Ο Ε.Α.Σ. Κεφαλληνίας & Ιθάκης τονίζει ότι όταν ένας φυσικός πόρος υπάρχει σε απεριόριστη διαθεσιμότητα, χαρακτηρίζεται ως ελεύθερο αγαθό το οποίο δεν υπόκειται στους νόμους της αγοράς και επομένως δεν έχει καμία οικονομική αξία. Αυτή ήταν ως σχετικά πρόσφατα και η επικρατούσα αντίληψη για το νερό – και όχι άδικα – καθώς υπήρχε σε σχετική αφθονία. Καθώς όμως τα τελευταία χρόνια, η φυσική προσφορά του νερού σε σύγκριση με τη ζήτησή του παρουσιάζει ολοένα και αυξανόμενη σπανιότητα, το νερό είναι φυσιολογικό να αποκτά οικονομική αξία.

Για την εξασφάλιση νερού σε όλη τη διάρκεια του χρόνου ο άνθρωπος χρησιμοποιούσε παλαιότερα για τις ανάγκες του τις φυσικές αποθήκες του εδάφους και το αποκτούσε καθαρό μέσα από τα πηγάδια. Η μεγάλη ζήτηση επέβαλε την αναζήτηση του νερού ολοένα και σε μεγαλύτερο βάθος και σιγά-σιγά τα πηγάδια μετατράπηκαν σε γεωτρήσεις. Σήμερα οι ανάγκες είναι μεγαλύτερες και χρειάζεται να αποθηκεύσουμε το νερό και στην συνέχεια να το μεταφέρουμε στις πόλεις, στα χωριά, στις καλλιέργειες.

Η συλλογή του νερού, η προστασία του και η μεταφορά του καθώς και η πρόβλεψη για την κάλυψη των μελλοντικών αναγκών κοστίζει. Το κόστος αυτό επιβαρύνει όλη την κοινωνία άμεσα ή έμμεσα ανάλογα με τις χρήσεις. Άμεσα για τις ανθρώπινες χρήσεις και έμμεσα για τις ανάγκες της γεωργίας. Μέχρι σήμερα το κόστος της άρδευσης στην γεωργία καλύπτεται από τους αγρότες που έχουν κάνει επενδύσεις στις γεωτρήσεις.

Επειδή το νερό είναι περιορισμένο είναι ανάγκη να υπάρχει ένα πλαίσιο διαχείρισης του. Ειδικότερα για την γεωργία χρειάζεται να υπολογισθούν οι ανάγκες των καλλιεργειών σε νερό, να ελαχιστοποιήσουμε τις απώλειες κατά την μεταφορά και το πότισμα και να προστατεύσουμε την ποιότητά του. Υποχρέωση όλων είναι η γνώση της αξίας και του κόστους της χρήσης του νερού, η σωστή διαχείριση, για να περιορίζονται οι σπατάλες, και η χρήση σύμφωνα με τις ανάγκες ώστε να περιορίζεται το κόστος.

Με αφορμή την σημερινή παγκόσμια ημέρα νερού, ο Ε.Α.Σ. υπενθυμίζει ότι η χρήση του νερού παραμένει κομβικής σημασίας εν μέσω κλιματικών αλλαγών και καθώς οι υδάτινοι πόροι φαίνεται να αποτελούν το μεγαλύτερο θύμα αυτών. Αυτό σημαίνει ότι οι ντόπιοι παραγωγοί όσο και οι άλλοι χρήστες των υδατικών πόρων να μετατρέπονται σε φύλακες του πολυτιμότερου αγαθού της αγροτικής οικονομίας που είναι το νερό.

Από τον Ε.Α.Σ. Κεφαλληνίας & Ιθάκης