Γράφει ο Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός
Γόνοι του Ληξουρίου είναι και δυο σπουδαίοι οινολόγοι: ο Ιωάννης Αντωνίου Παρίσης και ο Νικόλαος Σπετσιέρης, ο δεύτερος με καταγωγή από τη Θηνιά, αλλά η οικογένεια έμεινε και δραστηριοποιήθηκε για πολλά χρόνια στο Ληξούρι. Ο Σπετσιέρης ήταν από τους πρώτους που ασχολήθηκαν σοβαρά με το κρασί και κατ’ επέκταση με την αρωματοποιία. Η περίπτωση Σπετσιέρη θα με απασχολήσει άλλη φορά, διεξοδικά, λόγω που στάθηκε πρωτοπόρος οινολόγος στον ελλαδικό χώρο.
Ο πρώτος αναφερόμενος, ο Ιωάννης Αντωνίου Παρίσης, ήταν ένας αξιόλογος οινολόγος και χημικός, που γεννήθηκε στις 18 Μαΐου 1868 στο Ληξούρι και σπούδασε στην Οινολογική Σχολή της Μασσαλίας, όπου και πήρε το δίπλωμά του ειδικευόμενος γενικά στις αποστάξεις και στην αρωματοποιία.
Το 1939 βρίσκουμε κείμενά του για τους «Οίνους και την οινοποιία» σε -κείμενα σειράς – στην Αγροτική Βιβλιοθήκη, Εκδότης: Εν Πειραίει : Προυκάκις Ευθ. Ν.
Στα 1957 εξέδωσε το βιβλίο «Νέα Στοιχειώδης Οινολογία- Αρωματοποιία», αναλύοντας μεθόδους και υποδεικνύοντας τρόπους παραγωγής οίνου. Στις αναφορές του δεν απουσιάζουν τα κεφαλονίτικα κρασιά και οι τρόποι που τα έφτιαχναν οι Κεφαλονίτες.
Στη σύντομη αναφορά για αυτόν τον αξιόλογο οινολόγο, μεταφέρω από το βιβλίο του, το φίλτρο που επινόησε για να βοηθήσει το κρασί κατά την προβληματική ζύμωσή του και το οποίο είχε το όνομά του, «Φίλτρο Παρίση».
«… Ο Συγγραφέας της παρούσης οινολογίας κ Ι. Παρίσης μετά τα σπουδάς του εργασθείς επί πολλά έτη εις Ρουμανίαν ως οινολόγος εις τα μεγαλύτερα οινοφόρα μέρη Οδουμπέστη και Δραγατσάνι, και ενεβάθυνε όσον ουδείς άλλος εις την οινολογίας διότι και εις την Ρουμανίαν τα περισσότερα κρασιά πάσχουν και βαστούνται μόνον διότι φυσικώς έχουν πολλά οξέα, επειδή μετά τα συνήθη μέσα τα οποία διαθέτει η οινολογία δεν θεραπεύονται, ο κ. Παρίσης εφεύρε το φίλτρον και του οποίου του έδωσε και το ιδικόν του όνομα «Φίλτρον Παρίση», δια του φίλτρου αυτού θεραπεύονται και επανέρχονται εις την προτέρα αυτών θέσιν όσα κρασιά πάσχουν από πάχυνσιν, απόχρωσιν, θολάδα, κόψιμον (Case) εκτός από οξείδωσιν και πικρότητα δεν θεραπεύονται.
Η απόχρωσις είναι μία ασθένεια ήτις με τα μέσα της οινολογίας δεν θεραπεύεται, μόνον δια του φίλτρου θεραπεύεται, η εκτροποίασις, η πάχυνσις και ό,τι άλλο θεραπεύεται εκτός των δυο ασθενειών που εκάμαμε μνεία.
Το φίλτρο του κ. Ι. Παρίση είναι ένα μηχάνημα ξύλινον ο εσωτερικός του οργανισμός επίσης είναι ξύλινος με διάφορα διαχωρίσματα ενδυμένα με πανί, τίθεται το χαλασμένο κρασί εντός αυτού και εκρέει κάτωθεν από μια βρύσιν, πριν όπως το βάλλωμεν εις το φίλτρον από το βράδυ το προπαρασκευάζομεν βάλλωμεν εντός του βυτίου μίαν οινοτορπύλη, και την επιούσαν το φιλτράρωμεν, το φιλτραρισμένον κρασί όπερ από τούδε είναι και υγιές και διαυγές και θέτομεν σε καθαρόν βυτίον, το οποίον πρέπει να έχωμεν εκ των προτέρων καθαρισμένον χωρίς τρυγία (λάσπες) και το θέτομεν εις πώλησιν».
