Οι επιστήμονες εντόπισαν μία αλλόκοτη κίνηση του μεγαλύτερου παγόβουνου στον κόσμο, του Α23a. Το παγόβουνο εδώ και μήνες στριφογυρίζει στο βόρειο τμήμα της Ανταρκτικής, ενώ στην πραγματικότητα θα έπρεπε να ακολουθεί το πιο ισχυρό ωκεάνιο ρεύμα της Γης.
Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι το παγόβουνο, που φέρει μέγεθος διπλάσιο του Λονδίνου, έχει «συλληφθεί» πάνω από έναν τεράστιο περιστρεφόμενο κύλινδρο νερού. Μάλιστα, οι ωκεανογράφοι αποκαλούν το φαινόμενο ως Στήλη Taylor και είναι πιθανό το A23a να παραμείνει στην ίδια κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ο ειδικός σε θέματα πολικότητας, καθηγητής Μαρκ Μπράντον παρατήρησε πως «συνήθως τα παγόβουνα θρυμματίζονται, λιώνουν και χάνονται. Αυτό όμως, όχι». Μιλώντας στο BBC News συμπλήρωσε πως το Α23a «είναι ένα παγόβουνο που απλώς αρνείται να πεθάνει».
Η μακροζωία του είναι καλά τεκμηριωμένη. Απελευθερώθηκε από την ακτογραμμή της Ανταρκτικής το 1986, αλλά σχεδόν αμέσως εγκλωβίστηκε στη θάλασσα Γουέντελ. Για τρεις δεκαετίες ήταν ένα στατικό «νησί πάγου». Ωστόσο το 2020 άρχισε να επιπλέει και να κινείται κατευθυνόμενο βόρεια προς τον θερμότερο αέρα και τα αντίστοιχης θερμοκρασίας νερά.
Συγκεκριμένα, το παγόβουνο βρίσκεται ακριβώς βόρεια των Νότιων Ορκάδων και μετακινείται προς τα αριστερά κατά περίπου 15 μοίρες την ημέρα. Και όσο το κάνει αυτό, η φθορά και η τελική εξαφάνισή του θα καθυστερούν. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το A23a δεν έχει γειωθεί ξανά. Υπάρχουν τουλάχιστον χίλια μέτρα νερού μεταξύ της κάτω πλευράς του και του πυθμένα της θάλασσας.
«Ο ωκεανός είναι γεμάτος εκπλήξεις και αυτό που συμβαίνει στο παγόβουνο είναι από τα “χαριτωμένα” που θα δει κανείς ποτέ», δήλωσε ο καθηγητής Mike Meredith από το British Antarctic Survey.
Τα υποθαλάσσια βουνά, τα φαράγγια και οι πλαγιές έχουν βαθιά επίδραση στην κατεύθυνση και την ανάμειξη των υδάτων και στην κατανομή των θρεπτικών ουσιών που οδηγούν τη βιολογική δραστηριότητα στον ωκεανό. Και αυτή η επιρροή επεκτείνεται επίσης στο κλιματικό σύστημα: είναι η μαζική κίνηση του νερού που βοηθά στη διασπορά της θερμικής ενέργειας σε όλο τον κόσμο.
Η συμπεριφορά του A23a μπορεί να εξηγηθεί επειδή ο βυθός του ωκεανού ακριβώς βόρεια των Νότιων Ορκάδων είναι αρκετά καλά μελετημένος. Κάτι τέτοιο όμως, δεν ισχύει για μεγάλο μέρος του υπόλοιπου θαλάσσιου κόσμου. Επί του παρόντος, μόνο το ένα τέταρτο του θαλάσσιου πυθμένα της Γης έχει χαρτογραφηθεί με τα καλύτερα σύγχρονα πρότυπα.
Πηγή: newsbomb.gr με πληροφορίες από BBC
