«Η Ελλάδα, λέει το γνωστό εμβατήριο, ποτέ δεν πεθαίνει». Σωστά. Είναι αδύνατο να πεθάνει ένας πεθαμένος. Το στοίχημα είναι πώς θα την αναστήσουμε και θα την κρατήσουμε στη ζωή.
Σίγουρα όχι με τις μεθόδους των κυβερνώντων. Σημερινών και χθεσινών.
Χρειάζεται τόλμη, διορατικότητα, αποφασιστικότητα και απαλλαγή από το σύνδρομο του πολιτικού κόστους που επισείουν οι τολμηρές αποφάσεις.
Η Ελλάδα χρειάζεται άμεσα εκσυγχρονισμό. Στη δομή της διοίκησης αλλά και στον τρόπο που οι κυβερνήσεις νομοθετούν.
Το οικονομικό τρένο με το οποίο η Ελλάδα ταξιδεύει είναι παμπάλαιο και οι ράγες πάνω στις οποίες τρέχει ετοιμόρροπες! Αν δεν γίνει κάτι σύντομα ο εκτροχιασμός (που δεν θα είναι ο πρώτος) είναι αναπόφευκτος!
Ο πολίτης στις επαφές του με το ελληνικό δημόσιο πρέπει να δίνει συνεχώς ατελείωτες μάχες. Μάχες που είναι άνισες γιατί η ελληνική γραφειοκρατία είναι ακαταμάχητη. Έτσι ο πολίτης φθείρεται ψυχικά και οικονομικά. Αντί να αφιερώνει το χρόνο του στη δημιουργία και την πρόοδο, τον διαθέτει για την αντιμετώπιση του θεριού που λέγεται ελληνικό δημόσιο!
Ιδιαίτερα ο Έλληνας που ζει στο εξωτερικό και είναι συνηθισμένος στις απλουστευμένες, ταχύτατες και αποτελεσματικές επαφές του με το κράτος στο οποίο ζει, έρχεται στην Ελλάδα για να κάνει μια επένδυση και προσκρούει σε ένα απροσπέλαστο τείχος! Πρέπει σε καθημερινή βάση να αποδεικνύει ότι δεν είναι… ελέφαντας.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις κομπάζουν ότι προσπαθούν να καταπολεμήσουν τη φοροδιαφυγή και τι κάνουν; Εξακολουθούν να ψηφίζουν πολύπλοκους νόμους που φουντώνουν τη διαπλοκή και διαφθορά και παράλληλα αυξάνουν τη φοροδιαφυγή!
Τα παραδείγματα αυτής της τρέλας και των συνεπειών της είναι αμέτρητα:
• Η Ελλάδα βρίσκεται στην 29η θέση ανάμεσα στις 36 χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) σε ότι αφορά τη φορολογική ανταγωνιστικότητα. Με άλλα λόγια ο Έλληνας φορολογείται πολύ για να χρηματοδοτείται ο βαριά άρρωστος δημόσιος τομέας! Τα στοιχεία δημοσιοποίησε το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών, ο πρόεδρος του οποίου, κ. Αλέξανδρος Σκούρας, σχολίασε πως η κατάταξη της Ελλάδας στον Δείκτη Φορολογικής Ανταγωνιστικότητας υπογραμμίζει το τεράστιο χάσμα που οφείλει να καλύψει η χώρα μας προκειμένου να καταστεί ελκυστική για αναπτυξιακές επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας και πρόσθεσε: «Ιδιαίτερα στα πεδία των φόρων κατανάλωσης και ιδιοκτησίας, αλλά και στη φορολόγηση της επιχειρηματικής δράσης, έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για μια ισχυρή ελάφρυνση σε συνδυασμό με αντίστοιχη μείωση του μεγέθους του κράτους, ώστε να απελευθερωθούν οι δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας μας». Να υπογραμμίσω ότι επειδή οι φόροι είναι τόσο υψηλοί, ο πολίτης διακατέχεται από την πεποίθηση (και όχι άδικα) ότι το κράτος τον κλέβει γι’ αυτό δεν έχει κανένα ενδοιασμό να φοροδιαφύγει για να επιβιώσει!
• Νόμος προβλέπει ότι σε μια δικαστική διαμάχη ο δικηγόρος της πλευράς που κέρδισε αναλαμβάνει την είσπραξη των δικαστικών/νομικών εξόδων με αμοιβή όσα και τα έξοδα (εδώ πρέπει να μπουν δεκάδες θαυμαστικά)! Με άλλα λόγια αν τα έξοδα ήταν 10.000 ευρώ, ο δικηγόρος θα αμειφθεί με άλλα 10.000 ευρώ για εργασία 5 λεπτών που απαιτεί η έκδοση 3 ή 4 τιμολογίων!
• Η Ελληνική Εφορία ζητάει από τους επαναπατρισμένους, οι οποίοι φέρνουν το τόσο χρήσιμο για τη χώρα συνάλλαγμα, βεβαιώσεις, πιστοποιήσεις, σφραγίδες και ένα κάρο άλλα πράγματα που τους κάνουν να τρέχουν και να μη φτάνουν αντί να ασχολούνται με τις επενδύσεις που θέλουν να κάνουν στην πατρίδα μας. Πώς θα μπορούσε να λυθεί το πρόβλημα; Απλά. Μια εξουσιοδότηση και ένα ηλεκτρονικό μήνυμα της Ελληνικής Εφορίας προς την αρμόδια ξένη εφορία με το οποίο να ζητά επαλήθευση των στοιχείων (εισοδήματα και καταβληθέντες φόρους) από τις εφορίες του εξωτερικού. Τα απλά, όμως, για την ελληνική γραφειοκρατία είναι δύσκολα. Πολύ δύσκολα. Ακατόρθωτα!
Η επικρατούσα τρέλα είναι απερίγραπτη. Αλλά τι μπορεί να πει κανείς για ένα κράτος που δεν αναγνωρίζει τα ίδια τα δικά του επίσημα έγγραφα, για παράδειγμα την ταυτότητα των πολιτών! Για προσπαθήστε να αποδείξετε σε μια δημόσια υπηρεσία την ημερομηνία και τόπο γέννησής σας δείχνοντας την ταυτότητά σας! Θα σας ζητήσουν πιστοποιητικό γέννησης, το οποίο πρέπει να είναι πρόσφατο, λες και θα μπορούσες να… ξαναγεννηθείς! Στις αγγλοσαξονικές αλλά και σε άλλες προηγμένες χώρες το πιστοποιητικό γέννησης εκδίδεται ΜΙΑ φορά, όταν γεννηθεί κάποιος, και αν το χάσεις πληρώνεις τσουχτερό τέλος για να πάρεις αντίγραφο!
Εν κατακλείδι, εκσυγχρονισμός ή εκτροχιασμός! Όπως λέμε «ελευθερία ή θάνατος»…
Γιώργος Μεσσάρης
ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Μια παλιά χαρακτηριστική γελοιογραφία του Γιάννη Ιωάννου τα λέει όλα…
