Συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. Αναστάσιου στην Γιάννα Κουλουμπή, για το ekefalonia.gr
Με μεγάλη χαρά η Κεφαλλονιά υποδέχτηκε έναν μεγάλο Ιεράρχη της Εκκλησίας μας παραμονές της Παναγίας, τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας, κ. Αναστάσιο. Στις λίγες ημέρες που βρέθηκε στη γενέτειρα του παππού του, για προσκυνηματικούς κυρίως λόγους, μονοπώλησε το ενδιαφέρον των πιστών με την απλότητα, τη ζεστασιά και την αμεσότητά του…
Και κάπου εδώ, ας μου επιτραπεί ένα προσωπικό σχόλιο…
Αν κάτι χαρακτηρίζει τον Αρχιεπίσκοπο κ. Αναστάσιο είναι ότι συνειδητά παραμένει πάντα στην καρδιά και την ψυχή του ο απλός κληρικός που θα σου σφίξει το χέρι, θα σε κοιτάξει με χαμόγελο, θα σου μιλήσει αυθόρμητα, θα σε ρωτήσει μικρά πράγματα που σε κάνουν να νιώθεις μεγάλος, θα σε ευχαριστήσει που τον πλησίασες, θα στοχεύσει στο πνεύμα σου, θα σου μάθει κάτι που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν γνώριζες… θα είστε ίσοι ακριβώς μέσα στην μοναδικότητά σας… Για μένα, αυτός είναι ο άνθρωπος με Α κεφαλαίο κι ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε να μιλήσω μαζί του…
Αν έπρεπε να επιλέξω έναν από τους πολλούς λόγους που θα έλεγα «ευχαριστώ» στον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο είναι το γεγονός ότι μου θύμισε πόσο τελικά λιτός και όμορφος είναι ο λόγος για το Θεό από έναν πραγματικά πνευματικό άνθρωπο που δεν μιλά με «πρέπει», αλλά μιλά κατευθείαν στην ψυχή σου…
– Η επίσκεψη στην Κεφαλλονιά ολοκληρώθηκε, ποιο είναι το συναίσθημά σας και η γεύση που σας άφησε η επαφή με τον κόσμο εδώ;
Πραγματοποίησα την ολιγοήμερη επίσκεψη στην Κεφαλλονιά ανταποκρινόμενος στην ευγενική πρόσκληση του προσφιλούς μου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κεφαλληνίας κ. Δημητρίου, εκλεκτού φοιτητού μου -όταν ήμουν Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών- καθώς και του Περιφερειάρχου κ. Γαλιατσάτου, του Αντιπεριφερειάρχου κ. Δρακουλόγκωνα και του Δημάρχου κ. Παρίση˙ οι οποίοι από κοινού με την βουλευτή του νομού κα. Θεοπεφτάτου, αντιπεριφερειαρχών, δημοτικών συμβούλων και πολλών ιερέων μας επιφύλαξαν θερμή υποδοχή. Επρόκειτο στην ουσία για προσκύνημα, σε έναν αγαπημένο τόπο καταγωγής του πατέρα του πατέρα μου. Είχα επιθυμήσει αρχικά να κολυμπήσω για μια τελευταία φορά στα καταγάλανα νερά της Άσσου. Δεν τα κατάφερα. Τελικά όμως αυτές τις μέρες δεν έπαυσα να κολυμπώ στα κρυστάλλινα νερά της αυθόρμητης αγάπης υπέροχων ανθρώπων, που συναντήσαμε, τόσο εγώ όσο και οι συνοδοί μου Σεβ. Μητροπολίτης Αμαντίας κ. Ναθαναήλ και διάκονος Σπυρίδων. Αναχώρησα φορτωμένος με συγκινητικές αναμνήσεις, άγιες εμπειρίες και βαθιά ευγνωμοσύνη στην Παναγία, που την Κοίμησή της γιορτάσαμε εδώ, τον προστάτη μας Άγιο Γεράσιμο, και ολόψυχη ευχαριστία στο φίλτατό μου δυναμικό Μητροπολίτη κ. Δημήτριο για την πλουσιοπάροχη φιλοξενία του˙ καθώς και σε όλους τους ευγενείς ανθρώπους που μας τίμησαν με την καλοσύνη τους.
– Από τα κηρύγματα και τις ομιλίες σας εδώ, φαίνεται να δίνετε πολύ μεγάλη σημασία στην “οικουμενικότητα”. Στην ομιλία σας μάλιστα κατά τη βράβευσή σας, είπατε ότι η Ορθοδοξία είναι για όλους. Θεωρείτε ότι η “οικουμενικότητα” είναι ένα στοιχείο που μας λείπει; Πρέπει η Εκκλησία μας να είναι πιο ανοιχτή και δεκτική;
Προσπαθώντας να συνοψίσω ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά του Κεφαλλονίτη είπα ότι είναι: α) η αποδοχή του νέου και του απροόπτου, β) η αντιμετώπισή τους με σύνεση και τόλμη και γ) ο ανοικτός ορίζοντας προς την οικουμένη, που συνδυάζεται με πιστότητα στην ταυτότητά του. Αυτό οφείλεται όχι μόνο στην απέραντη θάλασσα που τον περιβάλει αλλά και στην Ορθόδοξη Παράδοσή μας.
