Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ θεωρεί αναγκαίο να τοποθετηθεί στην αποπροσανατολιστική κόντρα μεταξύ Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων (ΙΝ) κ. Γαλιατσάτου – παράταξης της ΑΝΑΣΑ (ΣΥΡΙΖΑ – ΛΑΕ), από τη μία πλευρά, και, από την άλλη, του μέχρι πρότινος Περιφερειακού τους Συμβούλου, Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης ΙΝ κ. Γκούση, ετέρου στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ. Υποτίθεται ότι στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης, που ξέσπασε με αφορμή τη διαγραφή του κ. Γκούση (4/3/19) από την ΑΝΑΣΑ, βρίσκονται η τήρηση ή μη των αρχών της δημοκρατίας, της αναγνώρισης ή μη του ρόλου και των διεκδικήσεων των τοπικών φορέων, της αντίστασης στην καταστολή ή της επιβολής της. Ο κ. Περιφερειάρχης και η ΑΝΑΣΑ ζητούν συγγνώμη που δεν διέγραψαν τον κ. Γκούση νωρίτερα, αφού το Σεπτέμβρη του 2016 «διέταζε ωμά την αστυνομία να απομακρύνει βιαίως από τα εγκαίνια σχολικής μονάδας στην Κεφαλονιά, τον Πρόεδρο της ΕΛΜΕ-ΚΙ, προσπαθώντας να εμποδίσει χαιρετισμό που θα εκφωνούσε». Και ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης ανταπαντά πως δεν ήταν δυνατόν να δεχθεί «να ανέβει στο μικρόφωνο ο συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ … να ξεφτιλίσει τον Τσίπρα» (σ.σ. που τελικά δεν ήρθε). Οποία υποκρισία και από τους μεν και από τον δε!!!!

Κανέναν, βέβαια, δεν μπορούν να πείσουν τα «περσινά ξινά σταφύλια» που θυμήθηκαν αμφότεροι εσχάτως. Οι αντιπαραθέσεις διαφορετικών μερίδων επιχειρηματικών συμφερόντων, με μόνιμο υποζύγιο το λαό, που αντανακλώνται κύρια γύρω από το θέμα της διαχείρισης απορριμμάτων στην Κέρκυρα, της έμφασης στη στήριξη του κεφαλαίου σε υδρογονάνθρακες ή τουρισμό, βρίσκονται πίσω από αυτή τη ρήξη. Ούτε πρωτότυπο ούτε ασυνήθιστο είναι το φαινόμενο στο σάπιο καπιταλιστικό κόσμο και στο πολιτικό του προσωπικό, στο οποίο σήμερα πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί οι χωρισμοί, συχνά, μετατρέπονται σε επανασυνδέσεις και ο έρωτας ξαναγεννιέται μετά τους συζυγικούς καυγάδες. Ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει, εξάλλου, εύσημα για τη δυνατότητά του να παίζει ταυτόχρονα τον καλό, τον κακό και τον άσχημο. Ο κ. Γαλιατσάτος, άλλωστε, αναγνωρίζει πως ο κ. Γκούσης ψήφισε όλες σχεδόν τις αποφάσεις που εισηγήθηκε η πλειοψηφία στο Περιφερειακό Συμβούλιο (ΠΣ). Ακόμη, μιλάνε επιλεκτικά και οι δύο για την αστυνομική βία: ο ένας την ξορκίζει από την Κεφαλονιά και ο άλλος από την Κέρκυρα (ΜΑΤ στη Λευκίμμη). Πάντως, κι οι δύο, όπου και όταν χρειαστεί, είτε την ανέχονται είτε τη στηρίζουν. Για όλους αυτούς τους λόγους πρέπει να πέσει στο κενό η προσπάθεια να υπάρξει, μέσω της διαγραφής Γκούση, ρετούς «δημοκρατικής αναγέννησης» σε μια Περιφερειακή Αρχή, που στα προβλήματα των σχολείων και γενικότερα του λαού μας βρέθηκε απέναντι, μαζί με την κυβέρνηση και τις επιλογές της, παίρνοντας ενεργό ρόλο στην καπιταλιστική ανάπτυξη της περιοχής (πχ. αναπτυξιακό συνέδριο).

Συνεχίζουν να είναι επίκαιρα τα αιτήματα που σταθερά διατύπωσε η ΕΛΜΕ-ΚΙ, για σύγχρονα ασφαλή σχολεία, για αντισεισμική θωράκιση και προστασία, ενάντια στις καταργήσεις και συγχωνεύσεις τμημάτων, ειδικοτήτων κ.λπ., για επαναφορά όλων των δυσπρόσιτων σχολείων, για μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, για μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων της εκπαίδευσης, για σχολείο που να μορφώνει ολόπλευρα. Αυτά ανέφερε στην ομιλία του ο τότε Πρόεδρος της ΕΛΜΕ-ΚΙ συνάδελφος Γεωργόπουλος. Και βεβαίως, κάτι ξέρουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με χρέωση στην εκπαίδευση, όταν λένε πως αυτά τα δίκαια αιτήματα «ξεφτιλίζουν τον Πρωθυπουργό». Όπως κάτι ξέρουν και τα στελέχη του με χρέωση στην τοπική διοίκηση, όταν πετούν στην άκρη ακόμη και θετικές αποφάσεις που πήρε το ΠΣ, για παράδειγμα για την ανάγκη νέων συγκροτημάτων που θα καλύψουν τις ανάγκες σε σχολική στέγη. Ή μήπως δεν ήταν ο κ. Γαλιατσάτος που απάντησε πρόσφατα, απεμπολώντας την απόφαση για νέο ΓΕΛ Ληξουρίου και υιοθετώντας τη θέση για επισκευή της επικίνδυνης παλιάς πτέρυγας στο Πετρίτσειο, ότι «η επισκευή θα προχωρήσει και ας πάρει την ευθύνη για να μπουν ή να μην μπουν οι μαθητές, η εκπαιδευτική κοινότητα». Τέτοια δημοκρατικότητα, τέτοιος σεβασμός στους μαζικούς φορείς, τέτοια έλλειψη εκβιασμών από την Περιφερειακή Αρχή!!!

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ καλεί τους συναδέλφους, τους γονείς και τους μαθητές να μην παρασυρθούν και να μην εγκλωβιστούν στη σικέ αντιπαράθεση. Να συνεχίσουμε τον αγώνα απέναντι στην αντιλαϊκή – αντιεκπαιδευτική πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ, την οποία επικουρούν τοπικές αρχές όλων των αποχρώσεων και κορυφαία στελέχη εκπαίδευσης. Η πρόσφατη πανεκπαιδευτική κινητοποίηση (14 Μάρτη) αποτελεί  απάντηση για όλα όσα αδικαίωτα εκθέσαμε και στα εγκαίνια του 2016 και φυσικά θα συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την υλοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας.

Αργοστόλι 16/03/2019