Τον τελευταίο καιρό ό,τι θεωρούσαμε δεδομένο έχει αλλάξει. Έχει πάρει μια άλλη μορφή. Τα παιδιά μας δεν πηγαίνουν σχολείο, εμείς δεν πηγαίνουμε στα γραφεία μας, επικοινωνούμε ο καθένας πίσω από την οθόνη του. Δεν μπορούμε να αγκαλιάσουμε και να φιλήσουμε τους αγαπημένους μας. Η βόλτα με τους φίλους για έναν καφέ δεν υπάρχει στο πρόγραμμα, δεν πηγαίνουμε γυμναστήριο.  Πόσοι άνθρωποι μας έχουν λείψει… Ζούμε με λιγότερα..

Όλη αυτή η αλλαγή επηρέασε και το Πάσχα μας. Ένα Πάσχα που θα περάσουμε ο καθένας στο σπίτι του μακριά από αγαπημένα πρόσωπα και μέρη. Μακριά από την εκκλησία. Ακούγεται δύσκολο και σκληρό. Ίσως γιατί αυτές τις μέρες έχουμε περισσότερο ανάγκη να μαζευτούμε, να μοιραστούμε αγκαλιές , φιλιά , αγάπη… συναισθήματα.

Δεν σου κρύβω ότι κι εμένα μου λείπουν οι γονείς μου, ο αδερφός μου, οι φίλοι μου, το νησί μου. Όλες οι συνήθειες και οι παραδόσεις μας. Πρώτη φορά θα είμαι Πάσχα μακριά τους.  Τα συναισθήματα ανάμεικτα..Είναι αλήθεια τελικά, καταλαβαίνεις πόσο σημαντικά είναι όλα όσα θεωρείς δεδομένα όταν δεν μπορείς να τα έχεις.

Φέτος το Πάσχα θα είναι αλλιώτικο. Θα δείξουμε την αγάπη μας τηρώντας τις αποστάσεις. Θα εκφράσουμε τα συναισθήματα μας μέσα από μηνύματα. Θα μείνουμε σπίτι και θα σκεφτόμαστε τα αγαπημένα μας πρόσωπα με ένα μεγάλο χαμόγελο! Θα μιλάμε με βιντεοκλήσεις βάφοντας τα αυγά. Θα έχουμε χρόνο να σκεφτούμε όλα εκείνα τα σημαντικά της ζωής που τελικά δεν είναι άλλα από το να είμαστε καλά και μαζί.

Αυτό το Πάσχα θα είναι διαφορετικό αλλά θα μας δώσει την ευκαιρία να κατανοήσουμε περισσότερο τα μηνύματα του. Να ηρεμήσουμε, να στρέψουμε το βλέμμα στον εαυτό μας, να τον αποδεχτούμε και να τον αγαπήσουμε για να μπορέσουμε να αποδεχτούμε και να αγαπήσουμε τους γύρω μας. Να συγχωρήσουμε γιατί μόνο μέσα από τη συγχώρεση μπορούμε να προχωρήσουμε.  Να νιώσουμε ζεστασιά και αγάπη που θα μείνουν μέσα μας για πάντα!

Πηγή: anastasiasworld.gr