Του Γιώργου Τελώνη
Δεν το υπενθυμίζω για να ευλογήσω τα γένια μου ή για να πουλήσω, κατόπιν εορτής και εκ του ασφαλούς, εξυπνάδα. Το κάνω απλώς και μόνο για να καταλάβουμε τι χάσαμε τόσα χρόνια. Μεγάλη Πέμπτη του 2017 ήταν, όταν κατέβαινε στα μέρη μας το υψηλό κυβερνητικό κλιμάκιο για να εγκαινιάσει το νέο τμήμα της Ολυμπίας οδού, στην Πατρών – Κορίνθου. Βγήκα τότε και μίλησα ανοιχτά για πρόωρη Ανάσταση. Το ‘νιωθα, το ‘βλεπα, το οσμιζόμουν. Και δεν ήμουν ο μόνος. Αυτός ο δρόμος θα μας απογείωνε. Και μας απογείωσε. Μαζί με το «αδελφάκι» του, την Ιονία Οδό. Η Δυτική Ελλάδα έγινε, επιτέλους, προσβάσιμη και επισκέψιμη. Από παντού. Γρήγορα, άνετα και με ασφάλεια. Η Αθήνα έγινε «ένα τσιγάρο» δρόμος. Τα Γιάννινα ακόμα λιγότερο. Η Θεσσαλονίκη «τρία τσιγάρα» δρόμος. Θυμάστε πώς ήταν πριν. «Πακέτο» ολόκληρο δεν έφτανε.
Τα πρώτα μηνύματα, απόρροια επίσημων στοιχείων, είναι κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικά. Η Δυτική Ελλάδα σκαρφάλωσε, στο 3μηνο Ιανουαρίου-Μαρτίου του 2018, στην 4η θέση σε πανελλήνιο επίπεδο, σε ποσοστό εισπράξεων, επισκέψεων και διανυκτερεύσεων τουριστών στη Δυτική Ελλάδα. Μέσα σε ένα χρόνο η άνοδος ήταν απίστευτα μεγάλη.
Θέλω να είμαι ειλικρινής, όμως: η κατακόρυφη ανάβαση της Περιφέρειάς μας στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ερμηνεύεται και εξηγείται από τα «Χριστουγεννιάτικα-πρωτοχρονιάτικα» Καλάβρυτα και από την «καρναβαλική» Πάτρα. Αλλά εδώ ξαναμπαίνουν στην εξίσωση ευεργετικά οι δύο μεγάλοι οδικοί άξονες: Είναι πια τόσο εύκολα προσβάσιμες και η Πάτρα και τα Καλάβρυτα. Και θα παραμείνουν πλέον.
Υπάρχει και τρίτος πόλος εξήγησης για την απογείωση, θαλάσσιος πόλος: η επανασύνδεση της Πάτρας με Κεφαλονιά και Ιθάκη έφερε θεαματικά αποτελέσματα. Το περιμέναμε και έγινε.
Χάσαμε πολλά όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν. Χάσαμε χρόνο, χρήμα, επισκέπτες, ευκαιρίες, χάσαμε και την υπομονή μας ώρες-ώρες. Αλλά ας μην μεμψιμοιρούμε. Ας στρέψουμε το βλέμμα μας μπροστά. Το στοίχημα Νο1 το κερδίσαμε. Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έφυγε από το βατήρα με εντυπωσιακή εκκίνηση. Μπροστά μας απλώνεται το στοίχημα Νο2. Πρέπει να βρούμε δυνάμεις, κίνητρα, οράματα για να κρατήσουμε τον ίδιο ρυθμό και, γιατί όχι, να επιταχύνουμε κι άλλο. Η κούρσα που έχουμε μπροστά μας είναι κούρσα αντοχής, όχι κούρσα ταχύτητας. Δεν πρέπει να επαναπαυθούμε. Πρέπει να κάνουμε το τουριστικό προϊόν μας ακόμα πιο ελκυστικό. Να δώσουμε στην Περιφέρειά μας ένα σαφές, ξεκάθαρο αποτύπωμα και να κινηθούμε ομαδικά και ενωτικά για να το διατηρήσουμε ζωντανό.
Η Δυτική Ελλάδα θα είναι η τιμώμενη Περιφέρεια στην 34η διεθνή έκθεση τουρισμού Philoxenia, τον ερχόμενο Νοέμβριο στη Θεσσσαλονίκη. Η ευκαιρία είναι μεγάλη, μοναδική. Πρέπει ετοιμαστούμε από τώρα. Να ξέρουμε πού θα εστιάσουμε, πού θα στοχεύσουμε, πού θα «χτυπήσουμε».
Υπάρχουν τουριστικοί πόροι στην περιοχή μας που παραμένουν αναξιοποίητοι και ανεκμετάλλευτοι. Υπάρχουν, επίσης, σοβαρές καθυστερήσεις στην προώθηση ειδικών μορφών τουρισμού.
Να δούμε τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε στην ορεινή περιοχή Αιγίου, Ακράτας, Καλαβρύτων. Πώς μπορούμε να μετατρέψουμε την Πάτρα σε κέντρο θρησκευτικού τουρισμού με άξονα τον Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέου. Πώς μπορούμε να κάνουμε ακόμα πιο ελκυστική την «ακτογραμμή» της βορειοδυτικής Ηλείας (Κυλλήνη). Με ποιο τρόπο θα αξιοποιηθούν καλύτερα οι ακτές του Αμβρακικού Κόλπου ως σημείο ιδιαίτερου τουρισμού.
Οι αυξημένου τουριστικού ενδιαφέροντος περιοχές της Περιφέρειάς μας πρέπει να αποτελέσουν καίρια σημεία εφαρμογής προγραμμάτων εναλλακτικού τουρισμού. Τουρισμού που κουμπώνει περισσότερο στα δικά μας στάνταρς: αθλητικός, θρησκευτικός, συνεδριακός, θαλάσσιος, γαστρονομικός. Εκτιμώ ότι η εξειδίκευση συγκεκριμένων τουριστικών προορισμών ως σημεία αναφοράς της Περιφέρειάς μας μπορεί να εξελιχθεί σε μια ισχυρή και αποτελεσματική διέξοδο για την αναβάθμιση αρχικά και εδραίωση στη συνέχεια της θέσης της Περιφέρειας στον εθνικό και ευρωπαϊκό χώρο.
Το βλέπουμε, το νιώθουμε, το αφουγκραζόμαστε: η Δυτική Ελλάδα μπαίνει δυναμικά στο χάρτη. Οι δύο μεγάλοι οδικοί άξονες, η Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και η ακτοπλοϊκή σύνδεση της Πάτρας με τα νησιά του Ιονίου συνθέτουν το καρέ της μεγάλης αναβάθμισης.
Ας μην σκεφτόμαστε τι χάσαμε τόσα χρόνια. Ας επικεντρώσουμε τη σκέψη μας και την ενέργειά μας στο πόσα περισσότερα μπορούμε να κερδίσουμε από ‘δω και πέρα.
