Ν.Σολωμός (πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Πάλης)
Αφού δεν υπάρχει στρατηγικό χωροταξικό σχέδιο και όποτε επιχειρείται συντρίβεται από τα κάθε λογής μικρομεγάλα συμφέροντα που προτιμούν την έλλειψη κανόνων, το νόμο της ζούγκλας, το να επιτρέπονται όλα και παντού με τη λογική του όποιος προλάβει υπερισχύει (δηλαδή να αλωνίζει ο οικονομικά ισχυρός), εφορμούν από μέρα σε μέρα οι όπως-όπως «πράσινες επενδύσεις» σαν σωτηρία των εξαθλιωμένων.
Αλλά με τα κατεπείγοντα νομοθετήματα του ποδιού οι συνέπειες είναι δυσανάλογες. Ετσι οι επενδυτές των φωτοβολταικών καταστρέφουν τη στεριά, οι παραπανίσιες ιχθυοκαλλιέργειες και οι άναρχες αποχετεύσεις τη θάλασσα, οι ανεμογεννήτριες και η αλόγιστη υπερβόσκηση τα βουνά και, παρόλα αυτά, εξακολουθούμε να θέλουμε τουρισμό υψηλού οικονομικού επιπέδου. Να γιατί δεν γίνονται νέες επενδύσεις και όσες γίνονται υποφέρουν και κλείνουν. Διότι κανείς δεν ξέρει που βαδίζει και τι να περιμένει. Ενας χτίζει ξενοδοχείο και ένας άλλος, δίπλα του, γεμίζει παρακείμενο οικόπεδο με φωτοβολταικά καταστρέφοντας τα τουριστικά θέλγητρα του πρώτου. O περιηγητής της φύσης δηλαδή της βλάστησης και τοπίου του Αίνου ατενίζει το Ρούδι κυριευμένο από φωτοβολταικά.
Ενώ όλοι ισχυρίζονται ότι ζούμε από τον τουρισμό, κάποιοι άλλοι προτείνουν να ζήσουμε (κατά βάθος ολίγιστοι είναι όσοι ωφελούνται) μετατρεπόμενοι σταδιακά σε απέραντο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που θα εξάγει λίγη ενέργεια στην Ευρώπη.
Βεβαίως έτσι θα διευκολύνουμε, σε ένα βαθμό, τα νεα σχέδια των Γερμανών που θέλουν να κλείσουν όλα τα πυρηνικά τους εργοστάσια ώστε να διαφυλάξουν από κάθε ενδεχόμενο κίνδυνο ή υποβάθμιση (για κείνους βεβαια) το ειδυλλιακό περιβάλλον στο οποίο διαβιούν και κτίζουν τις κατοικίες τους και να παραδώσουν στα παιδιά τους μια χώρα καταπράσινη και ανθρώπινη και όχι εργοτάξιο παραγωγής. Εμείς ας συμβιβαστούμε στο ρόλο της ανάγκης που μας προόρισαν να διαδραματίσουμε και άς στρώσουμε τα βουνά και τις πεδιάδες με πάνελ, σωλήνες και καλώδια. Το διαδοχικό στρώσιμο του φωτοβολταικού τάπητα το ανέθεσαν σε μας τους νοτιοευρωπαίους, με τις ευλογίες ή τα άλλοθι αδυναμίας των τοπικών αρχών που βλέπουν (ή κάνουν πως βλέπουν) μόνο μέχρι των ορίζοντα των εκλογών.
Δεδομένης της επισπευσμένης καταστάσεως, θα ιδρύσουν βέβαια στα αστικά κέντρα και μερικά εργοστάσια για προλετάριους που θα φτιάχνουν δήθεν «ελληνικά φωτοβολταικά» με ευρωπαικές τεχνολογίες φασόν, ταχέως ξεπερασμένα και άνευ καινοτομικής προστιθέμενης αξίας από έλληνες επιστήμονες (όπως κάποτε (δεκαετία 80) προσπαθούσαμε να παράγουμε ελληνικές δισκέττες αλλά με ξένη τεχνογνωσία, για να τροφοδοτούμε τη παγκόσμια αγορά Η/Υ -ενόσω η τεχνολογία δισκεττών έβαινε προς κατάργηση από τους ίδιους τους «αγοραστές» μας που ήταν ταυτόχρονα και οι δανειστές της τεχνολογίας τους-). Ετσι, με μαθηματική ακρίβεια, θα περάσουν δεκαετίες χωρίς -για ακόμα μια φορά- ελληνική ανταγωνιστικότητα, δηλαδή χωρίς να θεραπεύονται οι βαθύτερες αιτίες της οικονομικής μας αποτυχίας. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Οι ενεργειακές επενδύσεις σε φωτοβολταικά και ανεμογεννήτριες είναι διαφορετικές από τις επερχόμενες από την αναμενόμενη υποθαλάσσια εξόρυξη υδρογονανθράκων στο πέλαγος πέρα από τον ορίζοντα. Εχουν άμεσες περιβαλλοντικές επιπτώσεις στις τουριστικές περιοχές και τα νησιά και όχι ενδεχόμενες επιπτώσεις στην περίπτωση ατυχήματος όπως οι τελευταίες. Κατά συνέπεια η αποδοχή τους πρέπει να γίνεται με κριτήριο την ευρύτητα διασποράς του πλούτου και των θέσεων εργασίας που παράγουν στα μέλη των κοινωνιών μας συγκριτικά με το ίδιο μέγεθος για τις τόσο διαδεδομένες, σήμερα, τουριστικές επενδύσεις.
