Μια είδηση που πέρασε θαρρείς απαρατήρητη: ένας άστεγος έσβησε μόνος και αβοήθητος μέσα στον χιονιά …
Δεν ήταν παίχτης σε κάποιο τηλεπαιχνίδι, ούτε οδηγούσε ακριβό αυτοκίνητο, ούτε κοιμόταν με μοντέλα, ώστε να αναδειχθεί με την ¨δέουσα δημοσιότητα¨ το γεγονός της αποβιώσεώς του … Δεν απασχόλησε με τη ζωή του το πλήθος … ούτε και με τον θάνατό του …
Έσβησε έτσι απλά … δίπλα μας …
Και είπαν λοιπόν ετούτη της κακοκαιρία ¨Ελπίδα¨ … Ειρωνικά θαρρείς … ελπίδα λέει για μιάν ¨άσπρη ημέρα¨, έστω και χιονισμένη …
Και μέσα στην λευκότητα του χιονιού τα μάτια του άστεγου βούλιαξαν στο μαύρο … και δίπλα βιαστικά με τα χέρια στις τσέπες, θαρρείς νεκροζώντανοι επαίτες όλοι τον προσπερνούν … μην ακούγοντας το σιγοψιθύρισμα των κυκλαμίνων … ότι ζωντανοί είναι αυτοί που παίρνουν την ζωή τους στα χέρια τους … την αληθινή ζωή …
ταπεινά
Γεράσιμος Βασ. Θεοδωράτος
