Τα μικρά καταλύματα αδυνατούν να διαχειριστούν κρούσματα covid-19 χωρίς την άμεση ανάληψη και φροντίδα των κρουσμάτων από τη πολιτεία και τους αρμόδιους υγειονομικούς φορείς. τονίζουν σε κοινή τους επιστολή τους στους συναρμόδιους υπουργούς, που υπογράφουν την ΚΥΑ για δωμάτια καραντίνας, η Ομοσπονδία Καταλυμάτων Ζακύνθου, η Παγκρήτια Ομοσπονδία Τουριστικών Καταλυμάτων, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Επιχειρηματιών Τουριστικών Καταλυμάτων “Ο Αριστοτέλης”, η Ομοσπονδία Επιχειρηματιών Τουριστικών Καταλυμάτων Κέρκυρας, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Τουριστικών Καταλυμάτων “Κύκλος”, η Ομοσπονδία Καταλυμάτων Στερεάς Ελλάδας- Εύβοιας και η Ομοσπονδία Σωματείων Ιδιοκτητών Τουριστικών Καταλυμάτων Θεσσαλίας.
Οι Ομοσπονδίες καταθέτουν τις ακόλουθες προτάσεις:
o Σε πρώτη φάση θα μπορούσε το κράτος να δεσμεύσει ως καταλύματα για την προσωρινή διαμονή φυσικών προσώπων για την αντιμετώπιση του κινδύνου μετάδοσης του COVID-19, τα καταλύματα που ήδη μέχρι 31/5/20 λειτουργούσαν κατ’ εξαίρεση.
o Ίσως υπάρξει ανταπόκριση και βρεθούν κατάλληλα καταλύματα να μισθώνονται για την κάλυψη έκτακτων αναγκών δημόσιας υγείας που συνδέονται με την αντιμετώπιση του κορωνοϊού COVID-19, αν η αποζημίωση γίνει 30€/δωμάτιο/μέρα + έξοδα ηλ. ρεύματος & ύδρευσης, είτε είναι κενά, είτε γεμάτα, και χωρίς υποχρέωση παροχής αναλωσίμων και υπηρεσιών, τις οποίες προφανώς θα πρέπει να παρέχει εξειδικευμένο και σωστά εκπαιδευμένο προσωπικό (πχ. της πολιτικής προστασίας).
o Αν τελικά η κεντρική διοίκηση δεν μπορέσει να λύσει το πρόβλημα της δημιουργίας δομών για φιλοξενία κρουσμάτων ανά Περιφερειακή Ενότητα ή νησί, να αναλάβει η Αυτοδιοίκηση (Περιφέρειες και Δήμοι), με την οικονομική συνδρομή του κράτους, τη διαμόρφωση κτισμάτων και δομών, αξιοποιώντας υφιστάμενα κτίρια πρώην καταλυμάτων, κενές φοιτητικές εστίες, πρώην ορφανοτροφεία, κλπ
Αναλυτικά η επιστολή των Ομοσπονδιών:
Η νέα ΚΥΑ για τη δημιουργία δωματίων – χώρων απομόνωσης- για κρούσματα κορωνοϊού σε ξενοδοχειακές μονάδες, μετακυλύει την ευθύνη της Πολιτείας στους ανθρώπους του τουρισμού.
Οι μικρές μονάδες μη κύριων ξενοδοχειακών καταλυμάτων, που έχουν μέσο όρο δυναμικότητας τα 6-7 δωμάτια, αδυνατούν να διαχειριστούν κρούσματα covid-19 χωρίς την άμεση ανάληψη και φροντίδα των κρουσμάτων από τη πολιτεία και τους αρμόδιους υγειονομικούς φορείς.
Τα ερωτήματα που λαμβάνουμε από μέλη μας, μένουν αναπάντητα, όπως πχ:
o Τι θα κάνουν τα καταλύματα που ήδη έχουν πληρότητα Ιούλη – Αύγουστο και δεν έχουν κάποιες μέρες κενό ή κενά δωμάτιο για απομόνωση-καραντίνα;
o Τουριστική κατοικία ή έπαυλη ή κατάλυμα με ένα μόνο εν. δωμάτιο/διαμέρισμα, το κρατά για καραντίνα; Μα αν το κρατήσει, δεν θα έχει ποτέ διαθέσιμο για πελάτη, οπότε τι να το κάνει;
Πιστεύει άραγε κανείς ότι οι ιδιοκτήτες λίγων ενοικιαζομένων δωματίων έχουν την διαχειριστική ικανότητα του κ. Ν. Χαρδαλιά και τις γνώσεις του κ. Σ. Τσιόδρα, ώστε να εφαρμόζουν με ευχέρεια αυτά που απαιτεί η ΚΥΑ που εκδόθηκε χθες και απαιτεί:
o Να διαθέτουν αποκλειστικό και οριοθετημένο χώρο ορισμένο για την απομόνωση επιβεβαιωμένων κρουσμάτων που να είναι χωροταξικά απόλυτα διακριτός και απομακρυσμένος σε σχέση με την υπόλοιπη ξενοδοχειακή δομή, με την οποία δεν πρέπει να μοιράζεται κοινόχρηστους χώρους παραμονής.