Η έλευση των φωτοβολταικών πάρκων σε ένα νησί, αν δεν συγκρατηθεί σε ορθολογικά πλαίσια από νουνεχείς τοπικούς πολιτικούς, θα μετατραπεί σε μια ανεξέλεγκτη επέλαση με δύσκολα ανατάξιμες συνέπειες, που θα δράσει αθροιστικά με την περιβαλλοντική υποβάθμιση των ανεμογεννητριών (πλημμύρες, αλλοίωση τοπίου, υπόηχοι σε παρακείμενους οικισμούς), τη θαλάσσια ρύπανση από υπεράριθμες ιχθυοκαλλιέργειες και υπολειτουργούντες βιολογικούς καθαρισμούς και την ακατάπαυστη εκτός σχεδίου δόμηση εκμεταλλεύσεων.
Πρώτα από όλα, ο αριθμός των Φ/Β πάρκων καθορίζεται και αδειοδοτείται ανορθολογικά και με παντελή έλλειψη τοπικής προεργασίας.
Αντί να καθορίζουμε με κριτήρια ποιότητας ζωής και προστασίας περιβάλλοντος τις διαθέσιμες γαίες της Κεφαλονιάς/Ιθάκης που επιδέχονται φωτοβολταική κάλυψη με μετόπες (πάνελ) και επομένως να θέτουμε εμείς το όριο κορεσμού που «σηκώνει» η Κεφαλονιά, το όριο κορεσμού το θέτει η διάμετρος των καλωδίων μεταφοράς ισχύος της ΔΕΗ !!! και πάμε ανάστροφα, βάζουμε φωτοβολταικά παντού αδιακρίτως, όπου διευκολύνεται ο επενδυτής, μέχρι να πιάσουμε το τωρινό όριο, και μόνον τότε σταματάμε να επενδύουμε. Η συλλογική σοφία των τοπικών συμβουλίων ενός τόπου αναμειγνύεται μόνο εκ των υστέρων στην υπόθεση, επειδή αναγκαζόμαστε να συζητούμε προσπαθώντας να προβλέψουμε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που θα έχει η πλήρης εκμετάλλευση της αντοχής του καλωδίου. Αν το καλώδιο κορμού του δικτύου μεταφοράς ισχύος ενισχυθεί, θα άλλαζε η περιβαλλοντολογική επίπτωση αφού επισύρει και νέα κάλυψη γαιών !
Μας ενδιαφέρει λοιπόν να παραμείνουμε τουριστικός προορισμός που συνδυάζει θάλασσα, ακτές και ορεινό τοπίο; Μήπως είναι πιθανόν επωφελέστερο για το κοινωνικό σύνολο να αλλάξουμε αναπτυξιακό μοντέλο και να καταστούμε απέραντα επιφανειακά εργοστάσια παραγωγής εξαγώγιμης ηλεκτρικής ισχύος; Το σίγουρο είναι πως πολύ δύσκολα και με πολύ απαιτητικό «μέτρο» μπορούν αυτά τα δύο, έστω υποτυπωδώς, να συνδυαστούν.
