Γράφει ο Νίκος Παπαδάτος
συνταξιούχος τραπεζικός –
Οικονομολόγος

Λέει η λαϊκή παροιμία πως τα παθήματα πρέπει να μας γίνονται μαθήματα!
Είδατε τι έγινε με το πρόσφατο ατυχές συμβάν στο λιμάνι του Πόρου: μία συμπολίτισσα μας, ενώ πήγαινε για ταξίδι, έπεσε με το αυτοκίνητό της στη θάλασσα, λόγω έλλειψης επαρκούς φωτισμού αλλά και καταταλαιπωρημένη από τον δρόμο τζικιτζελα Αργοστολίου – Πόρου. Αποτέλεσμα; Να βρεθεί, στο άψε – σβήσε, στον …άλλο κόσμο.

Αλλά όπως μου λένε και άλλοι συμπατριώτες μας που ταξιδεύουν συχνά για Πάτρα, Αθήνα κ.λπ. όταν επιστρέφουν βράδυ στο νησί μας μέσω Πόρου καταταλαιπωρούνται και «βάζουν τη ζωή τους σε κίνδυνο», εξ αιτίας του ότι ο δρόμος Πόρος – Αργοστόλι είναι εντελώς ακατάλληλος (πολλές και απότομες στροφές, έλλειψη φωτισμού σε πολλά σημεία, έλλειψη διαπλατύνσεων κ.λπ.).
Αλλά και οι υποδομές στο συγκεκριμένο λιμάνι, ειδικά το βράδυ, είναι ανεπαρκείς (έλλειψη φωτισμού, σήμανσης κ.ο.κ.).

Ομως: επειδή ο συγκεκριμένος δρόμος δεν πρόκειται να φτιαχτεί ποτέ (!), παρ’ όλο που και οι τουριστικές ανάγκες – και όχι μόνο – το απαιτούν επιτακτικά, υπάρχει η εναλλακτική λύση, η οποία πρέπει να εφαρμοστεί «εδώ και τώρα»:
Να «πιάνουν» Αργοστόλι τα πλοία της Levante τουλάχιστον τους τρείς μήνες του Χειμώνα: Δεκέμβριος, Ιανουάριος και Φεβρουάριος.

Με τη λύση αυτή θα αποφεύγεται η ταλαιπωρία αλλά και τα …καρδιοκτύπια όσων ταξιδεύουν βράδυ τους χειμωνιάτικους μήνες από Πόρο για Αργοστόλι και τανάπαλι, αφού τα δρομολόγια, με αυτήν την «αλλαγή πλεύσης», θα είναι πολύ πιο ασφαλή.
Νομίζω…