Ενημερωθήκαμε όλοι τις προηγούμενες μέρες για τη δημόσια πρόταση του Πρωθυπουργού, κ. Μητσοτάκη, σύμφωνα με την οποία καλεί τους βουλευτές της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ σε «προαιρετική» περικοπή 50% της αποζημίωσής τους, με σκοπό να ενισχυθεί το Ειδικό Ταμείο για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Η πικρή μας εμπειρία όμως όλ’ αυτά τα χρόνια των μνημονίων, μας υποχρεώνει να θυμόμαστε ότι όποτε το κράτος προχωρούσε σε επικοινωνιακά τεχνάσματα που εμφάνιζαν ως θύματα τους βουλευτές, αμέσως μετά ακολουθούσε «καταιγίδα» δυσβάσταχτων μέτρων για τους χαμηλόμισθους και τους μικρομεσαίους…
Ας μιλήσουμε όμως για την τωρινή πρόταση του προέδρου της κυβέρνησης, κ. Μητσοτάκη. Πρόκειται για μία ουσιαστική πρόταση με αντίκρισμα και πραγματικό όφελος στη μάχη ενάντια στην πανδημία ή για μια νέα επικοινωνιακή φούσκα; Επιτρέψτε μου πριν καταγράψω τις σκέψεις μου, να υποστηρίξω το 2ο σκέλος το οποίο θεωρώ ότι συνοδεύεται από υποκρισία και υποτίμηση της νοημοσύνης των πολιτών.
Διότι, αν ήθελε ο κ. Μητσοτάκης την ουσιαστική προσφορά της Εθνικής Αντιπροσωπείας στη σκληρή μάχη που δίνουμε, θα μπορούσε να είχε φέρει στη Βουλή νομοσχέδιο όπου θα πρότεινε την υποχρεωτική περικοπή όλων των βουλευτικών αποζημιώσεων στο 50% για τους βουλευτές όλων των κομμάτων, και όχι να είναι προαιρετική και μόνο για τους βουλευτές της ΝΔ. Εκεί θα βλέπαμε και το πολιτικό ανάστημα του καθενός.
Διότι, θα μπορούσε ο κ. Μητσοτάκης να εντάξει στο «κάδρο» και τις αποζημιώσεις των Ελλήνων ευρωβουλευτών, πράγμα που δεν το έκανε.
Διότι, θα μπορούσε επίσης να επιλέξει να μη δώσει έντεκα εκατομμύρια € στους «καναλάρχες» προκειμένου να τον «λιβανίζουν» όλη μέρα ως δήθεν ηγέτη, αλλά να διοχετεύσει αυτά τα χρήματα εκεί που πραγματικά χρειάζονται, δηλαδή στο ΕΣΥ που ψάχνει εναγωνίως για μάσκες και αναπνευστήρες…
Διότι, θα μπορούσε ο κ. Μητσοτάκης να πάρει πίσω τις προκλητικές αποζημιώσεις που επανέφερε για τα «δικά του» golden boys όπου στη ΔΕΗ, για παράδειγμα, ο πρόεδρος κάνει να λαμβάνει 200.000€ ετησίως με δυνατότητα μπόνους 50%, δηλαδή ακόμη 100.000€!!! Και μην ξεχνάμε τους αναπληρωτές του με τα 120.000€ ετησίως και το αντίστοιχο μπόνους, ήτοι 60.000€!! Την ίδια ώρα τα τιμολόγια της ΔΕΗ για όλους εμάς τους απλούς «θνητούς», αυξήθηκαν κατά 16% αλλά ακόμη και τούτη την ώρα της πανδημίας ούτε λέξη…
Διότι, θα μπορούσε ο κ. Μητσοτάκης να μην επιτρέπει να προβάλλονται εκπομπές στη δημόσια τηλεόραση, όπως αυτή της κ. Τρέμη με κόστος 800.000€, που προσβάλλουν το κοινό περί δικαίου αίσθημα…
Διότι, θα μπορούσε να είχε επιτάξει τις κλίνες των ιδιωτικών ΜΕΘ αντί να τις χρυσοπληρώνει στο διπλάσιο εις βάρος των φορολογούμενων που δοκιμάζονται.