Η θέση που εμείς παίρνουμε έναντι του σημαντικού αυτού ζητήματος, συνυφαίνεται με τις απαντήσεις που δίνουμε στα ακόλουθα συνοδά ερωτήματα:
- Είναι ή δεν είναι το κεφαλληνιακό τοπίο συνιστώσα της ποιότητας ζωής μας και λόγος ελεύσεως τουριστών; Είναι ή δεν είναι συστατικό του τουριστικού προιόντος; Aν ναι, υπάρχουν άραγε αόρατα και απρόσιτα σημεία από τις ζωτικές τουριστικές περιοχές ; τότε ας τα χαρτογραφήσουμε και ας δοθούν αυτά. Αν όμως δεν υπάρχουν, τότε ποιά και πόσα σημεία στην Κεφαλονιά είμαστε διατεθειμένοι να θυσιάσουμε;
- Είναι η φυσική βλάστηση (μικρή ή μεγάλη) της Κεφαλονιάς/Ιθάκης συστατικό στοιχείο του περιβάλλοντος και του τουριστικού προιόντος;
- Απειλεί την ποιότητα ζωής μας αλλά και το τουριστικό προιόν η ανθρωπογενής θαλάσσια ρύπανση, η ραγδαία φωτορύπανση, η ηχορύπανση και κάθε είδους μη αναπόφευκτη επίπτωση στη φύση;
- Μας ενδιαφέρει να σεβαστούμε τους λόγους για τους οποίους έχουν αφεθεί εκτός εκμεταλλεύσεως οι περιοχές ΝΑTURA; Θα παραμείνουν κάπου σε αυτόν τον τόπο μερικά απείραχτα κομμάτια άγριας φύσης και ανενόχλητης από τις δραστηριότητές μας άγριας ζωής; Είναι αυτό δείγμα επιπέδου του πολιτισμού μας ή μόνο και μόνο εμπόδιο στα οικονομικά μας;
Εχουμε καταλάβει ότι δεν είμαστε στις αχανείς εκτάσεις της ερήμου της Αριζόνας που ουδείς επισκέπτεται, ούτε σε χιλιάδες μη τουριστικές και άγονες τοποθεσίες της ηπειρωτικής Ελλάδας με εξίσου μεγάλη ηλιοφάνεια; Από αυτά τα μέρη, όπως μέχρι τώρα, έπρεπε να αγοράζουν οι τουριστικές περιοχές ενέργεια και όχι να παράγουμε και εμείς μαζί μ’ εκείνους.
Τέλος , επειδή θολοπλέουν πολλοί με τις επιπτώσεις και τις αδειοδοτήσεις, ο αλγόριθμος είναι ένας και μόνο:
- Μελετάμε δύο πράγματα. Ποιες είναι οι αναμενόμενες επιπτώσεις και ποιες οι οχλήσεις πρώτα από την εγκατάσταση και έπειτα από τη λειτουργία Φ/Β πάρκων, στο τοπίο, στη βλάστηση, στην ποιότητα ζωής κατοίκων και επισκεπτών, στην ενδημική ζωή, στην ασφάλεια οχημάτων (γιγάντιες εκτυφλωτικές λάμψεις στους δρόμους εξ ανακλάσεων ορισμένες ώρες), στις γνωστές τουριστικές διαδρομές (παράκτιες και ορεινές), στις δρομολογημένες επενδύσεις καταλυμάτων, σε προεγκατεστημένες πάσης φύσεως δραστηριότητες.
- Αν οι επιπτώσεις είναι αποδεκτές, τότε επιτρέπουμε, αλλιώς θέτουμε περιορισμούς. Αν όχι αντιδρούμε. Με την ίδια όμως και όχι με μικρότερη ένταση από εκείνη που επιδείξαμε στον πολλαπλασιασμό των ιχθυοκαλλιεργειών. Είναι πολύ μεγαλύτερη η ζημιά στον τουρισμό από την διασπορά εκατοντάδων εργοστασιακών εγκαταστάσεων φωτοηλεκτρικής παραγωγής σε ένα μικρό νησί.
Η πραγματική συνεισφορά στην πράσινη ανάπτυξη και στην αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι η κάλυψη των ατομικών αναγκών κάθε νοικοκυριού με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, με βιοκλιματικό σχεδιασμό κτιρίων, με φωτοβολταικά στις στέγες, με περιορισμό των θερμικών απωλειών μέσω προσεκτικής επιλογής δομικών υλικών, με περιορισμό της σπατάλης ενέργειας σε περιττούς ή κακοσχεδιασμένους φωτισμούς. Πράσινη ανάπτυξη είναι να κάνουμε ενεργειακή οικονομία και όχι να παράγουμε ολοένα περισσότερο ρεύμα επειδή σπαταλάμε αλογίστως περισσότερο. Η πράσινη ανάπτυξη δεν είναι τόσο τεχνολογία, όσο, οικολογική νοοτροπία. I picked name for order essay paper online https://order-essay-online.net/ a little boy jackson but now I would like to change it and i’m wandering what it should be
