… και σιμώνει η ημέρα που θα γεννηθεί ξανά ο Χριστός …
θα γεννηθεί στις καρδιές των παιδιών, στις βασανισμένες ψυχές των αθώων, στις αδύναμες ελπίδες των κατατρεγμένων, στα ματωμένα όνειρα των πληγωμένων …

… και για άλλη μια φορά το αστέρι της Βηθλεέμ θα διατρέξει το σκοτεινό ουρανό … θα διαλύσει το σκότος, και θα σταθεί πάνω από την Φάτνη, συμβολίζοντας ότι υπάρχει ελπίδα …

… ενώ όμως ολόγυρα γονατισμένοι πια πολλοί, βουβοί, όχι από κατάνυξη αλλά εξαιτίας μιας ανείπωτης απογοήτευσης … υποταγμένοι στην απόγνωση … ανυπεράσπιστοι … με το χέρι απλωμένο, σε αδιέξοδα σταυροδρόμια … ζητιάνοι θαρρείς, περιμένοντας λιγοστές δεκάρες στο τενεκεδάκι των χαμένων ονείρων …με αγωνία στο βλέμμα επιζητώντας στηρίγματα … ελπίδα … Φως.

… και να πιστεύουν οι αφελείς ότι τάχα έχουν μνήμη καλύτερη από του χρυσόψαρου … έτοιμοι να πιστέψουν και το επόμενο, ακόμη μεγαλύτερο από το προηγούμενο, ψέμα …

… και η νοσταλγία να πληγώνει ολάκερη την ύπαρξη όλων …

Νοσταλγία: λέξη σύνθετη, από τις λέξεις ¨Νόστος¨, που σημαίνει επιστροφή, και ¨άλγος¨, που σημαίνει πόνος…
Νοσταλγία: πόνος για την επιστροφή …

και νυν ως ναυαγοί σε ανταριασμένη θάλασσα – σε έναν απύθμενο ωκεανό ψεμάτων, ψευδαισθήσεων και ψεύτικων υποσχέσεων – επιζητούντες ¨νόστιμον ήμαρ ιδέσθαι¨ … την επιστροφή στα μονοπάτια της αθωότητας, πριν αυτή προδοθεί, ίνα αποτραπεί τούτη τη φορά η προδοσία …

Είθε λοιπόν με τη γέννηση του Χριστού, και το ξεκίνημα του Νέου Έτους, να γίνουν όλα όσα, από τα κατάβαθα της ύπαρξής μας, νοσταλγούμε ….

ταπεινά
γεράσιμος βασ. θεοδωράτος