Τώρα που ήδη οι σαμπάνιες, νωχελικά ξαπλωμένες, παγώνουν στο ψυγείο, περιμένοντας τη στιγμή που πανηγυρικά θα ανοίξουν για τους εορτασμούς της επετείου των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, και που με τον ήχο των φελλών τους σίγουρα δεν θα τρομάξουν όσοι μας εχθρεύονται … Τώρα που ήδη λόγοι πανηγυρικοί ετοιμάζονται να εκφωνηθούν από μπαλκόνια σημαιοστολισμένα, ενώ το ακριβό πούρο κάποιων εκ των ομιλητών θα σιγοκαίει στο τασάκι προσμένοντας τον κάτοχό του, να τελειώσει, σε ένθερμα χειροκροτήματα, την ομιλία του, για μερικές ρουφηξιές ακόμη … Τώρα που ετοιμάζονται λόγια ¨μεγάλα¨, ακόμη και από ¨μικρούς¨ ανθρώπους, να ειπωθούν … Τώρα που θα αναστήσουμε για λίγο στην μνήμη τους ήρωες του 1821, και κατοπινά θα τους καταχωνιάσουμε βαθιά στο χρονοντούλαπο … εκεί που η υγρασία της λήθης, της λησμονιάς, τα σαπίζει όλα … Όπως εξάλλου η λήθη, η λησμονιά, κοντεύει να σκιάσει και την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί … Αλλά ποιος το θυμάται; Και ποιος θυμάται τον ¨Αττίλα¨; …

Τώρα, αυτήν την επετειακή χρονιά που, ως εκδήλωση μνήμης – ή άραγε λήθης – θα εορτάσουμε, διαπραγματευόμενοι συνάμα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Πατρίδος μας, και θέτοντάς τα, ημείς οι ίδιοι, εν αμφιβόλω …

Τώρα που όλοι πια ξέρουμε ότι έτσι ΔΕΝ ΘΑ ΕΛΘΕΙ Η ΩΡΑ που Θεϊκή Πνοή θα δώσει ζωή ξανά στο Μαρμαρωμένο Βασιλιά και ο Ιερέας θα συνεχίσει στην Αγία Σοφία τη Θεία λειτουργία … .

Τώρα έρχεται ξανά και ξανά στο νού μου η πληγωμένη κραυγή ¨Η Πόλις εάλω¨ … Και συνάμα στο νου μου η φράση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη: “Ο βασιλεύς μας συνθήκην δεν έκαμε, η φρουρά του πολεμά ακόμη και το φρούριό του αντιστέκονται“, εξηγώντας προς τους ξένους συνομιλητές του ότι αναφερόταν στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, στους κλεφταρματολούς, στο Σούλι και στην Μάνη. …. Ήρωες που μας έδωσαν με τη θυσία τους το δικαίωμα πίστης σε πανανθρώπινες Ιδέες … Ας μην εκποιηθούν λοιπόν ούτε οι ήρωες, ούτε οι θυσίες τους, ούτε οι Ιδέες μας …

Έστω λοιπόν τιμώντας την επέτειο, ας μην είμεθα επαίτες, ζητιάνοι με το χέρι απλωμένο, στα σταυροδρόμια του Κόσμου …

Και να μην μείνει αφύλακτη τούτη τη φορά η ¨Κερκόπορτα¨ … Και ας μην προδοθούν οι αγώνες των λίγων με την τεράστια όμως ψυχή … Και ας αναζητήσουμε με ειλικρίνεια την Ιστορική Αλήθεια, για να μην επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος … .

Ταπεινά

Γεράσιμος Βασ. Θεοδωράτος