Από τα παιδικά μας χρόνια, καθώς πηγαίνουμε να κοινωνήσουμε επαναλαμβάνουμε τον ψαλμό: «Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς, ἡ οἰκουμένη καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐν αὐτῇ». Πιστεύουμε στον Θεό που δημιούργησε τα πάντα, ατενίζουμε καθημερινά τον Χριστό, τον Λυτρωτή του κόσμου, αναφερόμαστε στο Άγιο Πνεύμα, με τη δύναμη του Οποίου «πᾶσα ἡ κτίσις καινουργεῖται». Η «Εκκλησία μας» δηλαδή η Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία στην οποία ανήκουμε, δεν ζει αποκλειστικά για τον εαυτό της. Ό,τι είναι, ό,τι κατέχει προορίζεται για ολόκληρη την ανθρωπότητα˙ γι’ αυτό οφείλει να μοιράζεται με όλους τους ανθρώπους τα δώρα του Θεού: την αλήθεια, την αγάπη, την ειρήνη, τη δικαιοσύνη. Ο καθένας μας, ως μέλος ζωντανό αυτής της Εκκλησίας καλείται, διατηρώντας την προσωπικότητα του, να συμμερίζεται το παγκόσμιο αυτό όραμα της Εκκλησίας και να συντονίζει ανάλογα τη συμπεριφορά του˙ ώστε να ανταποκρίνεται στο τοπικό χρέος με προοπτική το πανανθρώπινο.
– Όλα αυτά τα χρόνια που έρχεστε σε επαφή με νέους ανθρώπους, έχει υπάρξει περίπτωση νέου που να ήρθε και να σας ρώτησε γιατί να πιστεύει στο Θεό; Γενικά, τους πιο δύσπιστους ανθρώπους που σας πλησιάζουν, πως τους αντιμετωπίζετε;
Με τους νέους βρίσκομαι σε συνεχή επαφή από τα φοιτητικά μου χρονιά μέχρι τα τωρινά. Έχω συναντήσει πολλούς με τέτοιες απορίες και αναζητήσεις. Φρόντιζα απλώς να μοιράζομαι μαζί τους τις προσωπικές μου εμπειρίες και βεβαιότητες στην αναζήτηση του Απολύτου. Μετέχοντας, από το 1963, ως διάκονος ακόμα, στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω σε όλες τις ηπείρους. Επίσης το μάθημα που δίδασκα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ήταν η Ιστορία των Θρησκευμάτων. Όλες οι μελέτες και οι εμπειρίες μου με έχουν οδηγήσει στη βεβαιότητα ότι ο ποιο αποκαλυπτικός και παντοτε επίκαιρος ορισμός του Απολύτου είναι η πρότασή του Ευαγγελιστού Ιωάννου: «Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ». Αυτή τη συγκλονιστική αλήθεια προσπαθώ να συμμερίζομαι, και όσο το δυνατό να αναλύω, στους νέους και σε όσους με πλησιάζουν.
Γενικότερα πιστεύω ότι η Εκκλησία μας πρέπει να απευθύνεται στους νέους που ποθούν πληρότητα ζωής γεμάτη δικαιοσύνη ελευθερία αλλά και αγάπη, καλώντάς τους σε μενσυνείδητη συμμετοχή στη ζωή και το έργο της. Ιδιαίτερα για τους νέους της εποχής μας, θα προσέθετα ότι δεν πρέπει να συμφιλιωθούν με την παρακμή. Αλλά να αναπτύξουν όσα χαρίσματα τους έχει δωρίσει ο Θεός, για να είναι δημιουργικοί, παράγοντες ειρήνης, αισιοδοξίας και προόδου.
– Αλήθεια, αγάπη και κάλλος σε μια ενότητα στην ορθόδοξη παράδοση, είπατε στην τελευταία ομιλία σας στην Κεφαλλονιά. Αλλά γιατί αφού τα διδασκόμαστε μέσα από την Ορθοδοξία, τα αμελούμε ή τα παραβλέπουμε; Τι κάνουμε λάθος;
Πολλές φορές τα βλέπουμε απομονωμένα το ένα από το άλλο. Πολλοί ενδιαφέρονται ειδικώς για την αλήθεια, άλλοι προτιμούν την ομορφιά, οι περισσότεροι επιμένουν μόνο στην αγάπη. Απαιτείται απ’ όλους μας συστηματικότερη και βαθύτερη μελέτη της Ορθοδόξου Παραδόσεώς μας, η οποία έχει πλουτίσει και με τα τρία αυτά την ζωή της ανθρωπότητας. Κυρίως επιβάλλεται να διατηρούμε προσηλωμένα το βλέμμα και την καρδιά μας -καλλίτερα, το νου, τη βούληση και την ψυχή – στον Χριστό μας, που είναι η απόλυτη Αλήθεια, η σαρκωμένη Αγάπη, και το άπειρο Κάλλος.
