Στην ανάγκη για ουσιαστική αναβάθμιση του «Μαντζαβινάτειου» Νοσοκομείου Ληξουρίου κάνει λόγο σήμερα, με ανακοίνωση του, ο σύλλογος Φίλων του Aσθενούς του Μαντζαβινάτειου νοσοκομείου και υπογράφουν οι κύριοι Γιώργος Γερουλάνος και Διονύσης Κατερέλος. Στην επιστολή τους που δημοσιεύουν σήμερα στα μέσα ενημέρωσης κάνουν έκκληση να μην κλείσει η παθολογική κλινική ενώ δηλώνουν ότι το νοσοκομείο έχει μείνει ουσιαστικά χωρίς γιατρούς.

Αναλυτικά η ανακοίνωση των Φίλων του Μαντζαβινατείου αναφέρει τα εξής:

“Η προσπάθεια του «Μαντζαβινάτειου» Νοσοκομείου Ληξουρίου να συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον κόσμο του Ληξουρίου αλλά και της Κεφαλονιάς γενικότερα υπήρξε διαχρονικά πολύ έντονη. Αρχικά η προσπάθεια έφερε καρπούς, πάντοτε παράλληλα και ποτέ ανταγωνιστικά προς το Αργοστόλι. Τα τελευταία χρόνια όμως, διάφορες συγκυρίες (μεταξύ άλλων και αποσπάσεις ζωτικών ειδικοτήτων ιατρών, δήθεν για κάλυψη των αναγκών των εφημεριών στο νοσοκομείο στο Αργοστόλι) και έντονη ολιγωρία εκ μέρους των διοικούντων και των κυβερνόντων έφεραν το νοσοκομείο στην απόλυτη ένδεια. Ήδη στο τέλος του περασμένου χρόνου (2017) συνταξιοδοτήθηκαν δύο βασικά στελέχη. Ο διευθυντής της παθολογικής κλινικής που είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του πέρα από τις απλές υποχρεώσεις και ο διευθυντής του ακτινολογικού εργαστηρίου. Τώρα συνταξιοδοτείται ακόμη ένας παθολόγος και παραμένει (για πόσο;) μία διευθύντρια στην παθολογική κλινική, που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των εφημεριών.

Έτσι παραμένει το Νοσοκομείο ουσιαστικά χωρίς ιατρικό προσωπικό. Το νοσηλευτικό προσωπικό, που έχει ήδη φτάσει στα όρια της αντοχής του, ακούγεται ότι θα αποσπασθεί στο Αργοστόλι.

Και εύλογα αναρωτιέται κανείς: Το Μαντζαβινάτειο Νοσοκομείο, που τόσες σημαντικές υπηρεσίες προσέφερε και τόσες ζωές έσωσε, που θα πάει…..; Πολύ περισσότερο, όταν το Νοσοκομείο στο Αργοστόλι ήδη λειτουργεί κάτω από το όριο των αναγκών των κατοίκων της Κεφαλονιάς.

Ελπίζουμε και ευχόμαστε έστω και την τελευταία στιγμή να ληφθούν οι αναγκαίες αποφάσεις και να δοθούν ουσιαστικές λύσεις από τους διοικούντες και τους αρμόδιους κυβερνώντες και μη για να μην επέλθει ξαφνικός θάνατος”