Η πρώτη επικοινωνία μου με τον κεκοιμημένον από χθες Μητροπολίτη Ιταλίας κυρό Γεννάδιο, πραγματοποιήθηκε δι’ αλληλογραφίας τον Απρίλιο του 2001, όταν υπέβαλα αίτημα -κατά τα Εκκλησιαστικά ειωθότα- προς τον Ποιμενάρχη της Εκκλησίας της Ιταλίας, ώστε να λειτουργήσω στη Βενετία, όπου θα μετέβαινα για πρώτη φορά, σε αποστολή έρευνας και αναζήτησης των Αγίων Φανέντων. Στην ευγενική απάντησή του, παρείχε εκθύμως την Κανονική άδεια να λάβω μέρος στην Κυριακάτικη Λειτουργία «εις τον μεγαλώνυμον και ιστορικόν Ιερόν Μητροπολιτικόν Ναόν του Αγίου Γεωργίου των εν Βενετία Ορθοδόξων Ελλήνων». Έκτοτε κατά τα ταξίδια του γράφοντος στην πόλη των Δόγηδων συχνά συναντούσα τον πολιό Ιεράρχη, ελάμβανα την ευχή του και λειτουργούσα στον περιώνυμο Ορθόδοξο Ναό.
Τρία χρόνια αργότερα, το Νοέμβριο του 2004, έπειτα από τη συλλογή σημαντικότατων αρχειακών πληροφοριών περί των τριών Ομολογητών Αγίων του νησιού μας, ο Μητροπολίτης Κεφαλληνίας Σπυρίδων απέστειλε επιστολή προς τον Ιταλίας Γεννάδιο, με την οποία του ζητούσε να μεσολαβήσει προς το Ρωμαιοκαθολικό Πατριαρχείο της Βενετίας, προκειμένου να αποσφραγισθεί συγκεκριμένη λειψανοθήκη στο Ρωμαιοκαθολικό Ναό του Αγίου Ζαχαρία και εάν τα αποτελέσματα αποβούν επιβεβαιωτικά της έρευνας, τότε τα ιερά λείψανα να επιστραφούν στην Κεφαλονιά.
Η απάντηση του Μητροπολίτη Ιταλίας ήταν άμεση και λίαν ενθαρρυντική: «Εγενόμην κάτοχος του γράμματος της Υμετέρας περισπουδάστου Σεβασμιότητος και εντός των ημερών θα γράψω προς τον Ρωμαιοκαθολικόν Πατριάρχην Βενετίας, σχετικά με τον ιερώτατον Αυτής Πόθον, ο οποίος είναι και του λαού του Θεού της εκκλησιαστικής Επαρχίας, ής αξίως προΐστασθαι, και θα συναντηθώ με τον υπεύθυνον της βενετικής Αρχιεπισκοπής, όσον αφορά εις την περίπτωσιν ταύτην, προκειμένου να πείσω αυτούς ώστε να γίνη πραγματικότης το δίκαιον και σεπτόν Αυτής αίτημα. Επί δε τούτοις, ευχόμενος όπως αι προσπάθειαί μου έχουν θετικόν αποτέλεσμα και χαρώμεν συντόμως διά την θεϊκήν ταύτην ευλογίαν και άφθαρτον πνευματικήν δωρεάν, η οποία θα αναγεννήση την Κεφαλληνίαν και θα χαριτώση τον ευσεβή αυτής γενναιόδωρον λαόν, ασπάζομαι αδελφικώς την Υμετέραν Σεβασμιότητα και διατελώ μετά ανυποκρίτων προσρήσεων και αγάπης εν Κυρίω».
Τον Ιανουάριο του 2005 ο Μητροπολίτης Ιταλίας στέλνει εκ νέου επιστολή προς τον Ποιμενάρχη της Κεφαλονιάς, με την οποία τον ενημερώνει πως έπειτα από το επίσημο Γράμμα που έστειλε προς τον Καρδινάλιο της Βενετίας, είχε συνάντηση μαζί του, κατά την οποία ο Ρωμαιοκαθολικός Πατριάρχης υποσχέθηκε πως θα υποστήριζε την πρόταση των δύο Ορθοδόξων Αρχιερέων στο Επαρχιακό Συμβούλιο. Πράγματι, δύο μήνες αργότερα, ο Πατριάρχης Άντζελο Σκόλα γράφει προς τον Ιταλίας Γεννάδιο, πως το θέμα συζητήθηκε, επισημαίνοντας ότι πρέπει να διενεργηθεί σχετική διαδικασία Αναγνώρισης.
Το Νοέμβριο του 2006, ευρισκόμενος στη Βενετία συλλειτουργός στην εορτή των ονομαστηρίων του, ενθυμούμαι το έντονο ενδιαφέρον του πολυσεβάστου Αρχιερέως για το θέμα εντοπισμού των Αγίων Φανέντων. Και όταν τον Ιανουάριο του 2009 τον ενημέρωσα για τα ευλογημένα αποτελέσματα της διαδικασίας Αναγνώρισης των ιερών λειψάνων, η χαρά του ήταν έκδηλη, ο θαυμασμός του συγκινητικός και ο έπαινος του αυθόρμητος.
Τις αράδες αυτές καταγράφω, επειδή αισθάνομαι χρέος ιερό να εκφράσω δημόσια την ευγνωμοσύνη μου ως ανάξιου κληρικού, ως αρχάριου ερευνητή και ως απόδημου κεφαλονίτη, για τα όσα έπραξε ο μακαριστός Μητροπολίτης Γεννάδιος (+16-10-2020) στην αγιολογική μας έρευνα. Είθε ο πανάγαθος Θεός με τις πρεσβείες και των Αγίων Γρηγορίου, Θεοδώρου και Λέοντος, να τον αναπαύει και να του παρέχει την αιώνια χαρά της συλλειτουργίας στο υπερουράνιο Θυσιαστήριο. Ας έχουμε την ευχή του.
