Δεν είχα μέχρι τώρα την ευκαιρία να ταξιδέψω στην Αφρική για να έχω εικόνα.
Στην Ευρωπη όμως και από όσο γνωρίζω δεν νομίζω να υπάρχει εθνική οδός όμοια της.
Φυσικά αναφέρομαι στο δρόμο (έτσι μόνο επιεικώς μπορώ να τον χαρακτηρίσω) Πάτρας-Πύργου. Επισήμως είναι εθνική οδός που χωρίζει δεκάδες χωριά στα δυο και οι κάτοικοι τους προσπαθούν καθημερινά με διάφορα μέσα (ποδήλατα,τρακτέρ,αγροτικά μηχανήματα,οι πιο θαρραλέοι πεζοί) να τη διασχίσουν.
Κάθε τουλάχιστον εκατό μέτρα έχει δρομάκια- πύλες εισόδου από χωράφια ,αυλές,θερμοκήπια, μαγαζιά, βενζινάδικα,υπαίθρια μανάβικα,δημόσια ουρητήρια κ.α
Ο φωτισμός στα πιο πολλά σημεία εξαντλείται στα αναμμένα καντηλάκια από τα εικονοστάσια- μάρτυρες των εκατοντάδων θυμάτων της.
Και βέβαια από έναν τέτοιο δρόμο δε θα μπορούσαν να λείπουν οι άνθρωποι του νόμου που με αυστηρότητα αλλά και επιείκεια, κρυμμένοι πίσω από θάμνους, νουθετούν με κλήσεις για υπερβολική ταχύτητα.
Αυτός ο δρόμος εκτός από την κύρια πρόσβαση των κατοίκων ενός μεγάλου νομού στον τόπο τους, αποτελεί και την πρόσβαση χιλιάδων τουριστών για την αρχαία Ολυμπία αλλά και δυο μεγάλα και σημαντικά νησιά όπως η κεφαλονια και
η Ζάκυνθος. Και δεν αναφέρομαι στο αεροδρόμιο του Αράξου το οποίο θα μπορούσε να είχε πολύ καλύτερη τύχη.
Με λύπη διάβασα ότι δεν αναμένεται κάποια πρόοδος στην κατασκευή αυτού του πολύπαθου δρόμου πριν το 2023. Εκτός βέβαια , λέω εγώ, κι αν τα πετρέλαια στον κόλπο της Κυπαρισιας αντληθούν νωρίτερα και απαιτήσουν μεταφορά δια ξηράς.
Πιστεύω πως για εθνικές συμφορές με εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες τόσα χρόνια, ο κρατικός μηχανισμός θα έπρεπε να υπερβαίνει εαυτό ( γραφειοκρατία, μικροπολιτική)και να προχωρά σε έργο.
Μνημόσυνο στη ψυχή όσων έχουν χαθεί και δώρο στους καθημερινούς ταξιδιώτες θα ήταν η άμεση υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου. Η Δυτική Πελοπόννησος και το νότιο Ιόνιο θα αναπτύσσονταν άμεσα ( τουρισμός, αγροτική παραγωγή, μεταφορές, ενέργεια). Άλλωστε ανάπτυξη δεν είναι μόνο οι επενδύσεις αλλά και τα έργα υποδομής που θα τις φέρουν.
Ας προσκαλέσουν οι βουλευτές των ενδιαφερομένων περιοχών τους συναδέλφους τους υπουργούς και βουλευτές σε μια νυχτερινή οδική περιπλάνηση στο συγκεκριμένο δρόμο. Αν δεν πειστούν να ενταχθεί στα άμεσα έργα τότε σίγουρα θα τον ξανά εντάξουν στις επόμενες προεκλογικές τους υποσχέσεις.
Εύχομαι και ελπίζω να παρακαμφθούν οι δυσκολίες και να μετατραπεί σε εθνική οδό η συγκεκριμένη εθνική παρωδία.

Σημείωση: Αφορμή για το κείμενο ήταν η τυχαία συνάντηση μου με δυο σακιά πατάτες πεσμένα από κάποιο τρακτέρ στο συγκεκριμένο δρόμο. Οδική συμπεριφορά ή τύχη τελικά;