Πριν τριάντα χρόνια, φοιτητής τότε, ρωτήθηκα από έναν καθηγητή μου,προοδευτικό και αιρετικό για την εποχή του ,γιατί πιστεύω στο Θεό.
Μετά από τριάντα χρόνια, κι ενόψει των επερχόμενων Χριστουγέννων , του στέλνω ένα σημείωμα με δέκα ακόμη λόγους, εκτός από εκείνον που του είχα απαντήσει τότε.
– Πρώτον πιστεύω στο Θεό γιατί όσο και να πιστεύω στην ανθρώπινη δύναμη, πάντα υπήρξαν και θα υπάρχουν στιγμές που νιώθω τρωτός και αδύναμος · κι εκεί ακριβώς χρειάζομαι ένα στήριγμα άφθαρτο , δυνατό και αδιαπραγμάτευτο.
– Πιστεύω στο Θεό γιατί έχω δει πολλές φορές την παρουσία του μέσα από τη δουλειά μου όπως και πολλοί ανα τον κόσμο συνάδελφοι μου.
– Καμία φυσική επιστήμη δεν έχει ορίσει το άπειρο ( του σύμπαντος , της γνώσης, των αριθμών). Κάπου  εκεί στο ανερμήνευτο και στο απροσπέλαστο ανήκει ο Θεός και η πίστη μου σε αυτόν.
-Οι πρώτοι που με έμαθαν να πιστεύω στο Θεό και να κάνω τον σταυρό μου ήταν οι γονείς μου. Όπως τιμώ και εκτιμώ τη ζωή που χάρισαν , τιμώ και τις αξίες και αρχές που μου δώρισαν.
-Όλες οι παιδικές και μετέπειτα αναμνήσεις και βιώματα μου είναι συνυφασμένα με την πίστη. Χριστούγεννα , Πάσχα , ονομαστικές γιορτές, χαρές και λύπες της ζωής · η θρησκεία μου ήταν πάντα παρούσα.
-Πιστεύω στο Θεό γιατί ο Χριστός γεννήθηκε μέσα σε φάτνη τονίζοντας το μεγαλείο της ταπεινότητας αλλά και δείχνοντας μας παράλληλα πως ξεκινώντας ο καθένας μας από τη δική  του φάτνη μπορει να χαράξει το δρόμο του προς το φως.
-Ο Χριστός υπήρξε και άνθρωπος σαν εμάς.
Τα μηνύματα του που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της πίστης μας διαπνέονται μόνο από δοτικότητα και αγάπη. Τι άλλο θελουμε άραγε;
-Υπήρξαν και υπάρχουν άνθρωποι της εκκλησίας που με το βίο και το έργο τους τιμούν την αποστολή τους και τον άνθρωπο.
-Υπήρξαν και υπάρχουν άνθρωποι της εκκλησίας που με τη ζωή και τη δράση τους δεν τιμούν δυστυχώς το ρόλο και τη θέση τους, ΑΛΛΑ και αυτοί ακόμη μας δείχνουν ότι η εκκλησία είναι ένα αναπόσπαστο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας μας με τα θετικά και αρνητικά στοιχεία, που καλούμαστε με το νου και τη σκέψη μας να τα αξιολογήσουμε όπως πρέπει.
– Το ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ , όσο δύσκολο στην πράξη κι αν είναι,καμία άλλη θρησκεία, θεωρία ή φιλοσοφικό κίνημα δεν το προτάσει ως τρόπο ζωής.
– Πιστεύω στο Θεό γιατί με βοηθάει να τα βρίσκω με τον εαυτό μου. Με βοηθά να ελέγχω το θυμό μου, να διαισθάνομαι τα λάθη μου, να προσπαθώ να γίνω καλύτερος.
Τέλος, όπως απάντησα και στον καθηγητή μου τότε πριν τριάντα χρόνια, μ’ αρέσει να πιστεύω στο Θεό γιατί νιώθω υπέροχα …

Φώτης Αυγουστατος
Μαιευτηρας Γυναικολογος.