Αναμφισβήτητα ο μοναδικός μοχλός ανάπτυξης αποτελεί με βάση τα σημερινά δεδομένα ο Πρωτογενής Τομέας. Υπάρχει ανάγκη να στηριχθεί η παραγωγική διαδικασία.
Πλέον ο Νομός μας και η χώρα μας γενικότερα δεν μπορεί να εξαρτάται από εισαγόμενα προϊόντα, γι’ αυτό επιβάλλεται να αξιοποιηθεί η παραγωγική διαδικασία και οι άνθρωποι που συμμετέχουν σε αυτή να γνωρίζουν τις υπηρεσίες που προσφέρει ο Δημόσιος τομέας και να υπάρχει δυνατότητα άμεσης ενημέρωσης για όλα τα σημαντικά επαγγελματικά ζητήματα.
Για να υπάρξει ανάπτυξη αλλά και για να στηριχθεί ο Πρωτογενής Τομέας πρέπει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων (Υ.Α.Α.Τ.) αλλά και η Κυβέρνηση γενικότερα, να δώσουν το πράσινο φως στις Περιφερειακές Ενότητες, ώστε να χαράξουν σωστή πολιτική για την αγροτική ανάπτυξη της υπαίθρου.
Το δίλημμα στο οποίο βρίσκεται η πατρίδα μας και η ελληνική κοινωνία είναι ένα και μοναδικό: Ή θα επιστρέψουμε στο δρόμο του δανεισμού για να καταναλώνουμε εισαγόμενα προϊόντα ή θα ανοίξουμε το δρόμο της παραγωγής ανταγωνιστικών και ποιοτικών πάντα γνώσεων, προϊόντων και υπηρεσιών.
Ή θα γυρίσουμε στο δρόμο της υπερσυγκέντρωσης δύναμης και ανθρώπων σ’ ένα τόπο στην Αθήνα ή θα δώσουμε πνοή στην ελληνική Περιφέρεια για την παραγωγική ανασυγκρότηση της πατρίδας μας.
Ή θα ζητάμε «πακέτα επιδοτήσεων » για τους Παραγωγούς ή θα ανοίξουμε το δρόμο για ισχυρές Αγροτικές Συνεταιριστικές Οργανώσεις.
Η Γη – κατά συνέπεια η φύση, το Περιβάλλον, το Κλίμα – και οι Άνθρωποι, είναι η αφετηρία και βέβαια ο Πρωτογενής Τομέας, έχει πρωτεύουσα θέση στο νέο παραγωγικό μοντέλο που πρέπει να δημιουργήσουμε όλοι μαζί.
Μπορεί ο Αγροδιατροφικός τομέας να σηκώσει το βάρος που προσδοκούν όλοι να σηκώσει; Βάση της ιστορίας μας η αγροτιά σήκωσε πολλές φορές στην πλάτη της την πατρίδα.
Χρειαζόμαστε λοιπόν σχέδιο και απόφαση να το υπηρετήσουμε όλοι μαζί. Πρέπει να κάνουμε μια μεγάλη τομή στη νοοτροπία, στον τρόπο που σκεφτόμαστε. Χρηματοδοτούμαστε καλύτερα από άλλες χώρες κι όμως έχουμε προβλήματα με το εισόδημα του Παραγωγού και ακόμα έχουμε ελλειμματικό ισοζύγιο εισαγωγών – εξαγωγών.
Το Υ.Α.Α.Τ. οφείλει να αξιοποιήσει τη μεγάλη δυνατότητα της ευελιξίας. Ηλικιακή ανανέωση, αρδεύσεις, κτηνοτροφία κυρίως αιγοπροβάτων και βοοειδών, εξωστρέφεια, μεταποίηση, δικτύωση της καινοτομίας των επιχειρήσεων και προσαρμογής της παραγωγής στις ανάγκες του καταναλωτή είναι οι μεγάλες τομές που πρέπει να επιδιώξουμε.
Οι Αγρότες πρέπει να αποκτήσουν μία ισχυρή ενιαία φωνή για να προστατεύσουν τα καλώς εννοούμενα συμφέροντά τους.
Η ριζική αποκέντρωση υπηρεσιών που διαχειρίζονται την παραγωγική διαδικασία είναι θέση αρχής και οι χώρες που την υιοθέτησαν και την υπηρέτησαν εδώ και δεκαετίες παράγουν αποτέλεσμα. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε ξανά την Αμερική. Το κράτος με την ευρεία του έννοια, κεντρική και αποκεντρωμένη, ΔΕΝ μπορεί και ΔΕΝ πρέπει να ελέγχει τρεις ή τέσσερις φορές τον εαυτό του, αυτά γίνονται σε τριτοκοσμικές χώρες. Στη κάθε Περιφερειακή Ενότητα εξάλλου υπάρχει η έννοια της εγγύτητας στη φύση την ίδια του αυτοδιοικητικού θεσμού.
Με την αποκέντρωση και την απλούστευση κάνουμε την πραγματική κινητικότητα, κυρίως των νευραλγικών ειδικοτήτων, αν πραγματικά πιστεύουμε στις δυνατότητες της αγροτικής μας παραγωγής, που τόσο έχει ανάγκη το Δημόσιο. Οι γεωτεχνικοί ασχολούνται με ελέγχους, δεν κάθονται, είναι τόσο δαιδαλώδες σύστημα με αλληλοεμπλεκόμενα πεδία αρμοδιοτήτων, όπου για την ίδια δουλειά χρειαζόμαστε πολλούς ανθρώπους σε πολλαπλές θέσεις και δεν απελευθερώνεται το δυναμικό, για να είναι πρώτα από όλα στο χωράφι, δίπλα στον Ελαιοπαραγωγό, Αμπελουργό, Κτηνοτρόφο και Μελισσοκόμο.
Τώρα είναι η ώρα να υλοποιηθούν όλα αυτά. Επειδή ακριβώς υπάρχει μια τεράστια προσδοκία από όλη την κοινωνία σε ό,τι σχετίζεται με τον Πρωτογενή – Αγροδιατροφικό Τομέα.
Τώρα είναι η ώρα να γίνουν οι μεγάλες τομές και αλλαγές. Να σταθούμε δίπλα στο ντόπιο Παραγωγό, να κάνουμε το διάδρομο, να του δώσουμε το απαραίτητο «καύσιμο» για να μπορέσει να «απογειωθεί».
Από Ε.Α.Σ. ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ & ΙΘΑΚΗΣ
