Απλόχερα μοιράζονται υποσχέσεις και λόγια μεγάλα … και συγκρούονται και τάχα μαλώνουν, όχι για το ποίος είναι ο τίμιος αλλά ποίος ο ¨λιγότερο κλέφτης¨ … όχι ποίος λέγει την αλήθεια, αλλά ποίος λέγει τα λιγότερα ψέματα … και ξεχάστε ότι το Νοσοκομείο είναι με λιγοστούς γιατρούς … ότι με το νοσηλευτικό προσωπικό πασχίζουν μέσα σε στολές και ωράρια εξουθενωτικά …ξεχάστε τα περί ΜΕΘ … και ξεχάστε ότι διανύουμε μια εποχή βαθιάς αβεβαιότητας … ξεχάστε ότι με άδικους Νόμους τα εργασιακά δικαιώματα περιορίζονται αισθητά … ξεχάστε ότι η Παιδεία ναυαγεί σε ξέρες ανευθυνότητας … ξεχάστε τους ¨ανθρώπους ερείπια¨, που ολοένα και πληθαίνουν … ξεχάστε ότι αυτοί που θέλουν να σε σώσουν, στην πραγματικότητα αδιαφορούν  …. Και δεν είναι ο λόγος μου αντιπολιτευτικός, ούτε κομματικός … είναι ο λόγος ενός ανθρώπου που απλά ανησυχεί … και απλά οι συνειδήσεις πρέπει να αφυπνισθούν … οι πολίτες να γίνουν Πολίτες … Η πανδημία, ακόμη και με επιτυχή τον εμβολιασμό, δεν θα παρέλθει ¨εν μία νυχτί¨ … οι δε συνέπειές της θα αφήσουν βαθιές πληγές σε πάμπολλους τομείς … και το ζήτημα είναι να μην γίνει η ίαση αυτών των πληγών αντικείμενο εκμετάλλευσης … να μην επαναληφθεί το φαινόμενο της Κατοχής, όπου πάνω από τα βασανισμένα κορμιά συνανθρώπων τους, σήκωσαν το, ανύπαρκτο ηθικά, ανάστημά των οι μαυραγορίτες και οι ρουφιάνοι … αυτοί που – με ένα, ή για ένα, ντενεκέ λάδι – σου έπαιρναν το χωράφι … την αξιοπρέπεια … την ύπαρξή σου … Είναι πια ώρα βαθιάς περισυλλογής και αποφάσεων … γιατί η κανονικότητα που περιμένουμε, και υποκριτικά τινές υπόσχονται, και θα αργήσει να έλθει αλλά και θα είναι μια διαφορετική ¨κανονικότητα¨ …

Ετσι απλά και ταπεινά …

Γεράσιμος Βασ. Θεοδωράτος