Διότι, αν ήθελε να «αγγίξει» τα βουλευτικά προνόμια, υπάρχουν, αλίμονο, πολύ περισσότερες επιλογές… Θα μπορούσε στο ίδιο σχέδιο νόμου να ζητήσει λόγω της έκτακτης ανάγκης την αναστολή της καταβολής επιδόματος γραφείου που λαμβάνουν όλοι οι βουλευτές το οποίο είναι γύρω στα 1.000€ μηνιαίως. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα εξοικονομούσε 300.000€ το μήνα υπέρ της δημόσιας υγείας.
Διότι, θα μπορούσε επίσης στο ίδιο σχέδιο νόμου να ζητήσει τη μη καταβολή επιδότησης ενοικίου για τους βουλευτές όλων των κομμάτων. Μόνο με αυτό και το παραπάνω μέτρο, θα εξοικονομούσε περίπου μισό εκατομμύριο € το μήνα για τις ανάγκες του ΕΣΥ!! Δε νομίζω ότι είναι ευκαταφρόνητο το ποσό…
Διότι, θα μπορούσε με αυτήν την ευκαιρία να καταργήσει το προνόμιο του βουλευτικού αυτοκίνητου – λες και οι βουλευτές δεν είχαν αυτοκίνητα πριν εκλεγούν – και να αποδεσμεύσει τους αστυνομικούς φρουρούς που λείπουν από την Ελληνική Αστυνομία. Αντί για βουλευτικά αυτοκίνητα θα μπορούσε να μισθώνει ασθενοφόρα και άλλα οχήματα ανάγκης του ΕΣΥ.
Διότι, θα μπορούσε να προτείνει επίσης να μην αποζημιώνονται οι βουλευτές για τη συμμετοχή τους στις επιτροπές της ΒτΕ υπέρ του ΕΣΥ.
Σημαντικό είναι επίσης να πούμε ότι όλα αυτά τα μέτρα προκειμένου να έπιαναν τόπο, θα έπρεπε να έμεναν σε εφαρμογή μέχρι την πλήρη στελέχωση του ΕΣΥ και όχι για ένα ή δύο μήνες.
Πίσω στο 2011 ο κ. Μητσοτάκης είχε προτείνει την αποποίηση του βουλευτικού οχήματος και της αποζημίωσης από τις επιτροπές. Στελέχη απ’ το ίδιο του το κόμμα τον είχαν χαρακτηρίσει τότε «τζάμπα μάγκα» εκτιμώντας ενδεχομένως ότι η πρότασή του είχε ελατήρια λαϊκισμού… Στον αντίποδα αυτού, ο αείμνηστος πλέον Μανώλης Γλέζος είχε προτείνει το Δεκέμβρη του 2013 να αντικατασταθεί η βουλευτική αποζημίωση από αντιμισθία ίση με τον κατώτατο μισθό προκειμένου να μάχονται μ’ αυτόν τον τρόπο οι βουλευτές υπέρ της αύξησης του κατώτατου μισθού!
Στην κραυγαλέα αντιπαραβολή αυτών των δύο περιπτώσεων διακρίνεται ένας αγωνιστής κι ένας εκ τους ασφαλούς ωφελιμιστής. Ο ένας έγινε εθνικό σύμβολο στον αγώνα ενάντια στους ΝΑΖΙ, και ο άλλος έγινε Πρωθυπουργός «παίζοντας στα ζάρια» εθνικά θέματα όπως το προσφυγικό και τις Πρέσπες. Το συμπέρασμα όμως είναι ένα : με «τζάμπα μάγκες» δεν πάμε πουθενά…
Αργοστόλι, 2 Απριλίου 2020
Γιάννης Βαρούχας
