Ακούστηκαν ξανά απόψεις πάμπολλες με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου … και διαφώνησαν δριμύτατα για το ποίος είναι πιότερο προοδευτικός από τον άλλον … ποίος εμπνέεται περισσότερο από τα μηνύματα του Πολυτεχνείου … ποίος τα ενστερνίζεται βαθύτερα … αν θα πάνε όλοι αντάμα ή κατά μόνας στην κατάθεση των στεφάνων … εις ποίον μνημείο θα γίνει; … αν το στεφάνι θα έχει μπλε ή κόκκινη ή πράσινη ή μαύρη κορδέλα … και κυρίως με ποίαν σειρά θα γίνει η κατάθεση των στεφάνων … και υπό την ιαχή ποίων συνθημάτων … και ενώ αντηχεί ακόμη το σύνθημα ¨ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ¨, αναρωτήθηκα: αν αντί στεφάνων θα αποτελούσε μια συμβολική εκπλήρωση αυτού του συνθήματος, να παραδώσουν ένα computer στους μαθητές που δεν έχουν και που πασχίζουν σε αίθουσες καταστημάτων να συνδεθούν με την ηλεκτρονική τους τάξη, και στον άστεγο που κοιμάται μέσα σε ένα χαρτόκουτο και που πεινά να δώσουν ένα καρβέλι ψωμί … ελευθερωμένοι έτσι από τη μιζέρια της διαίρεσης … και ούτω έστω επ΄ ολίγον, έστω συμβολικά, να πραγματοποιείτο το σύνθημα ¨ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ¨ …

Ταπεινά

Γεράσιμος Βασ. Θεοδωράτος