Από τον “τσαμπουκαλεμένο”, τοξικό αλλά επικοινωνιακό Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ περνάει με εσωκομματική “σφαγή” στον …γλυκανάλατο Κασσελάκη. Ετσι δείχνουν τα πράγματα, είναι όμως έτσι;
Ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα γεννήθηκε στην οργή του μνημονίου και έσβησε, όταν η χώρα ξεπέρασε τον κάβο της χρεοκοπίας και τη μνημονιακή κατοχή. Δικαιώθηκε απολύτως η κα Αχτσιόγλου, που έλεγε πως στον ΣΥΡΙΖΑ δεν ταιριάζει η κανονικότητα.
Φαινεται τώρα πως δεν ταιριάζει, ούτε στην ίδια, παρ ότι έκανε μεγάλη προσπάθεια να κρύψει το σκληρό συριζαικό προφίλ και την απέραντη φιλοδοξία της για την αρχηγία, ανοίγοντας την αγκαλιά της σε όλους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, πέθανε.
Ο ίδιος όμως, όπως διεμήνυσε ο ξάδερφος Τσίπρα, είναι παρών. “Ο Αλέξης δεν έχει αποστρατευτεί, είναι εδώ”.
Με ποιό ρόλο δεν μας διευκρίνισε, αλλά μπορεί κανείς να φανταστεί πως θα μπορεί μαζι με τον Πολάκη να παίζουν το δικό τους παιγνίδι, πίσω απο τον απολίτικο Κασσελάκη.
Παρ ότι κανείς πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ που παραιτήθηκε γιατί έχασε τις εκλογές, δεν δήλωσε “παρόν” στις πολιτικές εξελίξεις.
Το ερώτημα είναι αν τους ανεχθεί για πολύ ο εκτός απροόπτου νέος αρχηγός ή θα χρειαστεί τη στήριξη τους.
Ο πόλεμος των “τρολς”
Αν όλα όσα γράφονται στα φιλικά μέσα ενημέρωσης του ΣΥΡΙΖΑ έχουν δόση αλήθειας κι αν στην προεκλογική κούρσα στρατεύτηκαν τα συριζαικά “τρολς” υπερ του Κασσελάκη με στόχο να αμαυρώσουν την Αχτσιόγλου -που έτρεχε, ως τον 15αύγουστο με “χίλια” προς την προεδρία- τότε θα έχουμε έναν νέο πρόεδρο, βγαλμένο από το μηχανισμό του πρώην προέδρου του κόμματος.
Έναν άγνωστο πρόεδρο καθώς δεν έχει δώσει ούτε μια συνέντευξη στον τύπο, ούτε γνωρίζουμε τι θέλει και τι πιστεύει… Και μόλις άρχισε να μιλά για τα σοβαρά έπεσε σε γκάφες
Ποιός θα είναι ο νέος ΣΥΡΙΖΑ
Το κόμμα πια δεν θα είναι το ίδιο με Κασσελάκη, ακόμα κι αν έχει τη στήριξη Τσίπρα -Πολάκη.
Ο τίτλος “Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς” αν παραμείνει στην μαρκίζα, θα είναι μια ταμπέλα χωρίς περιεχόμενο και νόημα. Οι αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί που αγωνίζονται για ιδέες και όχι για νομή της εξουσίας – όσοι υπάρχουν- θα αισθανθούν τόσο άβολα που θα πάρουν το …καπελάκι τους και θα αποχωρήσουν με αξιοπρέπεια.
Ο χώρος αλώθηκε, τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ έβγαλαν μια πρώτη απόφαση καταδίκης του παλιού, φθαρμένου και ανίατου απο την τοξικότητα και το διχαστικό λόγο ΣΥΡΙΖΑ και ονειρεύονται μια νέα εποχή με τον “σταχτοπούτο” στο παραμύθι.
Γιατί με παραμύθι, μοιάζει η ιστορία του κ Στέφανου Κασσελάκη. Ο πάμπλουτος της Εκάλης, που έγινε φτωχός και μετανάστης, ξανά πλούσιος και έπειτα υποψήφιος βουλευτής σε ένα αριστερό κόμμα στην Ελλάδα, που δεν εξελέγη.
