Αμφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν θα έπρεπε να γράψω αυτό το άρθρο ή όχι.
Από την μία βίωνα έντονα την ανάγκη να ενημερώσω τόν κόσμο για το τι σημαίνει να είσαι ακτινολόγος και από την άλλη θεωρούσα ότι κατά κάποιο τρόπο θα “ευλογούσα τα γένια μου”.
Τελικά στην διλημματική ζυγαριά επικράτησε η επιθυμία της ενημέρωσης.
Κατ’αρχήν λίγα λόγια για την Ακτινολογία.
Η Ακτινολογία απαιτεί 5ετή εκπαίδευση.
Κατά την διάρκεια αυτών των 5 ετών ο ειδικευόμενος ακτινολόγος εκπαιδεύεται στην κλασσική ακτινολογία, στον υπέρηχο, στην αξονική τομογραφία, στην μαγνητική τομογραφία, στην απεικόνιση του μαστού, στο triplex και στην επεμβατική ακτινολογία.
Όλα αυτά γίνονται διαδοχικά με την μορφή rοtation και το κάθε κομμάτι διαρκεί τουλάχιστον 6 μήνες.
Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι τελειώνοντας την εκπαίδευσή του ένας ακτινολόγος έχει δεί χιλιάδες ακτινογραφίες όλων των ειδών, έχει γνωματεύσει αξονικές και μαγνητικές τομογραφίες, έχει πραγματοποιήσει χιλιάδες υπερηχωγραφήματα και triplex, έχει δεί χιλιάδες μαστογραφίες και βέβαια, οι πιο τυχεροί, έχουν τοποθετήσει ακόμα και stents.
Σαν ειδικός σημαίνει με απλά πάλι λόγια ότι μπορεί να βάλει την υπογραφή του σε οποιαδήποτε γνωμάτευση από τις παραπάνω απεικονιστικές μεθόδους.
Δεν γνωρίζει δηλαδή μόνον να πραγματοποιεί τις εξετάσεις αλλά ο νόμος του δίνει το δικαίωμα να τις γράφει και να τις υπογράφει.
Πάμε τώρα στο τι συμβαίνει στην καθ’ημέρα πράξη.
Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Διάλογος πρώτος:
Ακτινολόγος:”Έχετε κάνει μαστογραφία?”
Ασθενής:”Βεβαίως έχω κάνει”
Ακτινολόγος:”Την έχετε φέρει μαζί σας να την δώ?”
Ασθενής:”Όχι….δεν ήξερα ότι έπρεπε” ή “όχι…δεν ήξερα ότι μπορείτε να την διαβάσετε!!!!!”
Δηλαδή ο ειδικός στην απεικόνιση του μαστού δεν ξέρει να διαβάζει την μαστογραφία!!!!
Ο κόσμος θεωρεί πως αφού ένας ακτινολόγος ασχολείται μόνον με ένα είδος απεικόνισης(π.χ αξονική τομογραφία) δεν έχει τις γνώσεις να αξιολογήσει μια άλλη απεικόνιση.
Πράγματα στην κυριολεξία ανήκουστα.
Είναι σαν να λεμε σε έναν μπογιατζή ότι σε εμπιστεύομαι μόνον για να μου βάψεις το δωμάτιο κίτρινο.
Αν θέλω να το βάψω κόκκινο δεν σε εμπιστεύομαι και θα πάρω άλλον.
Οι ακτινολόγοι μπορούν και πρέπει να διαβάζουν όλες τις απεικονιστικές εξετάσεις, ανεξάρτητα από την εξειδίκευσή τους.
Διάλογος δεύτερος
Ακτινολόγος:”Έχετε κάνει υπερηχογράφημα θυρεοειδούς?”
Ασθενής:”Βεβαίως”
Ακτινολόγος:”Μου το δίνετε σας παρακαλώ να το δώ”
Ασθενής:”Α ξέρετε μου το κάνει ο ενδοκρινολόγος στο γραφείο του και δεν μου δίνει γνωμάτευση!!!!!”
Τα σχόλια περιττά.
Αυτό θεωρείται η πλήρης καπήλευση της ακτινολογίας.
Δυστυχώς συνάδελφοι, με αμφιβόλου ποιότητας μηχανήματα και ακόμα πιο αμφιβόλου ποιότητας απεικονιστική κατάρτιση “κάνουν-προσποιούνται” ότι εξετάζουν τον δύσμοιρο ασθενή.Στην πραγματικότητα κοροιδεύουν τόσο τον κόσμο όσο και τους εαυτούς τους.
Η απεικόνιση είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν μαθαίνεται εμπειρικά.
Απαιτεί μακροχρόνια εκπαίδευση, ακτινολογικές βάσεις, τέλεια γνώση της ανατομίας και έμπειρο διαγνωστικό μάτι.
Όταν ένας ειδικός Ακτινολόγος έχει δεί 1 εκατομμύριο ακτινογραφίες θώρακος το λιγότερο, δεν μπορεί να συγκριθεί ακόμα και με τον εμπειρότερο κλινικό γιατρό σε ένα περίεργο περιστατικό.
Το μάτι του ακτινολόγου μαθαίνει να εκπαιδεύεται, μαθαίνει να σαρώνει τις εικόνες και να βλέπει περιφερικά.
Δυστυχώς οι ακτινολόγοι βλέπουμε τις λιγότερες απεικονιστικές εξετάσεις.
Αν στο ιατρείο μου δω 5 ακτινογραφίες την εβδομάδα ένας οποιοσδήποτε κλινικός γιατρός μπορεί να δει 20.
Δυστυχώς η άγνοια των ασθενών αλλά και η επιδερμική μερικές φορές αντιμετώπιση της ακτινολογίας απο τους συναδέλφους οδηγούν σε αυτό το γεγονός.
Στα 15 χρόνια που ιδιωτεύω στο νησί ελάχιστες είναι οι φορές που οι συνάδελφοι κλινικοί ζήτησαν την βοήθεια μου σε κάποια απεικόνιση.
Τελειώνοντας θα ήθελα να επισημάνω ότι λόγω ειδικότητας οι ακτινολόγοι δυστυχώς είμαστε οι πρώτοι χρονικά που ερχόμαστε σε επαφή με δυσάρεστα ευρήματα.
Βρίσκουμε “άσχημα” πράγματα και οφείλουμε να καθοδηγήσουμε σωστά τον ασθενή για να τα αντιμετωπίσει.
Συνήθως τα πράγματα βαίνουν ομαλά και η πορεία στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι ομαλή και προσεγγίζει την πλήρη ίαση.
Οι ασθενείς όμως τις περισσότερες φορές ξεχνούν από που ξεκίνησαν όλα.
Ξεχνούν τον καημένο τον ακτινολόγο που βρήκε το πρόβλημα και φρόντισε για την ορθή δρομολογησή του.
Ξέρουμε ότι είμαστε ειδικότητα δεύτερης γραμμής και δεν διεκδικούμε ιδιαίτερες δάφνες.
Ένα απλό “ευχαριστώ” όμως ποτέ δεν έβλαψε κανέναν…….
Αναστάσιος Μαρκάτος
