Μετά από 15 χρόνια δίωξης του συναδέλφου Νικόλα Γαλιατσάτου το διοικητικό εφετείο Ιωαννίνων εξέδωσε τελεσίδικη απόφαση επιδικάζοντάς του, την πειθαρχική ποινή της «έγγραφης επίπληξης».

Ο συνάδελφος, που εδώ και μία πενταετία είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός, για πολλά χρόνια ήταν συνδικαλιστικό στέλεχος της ΕΛΜΕ-ΚΙ  (Πρόεδρος και Γραμματέας) καθώς και αιρετός εκπρόσωπος του κλάδου στο υπηρεσιακό συμβούλιο (ΠΥΣΔΕ). Με την ευθύνη του να υπερασπίζεται το δημόσιο σχολείο και τους εκπαιδευτικούς ως αιρετός, έπραξε το αυτονόητο. Σε Υπηρεσιακό Συμβούλιο που λειτούργησε ως πειθαρχικό όργανο για να κρίνει τυπικά υπηρεσιακά παραπτώματα συναδέλφου, ψήφισε υπέρ της παραίτησης  και όχι υπέρ της απόλυσής της.

Παρότι η συγκεκριμένη συνάδελφος που υπεράσπισε ο Νικόλας Γαλιατσάτος δικαιώθηκε, ο ίδιος συνέχισε να διώκεται ασταμάτητα από όλες τις κυβερνήσεις (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ) επί 15 χρόνια μέχρι σήμερα, σύμφωνα με το απαράδεκτο πειθαρχικό και νομοθετικό   πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί. Αυτό όχι μόνο παραμένει αναλλοίωτο στην αντιδραστική του κατεύθυνση  αλλά «εκσυγχρονίζεται» κιόλας συνεχώς  με νέα νομοθετήματα,  όπως είναι και το πρόσφατο αντεργατικό τερατούργημα.

Τι και αν ο συνάδελφος έχει δικαιωθεί επανειλημμένα σε διοικητικά και πειθαρχικά δευτεροβάθμια όργανα;  Το αντιδραστικό πλαίσιο δια μέσου του γενικού επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης, επέβαλλε συνεχείς προσφυγές σε αυτές τις αποφάσεις, γιατί πάση θυσία έπρεπε να μην υιοθετήσει την οποιαδήποτε απειθαρχία αιρετού μέλους υπηρεσιακού συμβουλίου που υπερασπίζει τα αυτονόητα δικαιώματα των συναδέλφων και του κλάδου, κόντρα σε μια διοίκηση κομμένη και ραμμένη στα ίδια πάντα μέτρα εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.

Σε αυτό το οπλοστάσιο,  ο αυταρχισμός, η τρομοκρατία και η καταστολή εκφράζονται σε όλες τις φάσεις και τι διαδικασίες, γιατί θέλουν να τρομάξουν, να φοβίσουν τους εργαζόμενους να σκύψουν το κεφάλι απέναντι και στα καθημερινά προβλήματα, αλλά και απέναντι σε όλα τα ζητήματα που χτυπούν τη ζωή και τα δικαιώματά τους. Αυτό το σκοπό υπηρετεί και η συγκεκριμένη απαράδεκτη απόφαση ενάντια στον συνάδελφο.

Οι εργαζόμενοι όμως  που αντιμετωπίζουν πολλά και οξυμένα προβλήματα και βιώνουν τις βαριές συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής έχουν υποχρέωση και καθήκον να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους και γι αυτό οι διώξεις και οι απειλές δεν μπόρεσαν και δεν μπορούν να σταματήσουν τις εργατικές διεκδικήσεις και δικαιώματα.

Γι αυτό είναι τιμή και όχι ποινή η συγκεκριμένη «επίπληξη» για τον συνάδελφο Νικόλα Γαλιατσάτο.