o Να φροντίζουν την ιατρική παρακολούθηση των κρουσμάτων και να διασφαλίζουν την άμεση πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες, σε περιπτώσεις που η κλινική κατάσταση των ασθενών απαιτεί επαναξιολόγηση ή παρέμβαση.
o Να έχουν την υποδομή για την εφαρμογή των μέτρων υγιεινής, τη καθαριότητα και την απολύμανση των δωματίων ασθενών covid-19.
o Να τηρούν προκαθορισμένες διαδικασίες ασφαλούς αποκομιδής των μολυσματικών απορριμμάτων τα οποία πρέπει να υπόκεινται σε κατάλληλη επεξεργασία κατά αντιστοιχία των προβλέψεων της με αριθμό 146163/2012 Απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής και Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Β΄1537).
o Να διασφαλίζουν τη καθαριότητα των κοινόχρηστων χώρων από εκπαιδευμένο προσωπικό, που διαθέτει κατάλληλο εξοπλισμό ατομικής προστασίας.
o Να φροντίζουν για τη διατροφή των ασθενών (!)
o Να ρισκάρουν την είσοδο προσωπικού στο δωμάτιο ασθενούς
o Να κάνουν καθημερινή καταγραφή (τήρηση γραπτού ή ηλεκτρονικού αρχείου) όλων των ατόμων που εισέρχονται στο χώρο καραντίνας (πχ. προσωπικό, επαγγελματίες υγείας).
o Να έχουν ειδικό αποκλειστικό προσωπικό (να μην προσφέρει τις υπηρεσίες του σε άλλους πελάτες) που να ασχολείται μόνο με την εξυπηρέτηση των αναγκών της εγκατάστασης απομόνωσης,.
o Να έχουν ειδικό αποκλειστικό προσωπικό που να διαθέτει εκπαίδευση στα μέτρα πρόληψης μετάδοσης του ιού και στη χρήση των μέσων ατομικής προστασίας, καθώς και να μην ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου για σοβαρή νόσηση ή εμφάνιση επιπλοκών από τη λοίμωξη COVID-19.
o Να παρακολουθούν την υγεία των συγκεκριμένων μελών του προσωπικού και να είναι σε εγρήγορση για ενδεχόμενη εμφάνιση συμπτωμάτων.
Οι παραπάνω … απλές και αυτονόητες απαιτήσεις, μας κάνουν σκεπτικούς και απαισιόδοξους για το αν είναι ρεαλιστικό να προσπαθούμε να λειτουργήσουν φέτος τα δωμάτια μας. Ως επιχειρήσεις είναι πολύ δύσκολο. Αν όμως τα καταλύματα μας γίνουν «βραχυχρόνιες μισθώσεις», γλυτώνουμε από όλες αυτές τις υποχρεώσεις, αλλά και πολλές άλλες. Έχει γίνει πλέον σαφές από κυβερνητικής πλευράς, ότι τα καταλύματα βραχυχρόνιων μισθώσεων … είναι άτρωτα υγειονομικά και ανέγγιχτα από αστυνομικές – πυροσβεστικές – ασφαλιστικές – φορολογικές – δημοτικές και λοιπές διατάξεις και υποχρεώσεις!!!
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε να δώσουμε μια εύκολη και απόλυτη λύση, στο έλλειμμα καταλυμάτων καραντίνας. Κάποιες προτάσεις μας, ίσως όμως να βοηθήσουν:
o Σε πρώτη φάση θα μπορούσε το κράτος να δεσμεύσει ως καταλύματα για την προσωρινή διαμονή φυσικών προσώπων για την αντιμετώπιση του κινδύνου μετάδοσης του COVID-19, τα καταλύματα που ήδη μέχρι 31/5/20 λειτουργούσαν κατ’ εξαίρεση.
o Ίσως υπάρξει ανταπόκριση και βρεθούν κατάλληλα καταλύματα να μισθώνονται για την κάλυψη έκτακτων αναγκών δημόσιας υγείας που συνδέονται με την αντιμετώπιση του κορωνοϊού COVID-19, αν η αποζημίωση γίνει 30€/δωμάτιο/μέρα + έξοδα ηλ. ρεύματος & ύδρευσης, είτε είναι κενά, είτε γεμάτα, και χωρίς υποχρέωση παροχής αναλωσίμων και υπηρεσιών, τις οποίες προφανώς θα πρέπει να παρέχει εξειδικευμένο και σωστά εκπαιδευμένο προσωπικό (πχ. της πολιτικής προστασίας).
o Αν τελικά η κεντρική διοίκηση δεν μπορέσει να λύσει το πρόβλημα της δημιουργίας δομών για φιλοξενία κρουσμάτων ανά Περιφερειακή Ενότητα ή νησί, να αναλάβει η Αυτοδιοίκηση (Περιφέρειες και Δήμοι), με την οικονομική συνδρομή του κράτους, τη διαμόρφωση κτισμάτων και δομών, αξιοποιώντας υφιστάμενα κτίρια πρώην καταλυμάτων, κενές φοιτητικές εστίες, πρώην ορφανοτροφεία, κλπ.
Πηγή: tornonews.gr
