Του Παύλου Παπαδάτου
Όπως είχα γράψει και σε προηγούμενο άρθρο μου, οι αγορές προβλέπουν την οικονομική πορεία μιας χώρας 5-8 μήνες πριν. Το 2018 το χρηματιστήριο έκλεισε γύρω στις 600 μονάδες με ετήσια πτώση 23.5%. Αυτό ερμηνεύεται ως πρόβλεψη για ανήκεστη βλάβη της ελληνικής οικονομίας!Ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας είναι τόσο μουδιασμένος καιαπογοητευμένος που αν και είναι σίγουρος ότι το 2019 η Ελλάδα θα έχει μία φιλελεύθερηκυβέρνηση,φίλα προσκείμενη στην επιχειρηματικότητα,εν τούτοις δεν αντιδρά ακόμηθετικά -και δικαιολογημένα, όταν ακούει μόνο διαπιστώσεις και δεν βλέπει λύσεις. Έτσι, η διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος «εύχεται» να μειωθούν τα κόκκινα δάνεια των τραπεζώνχωρίς να κάνει την παραμικρή πρόταση πώς θα μειωθούν. Τις διαπιστώσεις που κάνει ηΤράπεζα της Ελλάδος μπορεί να τις κάνει ο οποιοσδήποτε πρωτοετής φοιτητής οικονομικήςσχολής. Μειώθηκαν, λέει, στο 9μηνο τα NPEs κατά 9.7 δις και συγχρόνως ‘κοκκίνισε’ ξανά το50% των δανείων που είχαν ρυθμιστεί. Ε, και λοιπόν ποια είναι η προτεινόμενη λύση για ναμειωθούν αυτά; Όσες αλχημείες και αν γίνουν, όση βοήθεια και αν δώσει η JPMorgan για τη δημιουργία μίας ‘κακής’ τράπεζας ή τράπεζας ειδικού σκοπού, όπως κατ’ ευφημισμό αποκαλείται,οιτράπεζες θα εξακολουθούν να είναι στο «κόκκινο». Κατ’ αρχάς ουδείς εμπιστεύεται τοελληνικό δημόσιο για να επενδύσει σε μία υπό ίδρυση ‘κακή’ τράπεζα. Εξ άλλου αυτό δενλύνει κανένα πρόβλημα. Ένας μεγαλοεπιχειρηματίας ή ένας μεγαλο-επενδυτής δεν βλέπειαπλά κυβερνήσεις, βλέπει τα άτομα που κυβερνούν και που θα κυβερνήσουν και ανάλογααποφασίζει. Και βλέπει σήμερα μία κυβέρνηση η οποία σε διάστημα 11 μηνών δημιούργησεένα υπερ-πλεόνασμα 3.55 δις ευρώ και η οποία χαίρεται αντί να «ξυπνήσει» και να δει τονβρόγχο που βάζει στην ελληνική οικονομία. Την ίδια στιγμή, αυτή η κυβέρνηση αδυνατεί να αντιληφθεί την έννοια τουεπενδυτικού πολλαπλασιαστή με αποτέλεσμα να δημιουργεί ένα συνολικό υστέρημαπληρωμών ύψους 3 δις.
Η χώρα έχει ανάγκη από μία κυβέρνηση με ανθρώπους που έχουν δημιουργική φαντασία καιείναι καλλιεργητές επενδυτικού πνεύματος. Δεν χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση διαχείρισης μιζέριαςκαι φτώχειας, αλλά μια κυβέρνηση που να εμπνέει εμπιστοσύνη,ώστε νααπελευθερωθούν όλες εκείνες οι δημιουργικές επενδυτικές δυνάμεις του τόπου που θαφέρουν την ανάπτυξη στη χώρα.
Σημείωση
Αν δώσεις ασπιρίνες σε ένανασθενή για να πέσει ο πυρετός, αυτό δεν σημαίνει ότι τον θεράπευσες. Το πιο πιθανό είναι ότι χειροτέρεψες την κατάστασή του καλύπτοντας το πραγματικό του πρόβλημα. Και η παρούσα κυβέρνηση με τις διάφορές ενέργειές της κάνειαυτό ακριβώς. Θέλει να παραδώσει στη ΝΔ έναν βαριά ασθενή.