Και μέσα σε 45 μέρες με μια επιτυχημένη επικοινωνιακή τακτική, με τη βοήθεια των “τρολς” του ΣΥΡΙΖΑ, με χαμόγελα με ενα νεανικό πρόσωπο, με αοριστολογίες, γενικότητες και εντυπωσιακές κενότητες λόγου, έφτασε στην κορυφή και εγινε ξαφνικά, η ελπίδα χιλιάδων μελών του ΣΥΡΙΖΑ για την κατάληψη της εξουσίας.
Έτσι χωρίς …πρόγραμμα
Κανείς δεν έμαθε τις απόψεις του, για τα εθνικά θέματα, την Ε.Ε. την οικονομία, τις επενδύσεις, την πράσινη ανάπτυξη, την εκπαίδευση, την Υγεία, την κοινωνική πολιτική, γιατι δεν έδωσε συνέντευξη τύπου.
Αποδείχθηκε στον πρώτο γύρο πως η διέξοδος που έδωσε για την εξουσία, σε όσους τον ψήφισαν, ήταν πολύ πιο ισχυρή, από το περιεχόμενο μιας πολιτικής πρότασης.
Τι σημασία άλλωστε έχει αυτή τη στιγμή η πολιτική, για τη χαμένη αντιπολίτευση;
Σημασία έχει πως βρέθηκε ο “μεσσίας”, ο άλλος Τσίπρας, που μπορεί να πάρει στους ώμους του το κόμμα -όπως κι αν διαμορφωθεί τελικά ο νέος ΣΥΡΙΖΑ – και να το οδηγήσει στο Μαξίμου, μ.Μ. (μετά Μητσοτάκη).
Νέος Αβραμόπουλος ;
Όμως η ιστορία άλλα λέει, πως κόμμα χωρίς πολιτική πρόταση που να ακουμπά στις ανάγκες των πολιτών δεν πάει μακριά.
Ας πάμε δυο δεκαετίες πίσω, τον Μάρτιο του 2001, όταν ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, μετά τη ήττα της ΝΔ στις εκλογές του 2000, ανακοίνωσε την δημιουργία κόμματος, με τον τίτλο «Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών». Οι πρώτες δημοσκοπήσεις κατέγραψαν πολύ υψηλά ποσοστά για το νέο κόμμα που έφταναν μέχρι και στο 24%.
Σύντομα όμως άρχισε η ραγδαία πτώση των ποσοστών του αφού δεν κατάφερε να παρουσιάσει μια ελκυστική πρόταση που τον οδήγησε ξανά στις αγκαλιές της ΝΔ.
Νέο ξεκίνημα προς το άγνωστο
Στον εναπομείναντα ΣΥΡΙΖΑ η ιστορία, τώρα ξεκινά. Και δεν θα είναι καθόλου εύκολη καθώς υπάρχει μπροστά ένας δρόμος με παγίδες και αγκάθια.
Το βασικό πρόβλημα , αν εκλεγεί πρόεδρος, είναι αν θα μπορέσει να κρατήσει ενωμένο το κόμμα και τι θα κάνουν οι ηττημένοι της αριστερής πτέρυγας.
Θα δώσουν “γη και ύδωρ” προσωρινά περιμένοντας την ευκαιρία της ανακατάληψης της εξουσίας;
Θα αποχωρήσουν αξιοπρεπώς, όπως εκτιμούν πολλοί, σε μια μεγάλη ή περισσότερες μικρές διασπάσεις;
Το δεύτερο πρόβλημα αφορά την πολιτική ατζέντα, που όσο τη διαμορφώνεις στις λεπτομέρειες της, τόσο περισσότερες αντιστάσεις συναντάς. Πόσο διάστημα μπορεί το “Tabula rasa” να αποτελεί τη συγκολλητική ουσία;
Και το κυριότερο είναι πως έστω και αρχηγός, επι τέσσερα χρόνια θα είναι εκτός Βουλής και είναι πολλά.
Βρέθηκαν σ αυτή τη θέση και ο κ. Τσίπρας κι ο κ. Ανδρουλάκης. Ως πρόεδροι των κομμάτων τους τοποθέτησαν προσωρινά βουλευτές τους ως προέδρους των Κ.Ο.
Και στις δύο περιπτώσεις, οι εκλογές ήταν σχετικά κοντά. Τώρα όμως είναι πολύ μακριά και ο κ Μητσοτάκης έδειξε πως σέβεται τις τετραετίες.
ΠΗΓΗ : TODAYPRESS
