Ανδρέας Κωνσταντάτος
Γιατι αιφνιδιαστήκαμε που ένας άνθρωπος ζήτησε βοήθεια από ένα νοσοκομείο και του αρνήθηκαν; “Δεν είμαστε σε εφημερία, βρε αδερφέ, μην μας ενοχλείς με την ψύξη σου, πήγαινε στο Ρίο που εφημερεύει”. Λίγο πολύ αυτή ήταν θα ήταν απάντηση τους.
Η νοσηλεύτρια δεν υποψιάστηκε, ένας έντονος πόνος στην πλάτη που διαρκεί, μπορεί να ήταν κάτι σοβαρό, προφανώς δεν είχε ακούσει κατά την εκπαίδευσή της για οξύ καρδιακό επεισόδιο, το νοσοκομείο είχε κλείσει τα επείγοντα του, δεν εφημέρευε, ήθελε λίγη ησυχία και… κανονικότητα. Όσοι πρόλαβαν μπήκαν. Τέλος κλείστε τις πόρτες.
Ο ιδιώτης γιατρός, τον οποίο ο 49χρονος ανέφερε πως είχε επισκεφτεί νωρίτερα, βρήκε …ψύξη αντί καρδιακού επεισοδείου, πήρε τα χρήματα της επίσκεψης και τον έστειλε σπίτι του.
Αν το νοσοκομείο “Άγιος Ανδρέας” σε μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας, που διέθετε εκείνη τη βραδιά 70 γιατρούς (αμφιβάλουμε αλλά ας το δεχθούμε), με άρτιες υποδομές και εξοπλισμό, δεν μπόρεσε να αξιολογήσει ένα έκτακτο περιστατικό, να προσφέρει βοήθεια σ ένα συνάνθρωπο μας, αλλά τον έστειλε αλλού, τότε μπορείτε, διευρύνοντας την σκέψη σας, να αντιληφθείτε τι συμβαίνει στα μικρότερα, νομαρχιακά νοσοκομεία, στα νοσοκομεία της περιφέρειας, των νησιών, που έχουν ελλείψεις γιατρών, νοσηλευτών, υποδομών και εξοπλισμού.
Εκεί είναι, μη σου τύχει.. Θα περιμένεις με τις ώρες το μοναδικό ή τα ελάχιστα ασθενοφόρα του νησιού, να αξιολογηθεί περιστατικό στο νοσοκομείο, να καλέσουν ελικόπτερο για κεντρικά νοσοκομεία της Αθήνας, της Πάτρας ή της Θεσσαλονίκης και αν ο ασθενής έχει τη δύναμη να κρατηθεί στη ζωή, θα τύχει της ιατρικής περίθαλψης που πληρώνει χρόνια και του οφείλει η πολιτεία και ίσως επιζήσει.
Η νοσοκομειακή περίθαλψη στα δημόσια νοσοκομεία, δεν είναι ίδια για όλους τους Έλληνες. Μπορεί να πληρώνουν τις ίδιες ασφαλιστικές εισφορές, αλλά δεν έχουν τις ίδιες παροχές στην περιφέρεια της χώρας. Πολλοί έχουν χάσει τη ζωή τους, όχι γιατί τους έδιωξαν από ένα νοσοκομείο που δεν εφημέρευε, αλλά γιατι δεν υπήρχαν ασθενοφόρα και γιατροί να τους δώσουν γρήγορα τις πρώτες βοήθειες.
Σωστό είναι να αναζητηθούν, κύριε Πλεύρη, ευθύνες για την ανήκουστη συμπεριφορά του νοσοκομείου “Άγιος Ανδρέας” αλλά, ευθύνες ανήκουν και στην πολιτεία που δεν έχει καταφέρει να κλείσει τις “μαύρες τρύπες” μιας δημοσιοϋπαλληλικής συμπεριφοράς και να δημιουργήσει ένα ασφαλές πλέγμα ιατρικής και νοσοκομειακής περίθαλψης σ όλη τη χώρα.
Επειδή πολλά θα ειπωθούν για τα ιατρικά πρωτόκολλα και τους κανονισμούς λειτουργίας των νοσοκομείων, που σωστά υπάρχουν, οι γιατροί ξέρουν, πως για να σωθούν ζωές σε μερικές περιπτώσεις, πρέπει να ενεργούν με τις επιστημονικές τους γνώσεις τους και να ακούνε την καρδιά τους.
Αν το σύστημα στο νοσοκομείο, λειτουργούσε με ανθρωπιά και όχι με δημοσιοϋπαλληλική ψυχρότητα, μπορεί να είχε σώσει μια ζωή…
