​Στην εποχή της λήθης, η μνήμη τεχνηέντως εξασθενεί. Η επιτήδευση συνιστά αξιωματικά μέρος της καθημερινότητάς μας. Τα ιδανικά, αναρίθμητα μα τόσο «λίγα» αναζητούνται εις μάτην στην Βαβέλ του κυβερνοχώρου.

​Κι εκεί που θαρρείς ότι το ουσιώδες ασθμαίνει αργοπεθαίνοντας, πνιγμένο από την λάσπη της ευτέλειας, στιγμές απίστευτα φωτεινές, εξαιρετικά μεγαλειώδεις, υπέρμετρα συγκινησιακές, ανασύρουν την ελπίδα από το κουτί της Πανδώρας.
​
Στιγμές που αφυπνίζουν , θυμίζουν , συντηρούν το όραμα .Εν αρχήν ην ο… «Λόγος» και αίφνης όλα αποκτούν νόημα.
Οι ήχοι μιλούν. Πονεμένοι, μα απίστευτα ρωμαλέοι στην σύνδεσή τους. Δροσίζουν τον κόσμο μας , ανακουφίζοντάς τον από την θέρμη του παραληρήματος της σύγχρονης «κοσμικής» μοναχικότητας.
Αποδεικνύουν , πως η ιερότητα των σκοπών, ενώνει τους παλμούς της καρδιάς, εκείνων που τολμούν. Κι ο χτύπος καταλυτικός, πανίσχυρος, αντιλαλεί εκεί όπου υπάρχουν ακόμη πατρίδες, αγώνες, Άνθρωποι. Αλλά κι εκεί όπου οι ψυχές σιωπούν, καρτερούν και προσμένουν.

​Τμήμα της γυναικείας Χορωδία από την Χορωδία και Μαντολινάτα Αργοστολίου (υπό την καθοδήγηση της μαέστρου Αλεξίας Μαρτσέλου) συμμετείχε σε συνάντηση χιλίων και πλέον χορωδών στην Κύπρο, που τραγούδησαν όλες μαζί, με ανυπέρβλητο συγχρονισμό …

Οι λέξεις απλά φτωχές κι ασήμαντες, για να περιγραφεί το συναίσθημα!

Σαμόλη Ευαγγελία