέ για εμάς, μόνο περιόδους γκρίνιας έχουμε περάσει. Τσακωνόμαστε σπάνια, αλλά ακόμα κι όταν τσακωθούμε, θέλουμε αμέσως να τα βρούμε. Όλα αυτά τα χρόνια, δεν έχουμε καβγαδίσει ποτέ για κάποιο σοβαρό λόγο. Σεβόμαστε και δίνουμε χώρο ο ένας στον άλλο».
Ο έρωτας μετά από χρόνια
«Φυσικά και αισθάνομαι ερωτευμένη. Βέβαια, τα συναισθήματα της αρχής, με τον ενθουσιασμό και το άγχος αν θα σε πάρει ή όχι τηλέφωνο, δεν μπορείς να τα έχεις. Με τα χρόνια έρχονται άλλα συναισθήματα, με τον έρωτα να περνάει σε ένα άλλο επίπεδο».
Πηγή: thetoc.gr
