Σήμερα θα σας πάρω σε ένα ταξίδι από το μακρινό χθες στο σήμερα με μερικούς ενδιάμεσους σταθμούς.

Το ταξίδι αρχίζει στο Σίδνεϊ και καταλήγει στο Βαθύ της Ιθάκης…
Ήταν, θυμάμαι, στις αρχές της δεκαετίας του 70… Είχα μόλις προσληφθεί ως δόκιμος δημοσιογράφος.
Με την επιστολή του εργοδότη μου στο χέρι είχα πάει στα γραφεία της Ένωσης Συντακτών Αυστραλίας (AJA) για τις διατυπώσεις προκειμένου να γίνω μέλος. Συμπλήρωσα τη σχετική αίτηση και επισύναψα την επιστολή του εργοδότη μου. Στη γραμματεία η υπάλληλος, μια ηλικιωμένη κυρία, περιεργάστηκε τα χαρτιά, μου έριξε μια διερευνητική ματιά και θέλοντας να επιβεβαιώσει το «ξενικό» μου επίθετο με ρώτησε: Πώς είναι το επίθετό σας; «Messaris» απάντησα. Στη γραμματεία εκείνη τη στιγμή βρισκόντουσαν δύο κύριοι και συζητούσαν. Στο άκουσμα του επιθέτου μου, ο ένας από αυτούς γύρισε και με κοίταξε με περιέργεια. Όταν ολοκληρώθηκε η διαδικασία και ενώ ετοιμαζόμουν να αποχωρήσω, ο… περίεργος κύριος με πλησίασε και με ρώτησε στα ελληνικά με ελαφρώς ξενική προφορά: «Έλληνας είσαι, βρε;»
Ξαφνιάστηκα.
«Μάλιστα», απάντησα.
«Έλα, πάμε για καφέ» μου είπε με ένα πλατύ καλοσυνάτο χαμόγελο.
Ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς… καφέδες που ήπια στη ζωή μου.
Ο ευγενικός κύριος ήταν ο καταξιωμένος σκιτσογράφος / καρικατουρίστας Τόνυ Ράφτυ (Αντώνιος Ραυτόπουλος) που οι καταβολές του ξεκινούσαν από την Ιθάκη.
Το γεγονός ότι ήμουνα Έλληνας και μάλιστα Κεφαλονίτης του είχε τραβήξει το ενδιαφέρον και άρχισε να με ρωτάει για την Ελλάδα και ιδιαίτερα για την Ιθάκη.
Η ενδιαφέρουσα συζήτηση κράτησε αρκετή ώρα. Στο τέλος ο Τόνυ Ράφτυ μου έδωσε την επαγγελματική του κάρτα και μου είπε να τον επισκεφτώ, με την πρώτη ευκαιρία, στο γραφείο του στην εφημερίδα που εργαζόταν.
Η συμπτωματική συνάντηση στα γραφεία της Αυστραλιανής Ένωσης Συντακτών ήταν η απαρχή μιας όμορφης και δημιουργικής φιλίας. Ο Τόνυ Ράφτυ έγινε ο μέντοράς μου. Ήταν πάντα δίπλα μου στην δημοσιογραφική μου πορεία. Και εγώ του πρόσφερα αυτό που μπορούσα. Το σεβασμό μου.

Η καρικατούρα με τους Μπίτλς. Μια ακόμα σημαντική δημιουργία του αείμνηστου Τόνυ Ράφτυ. Είναι η μόνη στον κόσμο που φέρει τις υπογραφές και των τεσσάρων Σκαθαριών.

■ ■ ■ ■ ■
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε.
Η φήμη του Τόνυ ξεπέρασε τα σύνορα της Αυστραλίας γιατί πρέπει να τονίσω ότι πέραν από το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος σκιτσογράφος πολεμικός ανταποκριτής (έστελνε σκίτσα από τις μάχες που οι αυστραλιανές μονάδες έδιναν εναντίον των Ιαπώνων στην Παπούα Νέα Γουϊνέα, με στρατιωτικά περιστέρια στο Ντάργουϊν της Βόρειας Αυστραλίας), υπήρξε και ο πρώτος στον κόσμο καρικατουρίστας που έργα του έγιναν γραμματόσημα!
Ο Τόνυ συνέχιζε να δημιουργεί και μετά τη συνταξιοδότησή του ενώ εγώ ήμουνα ακόμα σε ενεργή επαγγελματική δράση.
Το 2010 αποφάσισα να ανοίξω ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή μου και επέστρεψα στην Ελλάδα, η επικοινωνία, όμως, με το μέντορά μου συνεχίστηκε μέχρι το πέρασμά του στην απέναντι όχθη, στις 9 Οκτωβρίου 2015, τρεις μέρες πριν τα εκατοστά του γενέθλια!

■ ■ ■ ■ ■

Από παλιά, επιθυμία του Τόνυ αλλά και της οικογένειάς του ήταν να φιλοξενηθούν στην Ιθάκη, το νησί της καρδιάς του, μερικά έργα του.

Όταν πριν μερικούς μήνες επισκέφθηκα την Αυστραλία, συναντήθηκα με τον γιο του Τόνυ, Άντριου, με τον οποίο κρατάω επαφή. Συζητήσαμε πάλι το θέμα της δωρεάς μερικών έργων του πατέρα του. Έτσι λίγες μέρες πριν φύγω μου έδωσε έξη καρικατούρες.
Στο μεταξύ ο Δήμος Ιθάκης είχε συμφωνήσει στη μόνιμη έκθεση των έξη έργων σε χώρο του Πολιτιστικού Κέντρου.
Την περασμένη Δευτέρα, λοιπόν, ταξίδεψα στην Ιθάκη όπου στο Δημαρχείο έγινα δεκτός από την Αντιδήμαρχο Πολιτισμού, κ. Ουρανία Λουκά, και το Δήμαρχο κ. Διονύση Στανίτσα και παρέδωσα τις δημιουργίες του Τόνυ.
Μπορεί ο καταξιωμένος σκιτσογράφος να «φιλοξενείται» στα χώματα του τόπου που είδε το φως της ζωής, στην Αυστραλία, τα έξη έργα του, όμως, έφθασαν και θα παραμείνουν στο νησί από όπου ξεκίνησαν οι καταβολές του. Μια ιδιόμορφη επιστροφή στην Ιθάκη…

Γιώργος Μεσσάρης

Ο Τόνυ Ράφτυ στο ατελιέ του, στο Σίδνεϊ.