ΓΙΑΤΙ;

Αναρωτιέστε γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Μα τα γιατί είναι τόσα πολλά κι άλλα περισσότερα….

Γιατί οι άνθρωποι δεν αρκούνται στα λίγα και τα απλά;

Γιατί δεν απολαμβάνουν την στιγμή;

Γιατί οι άνθρωποι δεν αγναντεύουν το χάραμα, δεν γαληνεύουν στο σούρουπο;

γιατί δεν ξεχνιούνται στην θάλασσα ;

γιατί δεν μερεύουν στο πράσινο;

γιατί δεν γυρεύουν αγκαλιά;

γιατί  προσπερνούν το γύρω τους;

γιατί λησμονούν να σκέπτονται;

γιατί ξεχνούν να νοιαστούν; ξεχνούν να αισθάνονται,  ξεχνούν να αγαπούν;

Γιατί οι άνθρωποι μπερδεύονται;

γιατί μπερδεύουν την ευτυχία με το κέρδος; Την δύναμη με την εξουσία; Την επικοινωνία με το σύστημα, την ουσία με το περιτύλιγμα το in vivo με το in vitro;

Γιατί γυρεύουν την χαρά  στο παραπάνω, στο παραπέρα, στο ατελεύτητο;

Γιατί ενισχύουν  τον πόνο με την εικόνα του;

Γιατί οι άνθρωποι αναλώνονται στο επιτηδευμένο, επίπλαστο, ταπεινό και πρωτόγονο;

Γιατί ζητούν ότι δεν χρειάζονται;

γιατί δεν ξέρουν τι θέλουν;

γιατί θέλουν ότι πραγματικά δεν θέλουν ή δεν πρέπει να θέλουν;

γιατί επιθυμούν οτιδήποτε τους στερεί την ευτυχία;

Γιατί οι άνθρωποι γύρισαν πίσω ;

γιατί οι άνθρωποι έμειναν πίσω;

γιατί η νόηση βιάστηκε και το «πνεύμα» ολιγώρησε τόσο;

γιατί η ψυχή ποτέ δεν ακολούθησε;

Γιατί οι άνθρωποι είναι έτσι, ήταν πάντα έτσι, θα είναι πάντα έτσι;

Γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι κάτι καλύτερο από αυτό που τελικά ήταν, είναι και θα είναι;

όντα ατελή και αδύναμα, ακόρεστα, συχνά επηρμένα χωρίς αυτογνωσία , θύτες και θύματα οι ίδιοι.

Ας σταματήσουμε να ανεβάζουμε «πονόψυχες» αναρτήσεις, «συμπονετικό φωτογραφικό υλικό» της τραγωδίας, για «συμπαράσταση» στους πληγέντες. Το γεγονός ευαισθητοποιεί από μόνο του όσους  τυχόν διαθέτουν ανοικτούς δέκτες. Τα υπόλοιπα απλά τρέφουν λουκούλλεια το θεριό της λαϊκής κατανάλωσης.

Σαμόλη Ε.