Νέες λεπτομέρειες για τη δολοφονία της 42χρονης στη Θεσσαλονίκη από τα χέρια του ίδιου της του πατέρα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, όσο το ξετυλίγεται το κουβάρι του άγριου εγκλήματος.
Αναλυτικότερα, ο 69χρονος πατέρας φέρεται να έπνιξε την 42χρονη κόρη του, και στη συνέχεια προσπάθησε να αυτοκτονήσει.
Έπασχε από σκλήρυνση κατά πλάκας η άτυχη 42χρονη
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες από την αστυνομία που επικαλείται το thesstoday.gr, η 42χρονη εντοπίστηκε νεκρή σε διαμέρισμα στις Συκιές το απόγευμα της Τρίτης (24/10) και τα ευρήματα του ιατροδικαστή έδειξαν ασφυκτικό θάνατο.
Όπως αναφέρει το τοπικό μέσο, η άτυχη γυναίκα, η οποία έπασχε από σκλήρυνση κατά πλάκας και αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα υγείας, βρέθηκε νεκρή από τον αδερφό της στο διαμέρισμα πρώτου ορόφου όπου διέμενε.
Προσπάθησε να αυτοκτονήσει με ψαροντούφεκο – Τι φέρεται να είπε στον γιο του
Στη συνέχεια, ο αδερφός μετέβη στην οικία του πατέρα τους στην περιοχή της Τούμπας, προκειμένου να τον ενημερώσει για το θάνατο της αδερφής του. Εκεί, τον βρήκε τραυματισμένο στην κοιλιακή χώρα από ψαροντούφεκο.
Αργότερα, συνελήφθη ο 69χρονος πατέρας της στην Τούμπα, ενώ στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Ιπποκράτειο της Θεσσαλονίκης και νοσηλεύεται τραυματισμένος.
Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, ο πατέρας είπε στον γιο του ότι αυτός σκότωσε την κόρη του, καθώς δεν άντεχε να την βλέπει σε αυτήν την κατάσταση και στη συνέχεια θέλησε να αυτοκτονήσει.
Για το τραγικό περιστατικό έχει ξεκινήσει ήδη η προανάκριση από τη Διεύθυνση Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.
«Δεν μπορώ να πιστέψω έναν μπαμπά να σκοτώνει το παιδί του, επειδή δεν μπορεί να το βλέπει στο καροτσάκι»
Κάτοικος της περιοχής μίλησε το πρωί της Τετάρτης (25/10) στην ΕΡΤ και ανέφερε μεταξύ άλλων: «Όποτε βλέπαμε τον πατέρα της, ήταν αμίλητος και αγέλαστος».
«Από τα 14 της η Κατερίνα είχε σκλήρυνση κατά πλάκας. Η κατάστασή της εξελίχθηκε έτσι και την καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι. Δεν γνωρίζω αν πονούσε, όταν ήρθε στο σπίτι μου δεν έδειχνε τέτοιο πράγμα. Ήταν ένα ευχάριστο και χαμογελαστό άτομο. Τη ρώτησα για την πάθησή της και μου είχε πει ότι έμαθε να ζει μ’ αυτή. Προσπαθούσε να σηκωθεί, να κάνει βηματάκια, έκανε φυσικοθεραπείες, προσπαθούσε, δεν το άφηνε. Ο πατέρας της ερχόταν και έμενε μαζί της, τη φρόντιζε κάποιες μέρες και κάποιες μέρες η κυρία που την κοιτούσε. Ήθελε συνεχή φροντίδα. Όποτε βλέπαμε τον πατέρα της, ήταν αμίλητος και αγέλαστος. Δεν μπορώ να πιστέψω έναν μπαμπά να σκοτώνει το παιδί του, επειδή δεν μπορεί να το βλέπει στο καροτσάκι», είπε.
